peerless-martial-god

ตอนที่ 153 อสูรสิงโตเพลิง หลิวเฟย ยืนอยู่ข้างหลังของ หลินเฟิง เธอมองไปที่เงาทั้งสองและกล่าวอย่างอ่อนโยนว่า "อย่า กังวลว่าพวกเขานั้นแข็งแกร่ง ถ้ามีปัญหาที่ชายแดนพวกเขาจะรู้วิธีจัดการกับมัน "   หลินเฟิง ไม่ได้ตอบอะไร ชายแดนเป็นสถานที่ที่อันตราย เธอจะรับประกันได้อย่างไรว่ามัน ไม่เป็ยอันตรายกับพวกเขา?   แต่ ปู้จุน ได้กล่าวไว้ว่าด้วยเครื่องหมายทาสบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาจะต้องสวมหน้า กากตลอดเวลาในเมืองจักรพรรดิ วิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือการไปและปกป้องชายแดน   การตัดสินใจของ ปู้จุน เป็นเรื่องของผู้บ่มเพาะพลังปลูกที่เลือดร้อนและต้องการความกล้า หาญมากนี่เป็นลักษณะที่ต้องใช้ในการเป็นนักเรียนทะหารภายในสถาบัน   "เจ้าฟื้นตัวจนเกือบหายดีแล้วจากอาการบาดเจ็บ แต่เจ้ายังต้องพักผ่อนนะ" หลิวเฟย กล่าวเมื่อเห็น หลินเฟิง ไม่ตอบอะไรกลับมา   หลินเฟิง หัวเราะและพูดว่า : "นี่อันที่จริงแล้วเจ้าก็เป็นห่วงข้าเหรอ?"   การแสดงออกของ หลิวเฟย ได้เปลี่ยนไปและเธอพูดว่า : "ใครสนกันห่ะ? เจ้าคนต่ำช้า "  

ตอนที่ 152 ออกเดินทาง "การทำสมาธิ!" หลินเฟิง อุทาน สิ่งที่อาจารย์คิดไว้ก็คือ หลินเฟิง ดูเหมือนผู้ใหญ่เพราะเขามีความสามารถโดยธรรมชาติสูง แต่ ก็เป็นไปได้ที่เขาจะสามารถปลดพันธนาการความสามารถโดยธรรมชาติทั้งหมดนี้ได้ คนที่มีจิตใจดีจะมีความสามารถโดยธรรมชาติสูง "ใช่แล้ว ข้าไม่ได้ทำมันจากใจจริงของข้าเลย" หลินเฟิง กล่าว หลังจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น กับเขาความกดดันจากสังคมและบรรดาคนโง่ที่เข้ามายั่วยุเขาต่างๆนาๆ มันเป็นเรื่องยากสำหรับ หลินเฟิง ที่จะหาเวลาที่จะนั่งสมาธิเพื่อที่เขาจะได้คิดทบทวนเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้น หลินเฟิง ไม่รู้วิธีการตอบสนองในบางสถานการณ์ ยกตัวอย่างเช่นเมื่อ ต้วนเทียนหลาง ที่ทำ ลายนิกายหยุนไห่ เขาได้จับ หานหมาน และ ปู้จุน แล้วขายพวกเขาให้แก่ตระกูลไป๋ ซึ่งทำให้ พวกเขากลายเป็นทาส หลินเฟิง จะไม่สามารถฆ่าสมาชิกทั้งหมดของตระกูลไป๋ได้อย่างไร?  เขาเกลียดพวกนั้นจากก้นบึ้งของหัวใจและเกลียดการที่พวกนั้นได้กระทำกับผู้อื่นอีกนับล้าน เขารู้ว่ามันผิด แต่เขาไม่มีทางเลือก เขาต้องฆ่าพวกนั้น ... เพราะคนเ