ตอนที่ 192 ดาบที่เยือกเย็น
At the Celestial Academy, there was a great deal of excitement. People were walking in all directions and talking as if they were excitedly discussing about something.
ที่สถาบันสำนักสวรรค์ มีความตื่นเต้นอย่างมาก ผู้คนกำลังเดินอยู่ในทุกทิศทางและพูดกันราวกับว่าพวกเขากำลังคุยกันถึงเรื่องชวนตื่นเต้นบางอย่าง
“I wouldn’t have thought that the Imperial City would send an army to Duan Ren City. Could it be that the attack of the Mo Yue Country is so strong that Duan Ren City is already unable to resist anymore.” said someone in a low voice on the main street of the academy. That person heaved a sigh. It was one of the military students of the academy. He had always revered Liu Cang Lan. He wouldn’t have thought that these days, Liu Cang Lan would also be unable to resist.
"ข้าไม่คาดคิดเลยว่าเมืองจักรพรรดิจะส่งทัพไปที่เมืองต้วนเหลิน อาจเป็นไปได้ว่าเป็นการโจมตีของแคว้นม่อเยี่ยที่ทรงพลังมากจน เมืองต้วนเหลินไม่สามารถต้านทานได้ด้วยตัวเองอีกต่อไป "คนพูดคุยกันด้วยเสียงต่ำบนถนนสายหลักของสถาบัน มีคนหนึ่งถอนหายใจ เป็นหนึ่งในนักเรียนการทหารของสถาบัน เขาเคยเป็นที่เคารพนับถือนั่นคือ หลิวชางหลาน เขาคงไม่คิดว่าจะมีวันนี้ หลิวชางหลาน ที่ไม่สามารถต้านทานได้
“It’s probably the situation. Otherwise, they would have secretly sent students of some big institutions to practice there. They wouldn’t have declared a state of war. This time, the Imperial City has given the order to send the most outstanding disciples to Duan Ren City as well as the real army.” replied the other person. These two people were hurriedly walking as they spoke.
"มันเป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน มิเช่นนั้นพวกเขาก็จะส่งนักเรียนไปแอบดูสถาบันขนาดใหญ่บางแห่ง พวกเขายังไม่ได้ประกาศสงคราม เวลานี้เมืองจักรพรรดิได้รับคำสั่งให้ส่งลูกศิษย์ที่โดดเด่นที่สุดไปยัง เมืองต้วนเหลิน พร้อม กองทัพที่แท้จริง "คนหนึ่งตอบ คนสองคนรีบเดินตามที่พวกเขาพูด
These two student were walking in the same direction as many other groups of students.
นักเรียนสองคนกำลังเดินไปในทิศทางเดียวกันกับกลุ่มนักเรียนอีกหลายคน
At that moment, There were people wearing silver armour riding horses outside of the academy. They looked majestic and strong.
ในขณะนั้นมีคนสวมเกราะเงินขี่ม้าอยู่นอกสถาบัน พวกเขาดูสง่างามและแข็งแกร่ง
In front of these people were the students of the Celestial Academy. They were riding horses as well and some were even riding ferocious beasts. They were waiting to leave.
ด้านหน้าคนเหล่านี้เป็นนักเรียนของสถาบันสำนักสวรรค์ พวกเขาขี่ม้าเช่นกันและบางคนก็ขี่สัตว์อสูร พวกเขากำลังรอที่จะออกไป
At that moment, a horse galloping could be heard in the distance. A white silhouette appeared and was galloping toward that location at full speed.
ในขณะนั้นจะได้ยินเสียงเกือกม้าจากระยะไกล มีภาพเงาสีขาวปรากฏขึ้นและกำลังวิ่งไปที่ตำแหน่งนั้นด้วยความเร็วเต็มพิกัด
White clothes, white horse.
ชุดสีขาว ม้าตัวสีขาว
“Wen Ao Xue.”
"เวิ่นห่าวซื่อ"
When the crowd saw the face which was as beautiful as any woman, the crowd was stupefied. Wen Ao Xue was leaving with them as well.
เมื่อฝูงชนเห็นใบหน้าที่สวยดุจสตริ คนอื่นในฝูงชนต่างมึนงง เวิ่นห่าวซื่อ กำลังจะออกเดินทางกับคนเหล่านั้นเช่นกัน
“Slow.”
"ช้าก่อน"
The white horse neighed while it slowed down and Wen Ao Xue glanced at the crowd while smiling. Immediately after, he arrived amongst the military students who slowly parted and created a path for him to lead the way.
ขณะนั้นม้าสีขาวได้วิ่งช้าลงและ เวิ่นห่าวซื่อ ก็มองไปที่ฝูงชนขณะยิ้ม ทันทีหลังจากนั้นเขามาถึงท่ามกลางนักเรียนทหารที่ค่อยๆหลีกทางให้เขาเป็นคนนำทัพ
Next to them, the leader of the army troops glanced at Wen Ao Xue in a cold and detached way and asked: “Wen Ao Xue, why do you want to go to such a place?”
ถัดจากพวกเขาหัวหน้ากองทหารได้เหลียวไปมอง เวิ่นห่าวซื่อ อย่างเย็นฉาและไม่กระพริบตาและถามว่า "เวิ่นห่าวซื่อ ทำไมเจ้าถึงอยากจะไปที่สถานที่นั่น?"
“Luo Yu, if you can go, for what reason can I not go?” asked Wen Ao Xue while smiling. His beautiful eyes looked enchanting.
"ลั่วหยู ถ้าเจ้าไปได้แล้วทำไมข้าจะไปได้เล่า?" เวิ่นห่าวซื่อ ถามขณะยิ้ม ดวงตาที่สวยงามของเขาดูน่าหลงใหล
Luo Yu groaned and didn’t look at Wen Ao Xue again. He turned his head towards the officer of the silver-armored troops and said: “The time has come for us to leave. Let’s go.”
ลั่วหยู ส่งเสียงพรึมพรัมและไม่ได้มองไปที่ เวิ่นห่าวซื่ออีก เขาหันหน้าไปที่นายทหารชุดเกราะสีเงินและกล่าวว่า "ถึงเวลาแล้วที่พวกเราต้องไป ไปกันเถอะ."
“Alright.” said the officer indifferently while nodding. “Prepare to leave.”
"รับทราบ." เจ้าหน้าที่ตอบอย่างไร้อารมณ์ขณะพยักหน้าตอบ "เตรียมพร้อม ไปได้"
But at that moment, the sound of galloping spread in the air again. Inside the academy, a group of armored horses were galloping at full speed while a cloud of dust rose behind them. The one at the very front was a very handsome young man. He looked majestic and powerful. He was galloping there at an incredible speed. His horse, surprisingly, was a dragon colt horse, a horse of extremely high quality.
แต่ในขณะนั้นมีเสียงควบม้าเกือกม้าดังกึกก้องอีกครั้ง ภายในโรงเรียนมีกลุ่มม้าหุ้มเกราะกำลังวิ่งด้วยความเร็วในขณะที่ฝุ่นลอยขึ้นมาจากข้างหลัง คนที่อยู่ข้างหน้าเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาอย่างมาก เขาดูสง่าผ่าเผยและทรงพลัง เขากำลังไปเร็วขึ้นที่ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ ม้าของเขาช่างน่าตกใจ นั้นคือม้านิลมังกร ม้าที่มีคุณภาพสูงมาก
On the young man’s left and right, there was a single person on each side. One of them was a girl wearing a fine veil on her face. She looked holy and pure, like a celestial being.
ด้านซ้ายและขวาของชายหนุ่มมีคนอยู่ขนาบข้างละคน หนึ่งในนั้นเป็นเด็กสาวสวมผ้าคลุมหน้าบนหน้า เธอดูบริสุทธิ์และสูงศักดิ์เหมือนราวกับมาจากสวรรค์
On his other side was a beautiful woman. She looked heroic and vigorous.
มุมอื่นของเขาเป็นผู้หญิงที่รูปลักษณ์สวยงาม เธอดูเหมือนวีรบุรุษและดูแข็งแกร่ง
But many people were astonished when they saw the young man on the dragon colt horse. It was Lin Feng.
แต่หลายคนประหลาดใจเมื่อได้เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งขี่ม้านิลมังกร มันผู้นั่นคือ หลินเฟิง
These days, at the Celestial Academy, people who didn’t know his name were rare. The fact that he was appearing at that moment was amazing.
วันนี้ที่สถาบันสำนักสวรรค์คนที่ไม่รู้จักชื่อของเขาหาได้ยาก ความจริงที่เขากำลังปรากฏตัวอยู่ในขณะนี้นั้นเป็นเรื่องที่น่าทึ่ง
Lin Feng was also going to Duan Ren City. He was personally going to go to the battlefield. Besides, two beautiful women were following him.
หลินเฟิง ก็ไปที่เมืองต้วนเหลิน เขาเองกำลังจะไปที่สนามรบ นอกจากนี้ผู้หญิงสองคนกำลังติดตามเขาไปด้วย
“You arrived.” said Wen Ao Xue while smiling at Lin Feng.
"ในที่สุดเจ้าก็มา" เวิ่นห่าวซื่อ ยิ้มให้กับ หลินเฟิง
Lin Feng nodded to Wen Ao Xue. Of course he had arrived, he was leaving as well.
หลินเฟิง พยักหน้าให้ เวิ่นห่าวซื่อ แน่นอนว่าเขามาถึงแล้วเขาก็ออกเดินทางไปด้วยเช่นกัน
At that moment, that noble military man, Luo Yu, looked at Lin Feng and said in a low voice: “Lin Feng.”
ในขณะนั้นนายทหารชั้นสูง ลั่วหยู มอง หลินเฟิง และพูดด้วยเสียงต่ำว่า "หลินเฟิง"
Lin Feng looked at Luo Yu wondering who he was. He didn’t know him.
หลินเฟิง มอง ลั่วหยู อย่างสงสัยว่าเขาเป็นใคร เขาไม่รู้จัก
“What’s the problem?” asked Lin Feng.
"มีปัญหาอะไรงั้นรึ?" หลินเฟิง ถาม
“Nothing.” said Luo Yu while shaking his head. He then continued: “You defeated Hei Mo only because you’re lucky. I hope that, on the battlefield, you will remain that lucky because it is not a place where you can just play around.”
"ไม่มีอะไร" ลั่วหยูกล่าวขณะที่ส่ายหน้า จากนั้นเขาก็พูดต่อ: "เจ้าชนะ เฮยหม่าได้เพราะว่าเจ้าโชคดีก็เท่านั้นแหละ ข้าหวังว่าในสนามรบเจ้าจะโชคดีเช่นกันเพราะมันไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าจะมานั่งเล่นแถวนี้หรอกนะ "
When he finished talking, Luo Yu turned around, didn’t look at Lin Feng again and started moving.
เมื่อเขาพูดจบ ลั่วหยู หันกลับมาทำเป็นมองไม่เห็น หลินเฟิง และเริ่มเคลื่อนไหว
“Lucky?” Lin Feng was stupefied. He defeated Hei Mo because he was lucky?
"โชคดีงั้นรึ?" หลินเฟิง มึนงง เขาชนะ เฮยหม่า ได้เพราะเขาโชคดีงั้นรึเนี้ย?
Lin Feng laughed and shouted at Luo Yu: “Same for you, it would be a great shame if you didn’t come back alive.”
หลินเฟิง หัวเราะและตะโกนไปที่ ลั่วหยู : "สำหรับคนอย่างเจ้า มันคงจะดีไม่น้อยถ้าเจ้าไม่สามารถมีชีวิตรอดกลับมาได้"
When Luo Yu heard Lin Feng, he stopped his horse. He released a cold energy from his body which moved towards Lin Feng.
เมื่อ ลั่วหยู ได้ยิน เขาหยุดม้าของเขา เขาปล่อยพลังงานเย็นออกจากร่าง ไปที่ หลินเฟิง
At the same time, he turned around and galloped towards Lin Feng at full speed while punching towards Lin Feng which emitted a strong whistling noise as it pierced through the air.
ในเวลาเดียวกันนั้นเขาหันกลับและวิ่งไปทาง หลินเฟิง ด้วยความเร็วเต็มพิกัดขณะที่ปล่อยหมัดไปยัง หลินเฟิง ซึ่งเกิดเสียงดังในอากาศขณะแหวกผ่านอากาศ
“BOOOOOOOM!”
ตู้มมมมมมม!!
Lin Feng’s horse neighed and Lin Feng flew up in the air before landing on the ground. There was blood on the corner of his mouth.
ม้าของ หลินเฟิง ส่งเสียงร้องและ หลินเฟิง ก็ลอยขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะลงมาบนพื้นดิน มีเลือดอยู่ที่มุมปากของเขา
He then kicked the dragon colt horse, which had immediately fell down onto the ground while unceasingly neighing causing him to be dismounted.
จากนั้นเขาก็เตะม้านิลมังกร ซึ่งทำให้เขาตกลงจากม้าทันทีในขณะที่ม้ายังไม่หยุดวิ่ง
From the moment when Lin Feng had talked and the end of that attack, only a short moment had elapsed. Luo Yu’s attack had been like a storm, quick and perfect.
ตั้งแต่ช่วงที่ หลินเฟิง ได้พูดถึงและสิ้นสุดการโจมตีนั้นเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ การโจมตีของ ลั่วหยู เป็นเหมือนดั่งพายุที่รวดเร็วและสมบูรณ์แบบ
While looking at Lin Feng, Luo Yu laughed coldly and said: “Did you think that I was like Hei Mo and that you could act so impudently in front of me?”
ขณะที่กำลังมองไปที่ หลินเฟิง ลั่วหยู หัวเราะอย่างเย็นชาและพูดว่า "เจ้าคิดว่าข้าเป็นเหมือนกับ เฮยหม่า รึไงเจ้าคิดจะมาทำตัวหยิ่งยโสต่อหน้าข้าผู้นี้งั้นรึ?"
The crowd was astonished and amazed by Luo Yu’s move. He was so strong.
ฝูงชนประหลาดใจและทึ่งกับการเคลื่อนไหวของ ลั่วหยู เขานั้นแข็งแกร่งมาก
Even though Lin Feng was monstrously gifted and could defeat Hei Mo, the difference with Luo Yu was gigantic.
แม้ว่า หลินเฟิง จะมีพรสวรรค์อันมากมายเพียงใดและสามารถเอาชนะ เฮยหม่าได้ ไแต่ความแตกต่างกับ ลั่วหยู นั้นยังห่างชั้นกันอีกมากนัก
Luo Yu was the seventh ranked student of the Celestial Academy. Hei Mo and him were very different. Luo Yu didn’t need to use a special skill to have the strength of the seventh Qi layer.
ลั่วหยู เป็นนักเรียนที่อันดับที่ 7 ของ สถาบันสำนักสวรรค์ เฮยหม่า และเขาต่างกันมาก ลั่วหยู ไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะที่พิเศษเพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้กับชั้นจิตวิญญาณขั้นที่ 7
At that moment, the crowd saw Lin Feng standing with blood on the corner of his mouth. He was standing perfectly straight and a glow emerged around his body. In his hand appeared a sword which glowed with a silvery white light. It looked extremely sharp. It was absorbing sword energy as if it was alive.
ในขณะนั้นฝูงชนได้เห็น หลินเฟิง ยืนอยู่กับเลือดที่มุมปากของเขา เขากำลังยืนตรงอย่างสมบูรณ์และร่างกายของเขาก็เรืองแสงขึ้นมารอบตัวของเขา ในมือของเขาปรากฏดาบที่เรืองแสงด้วยแสงสีขาวสีเงิน มันดูคมกริบอย่างมาก มันดูดซับพลังงานดาบราวกับว่ามันมีชีวิต
An incredible amount of battle energy spread in the atmosphere from Lin Feng’s body. It was extremely sharp and powerful. Everybody was instantly terrified.
พลังงานจากการต่อสู้ที่แพร่กระจายไปทั่วจากร่างของ หลินเฟิง มันช่างคมและมีประสิทธิภาพสูง ทุกคนก็ตื่นกลัวทันที
Besides, inside that battle energy, there was sword Qi.
นอกจากนี้ภายในพลังงานการต่อสู้นั้นยังมีปราณดาบอยู่
“Huh?” the crowd was stupefied and looking at Lin Feng in a strange way. Lin Fen surprisingly wanted to fight?
"หือ?" ฝูงชนต่างมึนงงและมองไปที่หลินเฟิง อย่างประหลาดใจ หลินเฟิง อยากจะสู้งั้นรึ?
Luo Yu frowned while looking at Lin Feng. He was surprised.
ลั่วหยู ขมวดคิ้วขณะมองไปที่ หลินเฟิง เขารู้สึกประหลาดใจเช่นกัน
He only saw that Lin Feng was walking slowly. In the blink of an eye, the battle energy as well as the sword Qi immediately emerged and pierced through the air at full speed moving straight towards Luo Yu.
เขาเห็นเพียงแต่ หลินเฟิง กำลังเดินอย่างช้าๆ ในชั่วพริบตาพลังงานในการต่อสู้และปราณดาบได้โผล่ขึ้นมาทันทีและเจาะแหวกอากาศด้วยความเร็วสูงสุดที่เคลื่อนที่ตรงไปยัง ลั่วหยู
At that moment, a loud neighing sound spread in the air. Luo Yu’s horse had felt the energy and was terrified, it immediately fell onto the ground and started crawling. Luo Yu’s body was thrown onto the ground.
ในขณะนั้นมีเสียงกึกก้องขึ้นในอากาศ ม้าของ ลั่วหยู รู้สึกถึงพลังและหวาดกลัวมันล้มลงบนพื้นทันที ร่างกายของ ลั่วหยู ถูกโยนลงบนพื้น
“You cowardly animal.” coldly shouted Luo Yu. He immediately attacked like a madman. His horse neighed and immediately after, its heart twitched, it wasn’t moving anymore.
"ไอม้าขี้ขลาด" ลั่วหยูตะโกนอย่างเย็นชา เขาโจมตีทันทีเหมือนคนบ้าคลั่ง ม้าของเขาก็ร้องขึ้นมาและทันทีทันใดหัวใจของเขาก็เสียววาบขึ้นมา มันไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อีกต่อไป
Immediately after, Luo Yu raised his head and looked at Lin Feng. An extremely cold expression could be seen in his eyes.
ทันทีหลังจากที่ ลั่วหยู เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ หลินเฟิง การแสดงออกของความเย็นชาอย่างเห็นได้ชัดปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
Without saying anything, Lin Feng walked towards Luo Yu and when he arrived in front of him then raised his sword above his head.
หลินเฟิง เดินไปทาง ลั่วหยู และเมื่อเขามาถึงหน้าเขาแล้วก็ยกดาบขึ้นเหนือหัว
An extremely powerful combination of battle energy, sword energy and deadly energy filled the air. The hearts of the people in the crowd were pounding.
การรวมกันของพลังแห่งการต่อสู้ของพลังงานดาบและพลังงานแห่งความตายที่เเติมต็มในอากาศ หัวใจของผู้คนในกลุ่มกำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง
It seemed like Lin Feng had become much stronger in comparison with when he fought against Hei Mo, much, much stronger.
ดูเหมือนว่า หลินเฟิง ได้แข็งแกร่งขึ้นมามากเมื่อเปรียบเทียบกับเมื่อเขาต่อสู้กับ เฮยหม่า เขามีพลังมากขึ้นและแข็งแกร่งมากขึ้นอีกด้วย
Lin Feng hadn’t stuck with his sword yet but the sword energy was already enough to make the heart of the people in the crowd beat faster. Each of Lin Feng’s actions was enough to astonish them.
หลินเฟิง ไม่ได้หยุดดาบของเขา แค่เพียงพลังงานดาบก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หัวใจของผู้คนในฝูงชนเต้นเร็วขึ้น การกระทำของ หลินเฟิง แต่ละครั้งทำให้พวกเขาประหลาดใจ
“Die.”
ตายซะ
Lin Feng said one word and swung his sword in a downwards arc towards Luo Yu. It seemed like that sword was going to reach Luo Yu’s body at any moment. Deadly Qi waves were rolling in the air like a black cloud.
หลินเฟิง กล่าวคำเดียวและเหวี่ยงดาบลงไปทาง ลั่วหยู ดูเหมือนว่าดาบเล่มนี้พร้อมจะไปถึงร่างของ ลั่วหยู ได้ตลอดเวลา พลังปราณแห่งความตายกำลังกลิ้งไปในอากาศดังเมฆสีดำ
Luo Yu looked concentrated, a terrifying Qi emerged from his body. When he saw Lin Feng’s sword approaching him, Luo Yu raised his hands out of which a bright and resplendent white light emerged. A terrifying strength flowed from within his hands.
ลั่วหยู มองจดจ้องไปที่ หลินเฟิง พลังปราณที่น่าหวาดกลัวโผล่ออกมาจากร่างของเขา เมื่อเขาเห็นดาบของ หลินเฟิง เข้าหาเขา ลั่วหยู ยกมือขึ้นซึ่งเกิดแสงสีขาวสว่างจ้า ความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวได้ไหลออกมาจากภายในมือของเขา
“Crrr!” a distinct cracking sound spread through the air. The bright white light disintegrated under Lin Feng’s sword. The silver deadly sword immediately continued moving towards Luo Yu.
"แคร๊งง" เกิดเสียงแตกดังกระจายไปในอากาศ แสงสีขาวสว่างจางหายไปภายใต้ดาบของหลินเฟิง ดาบเงินที่น่ากลัวได้เคลื่อนไปทาง ลั่วหยู
Luo Yu’s facial expression finally changed. He was dumbstruck. He heavily stepped on the ground and raised both of his hands. He quickly moved backwards. That sword caught his face leaving a thread of blood down his face. That sword had nearly cut him into two.
การแสดงออกทางสีหน้าของ ลั่วหยู ได้เปลี่ยนไปในที่สุด เขาช่างเป็นคนโง่เขลา เขาก้าวขึ้นไปบนพื้นและยกมือขึ้นทั้งสองข้าง เขารีบถอยหลัง ดาบเล่มนี้สัมผัสใบหน้าของเขาทิ้งรอยเลือดไว้บนใบหน้า ดาบเล่มนั้นเกือบจะตัดเขาออกเป็นสองส่วน
But Luo Yu didn’t have the time to take a breath, he just saw Lin Feng flicker and come towards him again. That deadly sword was rushing towards him again. Lin Feng and his sword were the same, expressionless and cold. It made Luo Yu’s heart feel extreme dread.
แต่ลั่วหยู ไม่ได้มีเวลาหายใจเลยเขาเพิ่งเห็น หลินเฟิง หายตัวและเดินมาหาเขาอีกครั้ง ดาบที่น่ากลัวนั้นกำลังวิ่งเข้าหาเขาอีกครั้ง หลินเฟิง และดาบของเขาก็เหมือนกัน ช่างไม่มีความรู้สึกและเย็นชา ทำให้หัวใจของ ลั่วหยู รู้สึกหวาดกลัวอย่างรุนแรง...
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น