ตอนที่ 160 ใครกันแน่ที่โกรธ?
เมื่อสาวงามผู้นี้ได้ยินคำพูดที่ชั่วร้ายของชายหนุ่มการแสดงออกของเธอได้เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่
ทันทีหลังจากนั้นเธอยิ้มอีกครั้งและกล่าวว่า "คุณชายโปรดอย่าล้อข้าเล่นเช่นนี้"
"ใครจะเสียเวลาล้อเล่นกับเจ้ากันห่ะ? ออกไปซะ เจ้ามันก็แค่คนรับใช้ ไม่จำเป็นต้องทำตัวเหมือน
ผู้หญิงชนชั้นสูงหรอก "ชายหนุ่มคนนั้นพูดด้วยความไม่พอใจ
หลินเฟิง ขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านี้ ในเมือจักรพรรดิมีผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งอยู่หลาย
ซ่อนตัวเองอยู่ แต่ดูเหมือนว่ามีผู้บ่มเพาะพลังชนชั้นสูงที่หยิ่งยโสและโง่เขลาเหล่านี้มากขึ้น ซึ่งคิด
ว่าทุกคนนั้นอยู่ต่ำกว่าพวกเขา
สาวงามได้หันหน้ากลับไปด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวด้วยความหวาดกลัว เธอกัดริมฝีปากของเธอ
สถานะทางสังคมของเธอนั้นต่ำมาก ในทวีปเก้าเมฆาการเป็นคนรับใช้นั้นเป็นหนึ่งในตำแหน่งที่
ต่ำสุดต่ำแหน่งหนึ่ง งานของเธอคือการต้อนรับแขกทุกคนด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตรสถานะของเธอ
ใกล้เคียงกับทาสมากกว่าขุนนาง
ดังนั้นถ้าชายหนุ่มคนนั้นต้องการที่จะทำให้เธออับอายเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการยอม
รับมันโดยปราศจากการปกป้องตัวเอง
เธอจำได้ว่าหนึ่งในเพื่อนของเธอถูกทารุณโดยคนที่มาจากตระกูลขุนนางคนหนึ่ง เขาซื้อเธอ
แล้วใช้กำลังกับเธอ เขาทำรุนแรงและโหดร้ายต่อเธอไม่นานนักหลังจากนั้นเธอก็ได้เสียชีวิตลง
ช่างเป็นการตายที่น่าอนาถจริงๆ! อย่างไรก็ตามตลาดประมูลไม่ได้เข้าไปแทรกแซงในจุดนั้น
คนรับใช่ก็เหมือนทาสและมันไม่คุ้มค่าที่จะโกรธใครจากครอบครัวที่มีอำนาจ
พวกคนใช้ได้รับการฝึกเพื่อต้อนรับแขก นั่นเป็นงานของพวกคนใช้
เมื่อชายหนุ่มขุนนางเห็นการแสดงออกของหญิงสาวรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของเขาเริ่มเห็นได้ชัดขึ้น
จากนั้นเขาก็ยังคงพูดต่อ "ข้าจำได้ว่าครั้งสุดท้าย เมิ้งฉง ได้พบคนรับใช้ที่เขาชอบ ... เขามี
ความสุขกับเธอจนกระทั่งเธอตาย ถ้าเจ้าไม่มาที่นี่และทำตามที่ข้าบอกเจ้าข้าจะส่งเจ้าไปยัง
ค่ายทหารและเราจะได้เห็นกันว่าผู้ชายหลายคนจะทำให้เจ้านั้นพอใจก่อนที่เจ้าจะตาย "
หญิงสาวกลัวที่จะตาย น่าแปลกใจที่มีใครบางคนที่ต้องการใช้ประโยชน์จากเธอ
ในขณะนั้นรังศีแห่งการฆ่าปรากฏขึ้นในดวงตาของ หลินเฟิง เป็นอะไรที่ไร้อย่างอายเยี่ยง
สัตว์จริงๆ! ผู้ชายคนนั้นพอใจกับข้อเท็จจริงที่ว่าเขามีอำนาจพอที่จะทำให้เกิดเรื่องราวที่
หยาบคายเช่นนี้ได้ เป็นความจริงที่ว่าคนในโลกนี้ชอบทำตัวเหมือนสัตว์ ถ้าปล่อยให้เขา
หายใจต่อไปก็ช่างเป็นเรื่องที่น่าเศร้านัก เขาเป็นสิ่งสกปรกโสมมภายในโลกที่จำเป็นต้อง
ถูกกวาดล้าง
"เจ้าไม่หยุดทำแบบนี้ก็เพราะเห็นได้ชัดว่าเจ้านั้นไม่รู้ว่ามันน่าสะอิดสะเอียนขนาดไหนสำ
หรับผู้อื่นที่ได้ยินเจ้าพูด เข้าใจไหม?" หลินเฟิง ยังคงสวมหน้ากากสีเงินของเขาขณะที่
หันกลับมามองชายหนุ่มชนชั้นสูง
คำพูดของ หลินเฟิง ทำให้เขาประหลาดใจเขาพูดอย่างเย็นชาว่า "เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้ากำลัง
พูดอยู่กับใคร?"
"แน่นอนข้ารู้" หลินเฟิง กล่าวขณะที่พยักหน้าทำให้ชายหนุ่มชนชั้นสูงที่ดูสง่างามสนใจ
ชายหนุ่มชนชั้นสูงยิ้มเยาะและพูดว่า : "ถ้าเจ้ารู้ว่าข้าเป็นใคร เจ้าไม่สนใจเรื่องผลของการ
พูดกับข้าแบบนั้นงั้นรึ? หรือว่าเจ้าลืมตัวเพราะผู้หญิงคนนี้? "
"ข้าจำเป็นต้องคิดถึงผลที่ตามมาเมื่อคุยกับสุนัขจรจัดหรือไม่" หลินเฟิง พูดด้วยเสียง
ล้อเลียน
"ฮ่า ๆๆๆๆ ... " เมื่อพวกขุนนางชนชั้นสูงคนอื่น ๆ ได้ยิน หลินเฟิง ช่วยไม่ได้ที่พวกเขา
จะหัวเราะ หลินเฟิง ได้ทำให้เขาอับอาย
เมื่อชายหนุ่มชนชั้นสูงได้ยินคนอื่นหัวเราะเขาก็ตกใจ การแสดงออกของเขาก็ยิ่งเย็นชา
มากขึ้นและเขาตะโกนว่า "ทำให้การบ่มเพาะพลังของมันพิการซะและโยนมันออกไป
จากที่นี่! แล้วนำสาวคนนั้นมาให้ข้าเดี๋ยวนี้! "
"เอาล่ะ" คนที่นั่งข้างๆเขาได้ยืนขึ้นและเดินไปหา หลินเฟิง
ชายที่ดูเย็นชาคนนี้สวมเสื้อคลุมสีเทาแบบเรียบง่าย ท่าทางเขาเป็นคนแข็งแกร่ง มีเสียง
ออกมาจากร่างของเขาขณะที่เขาเดิน
หลินเฟิง รู้สึกมึนงง เมื่อเห็นชายคนนั้นกำลังลงมือกับเขา หลินเฟิง เห็นได้ชัดว่าเขามี
เจตนาร้าย พลังปราณที่เขาได้ปล่อยออกมาจากร่างกายดูเหมือนจะเป็นพลังปราณที่
อันตรายของกองกำลังหาร!
จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเมื่อชายหนุ่มขุนนางคนนี้ได้พูดถึงค่ายทหาร เป็นไปได้ไหมว่า
เขามีเบื้องหลังเกี่ยวกับทหาร?
"ช้าก่อนช้าก่อน!" เสียงดังในขณะนั้นซึ่งทำให้ชายในชุดสีเทาหยุดและหันไปหาคนที่พูด
ในขณะนั้นมีเงาเข้ามาและพูดกับชายหนุ่มว่า "นายน้อยเมิ้ง ทุกคนที่นี่คือแขกพิเศษที่
เข้าร่วมการประมูลของเรา ดังนั้นในพื้นที่ของตลาดของเราข้าต้องมั่นใจว่าทุกคนจะ
ปลอดภัย โปรดปฏิบัติตามกฎของเราด้วย ขออภัยในความไม่สะดวก."
"แน่นอนถ้านายน้อยมีความสนใจในผู้หญิงคนนั้นข้าสามารถให้นางกับท่านและจาก
นั้นนายน้อยจะได้ใช้เธอได้ตามที่นายน้อยต้องการ"
คนที่มาได้พูดสุภาพอย่างมากทำให้ชายหนุ่มมองด้วยความผ่อนคลายอีกครั้ง ไม่ใช่ความคิด
ที่ดีที่ทำให้ผู้จัดการของลานประมูลเสียหน้า สถานะของพวกเขานั้นก็สูงมาก
"เป็นโชคดีของเจ้า" ชายหนุ่มชนชั้นสูงพูดอย่างเย็นชากับ หลินเฟิง เขาไม่สามารถโจมตี
หลินเฟิง ได้ในตลาดประมูล แต่ทันทีที่เขาจากไปเขาจะสอนบทเรียนดีให้แน่นอน
"สาวใช้คนนั้นต้องมากับข้าด้วยตัวเธอเอง ข้าจะให้เธอลิ้มรสท่อนไม้แข็งๆของข้าต่อหน้าทุก
คนที่นี่ "ชายหนุ่มกล่าวซึ่งทำให้หญิงสาวสีหน้าเปลี่ยนเป็นซีดจาง เธอได้ยอมแพ้ความหวัง
ของเธอได้หมดสิ้นไปแล้ว
เธอไม่เคยคิดว่าประโยคง่ายๆและไร้เดียงสาจะทำให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากเช่นนี้
นอกจากนี้เธอไม่ได้ทำผิดพลาดแต่อย่างใด ชายหนุ่มแค่นั่งที่อื่นถ้าเขาไม่ชอบที่นั่งนั้นแต่
แรกและเธอได้เสนอที่จะช่วยเขาเท่านั้น
แต่ในโลกนี้ถูกหรือผิดก็ไม่สำคัญความแข็งแกร่งเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ผู้บ่มเพาะพลังที่ชั่ว
ร้ายสามารถทำได้ตามที่พวกเขาปรารถนาตราบเท่าที่พวกเขามีกำลังหรือสถานะที่จะทำ
เช่นนี้ได้
"ตกลง" ผู้จัดการกล่าว จากนั้นเขาก็มองไปที่สาวงามและพูดว่า: "เจ้าไม่ได้ยินที่นายน้อย
เม้งพูดรึไง! ทำไมเจ้าถึงไม่ไปอยู่ข้างๆเขาอีก?
สาวงามได้กลัวที่จะตาย เธอก็ยืนสั่นอยู่ตรงนั้น เธอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอถ้าเธอไปหา
ชายหนุ่มคนนั้น หรือโลกนี้มันผิดเพี้ยนไป?
"หือ?"
สาวงามมีน้ำตาไหลหลินออกจากดวงตาและเริ่มสะอื้น เธอต้องยอมรับว่าโลกนี้ช่างโหด
ร้าย จากนั้นเธอก็เริ่มเดินตรงไปหาชายหนุ่ม
เมื่อชายหนุ่มชนชั้นสูงเห็นเป็นเช่นนี้รอยยิ้มแห่งความชั่วร้ายได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
แต่หลังจากได้ก้าวเพียงหนึ่งก้าว สาวงามต้องหยุดอย่างประหลาดใจ
เธอเห็นเพียงมือเล็ก ๆ และอ่อนโยนของเธอถูกคว้าด้วยมือที่แข็งแรงและป้องกันไม่ให้
เธอขยับไปอีก
"นั่งอยู่ที่นี่ที่อยู่ข้างๆข้าสิ" หลินเฟิง กล่าวอย่างเย็นชาซึ่งทำให้สาวงามมึนงง เธอ
ยังคงลังเลที่จะฟังเขา
"ข้าบอกให้เจ้านั่งลงที่นี่เจ้าไม่จำเป็นต้องไปที่อื่น" หลินเฟิง กล่าวขณะที่จับมือของเธอ
ให้แน่นยิ้งขึ้นและบังคับให้เธอนั่งลง ฝูงชนต่างประหลาดใจ
"ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้มันเป็นเรื่องยากสำหรับเรา" ผู้จัดการของลานประมูลกล่าว
ดูเหมือนว่า หลินเฟิง ไม่เข้าใจว่าผู้จัดการที่กำลังโปรดปรานเขา หลินเฟิง ได้รับการ
ยกย่องให้เป็นแขกรับเชิญพิเศษ ผู้จัดการไม่ได้สนใจว่า หลินเฟิง จะรู้สึกยังไง ผู้จัดการ
ก็เข้ามาเพื่อปกป้องเขา แต่ หลินเฟิง ไม่สามารถแยกแยะสิ่งที่ดีจากคนเลวได้ ดังนั้น
ผู้จัดการก็ไม่สนใจเรื่องสุภาพ
"ทำให้สิ่งต่างๆยากขึ้นงั้นรึ?" หลินเฟิง พูดขณะที่ยิ้มและมองไปที่เขา จากนั้นก็ถาม
อย่างไม่แยแส: "ข้าเป็นแขกพิเศษที่นี่หรือไม่?"
"ใช่ มิฉะนั้นเจ้าคงจะไม่ได้นั่งที่นี่" ผู้จัดการกล่าวขณะพยักหน้า
"ในเมือข้าเป็นแขกพิเศษซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงได้มาส่งข้าอย่างถูกต้องตาม
งานของเธอ แต่เป็นเพราะเธอกลัวที่จะได้รับโทษและเจ้าต้องการที่จะมอบเธอไปให้
กับคนสกปรก ท่านไม่คิดว่าการกระทำของท่านนั้นมีความเคารพต่อข้าแล้วงั้นรึ? "
หลินเฟิง พูดอย่างเย็นชา
ผู้จัดการไม่สนใจเรื่องความเคารพต่อ หลินเฟิง หรือเค้าต้องเสียหน้า
สาวงามคนนี้ได้ดูแล หลินเฟิง และได้ทำงานอย่างถูกต้องนั่นคือเหตุผลที่ชายหนุ่ม
ชนชั้นสูงโกรธ ด้วยเหตุนี้เธอจึงถูกบังคับให้เข้าสู่ชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความ
ตายเสียอีก เขาจะทำตัวเป็นคนนอกยืนดูเรื่องเที่ผิดของโลกนี้ได้อย่างไร หลินเฟิง
จะไม่เข้ามาแทรกแซงได้เยี่ยงไร?
จากจุดเริ่มต้นผู้จัดการไม่ได้คำนึงถึงความคิดของ หลินเฟิง ในการพิจารณาและ
ปฏิเสธเขาอย่างสิ้นเชิง เพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้ชายหนุ่มโกรธ เขาไม่สนใจว่า
หลินเฟิง กำลังโกรธมาก
เมื่อผู้จัดการได้ยินสิ่งที่ หลินเฟิง ได้กล่าวมาเขารู้สึกประหลาดใจ เขาไม่ได้เอาความ
คิดของ หลินเฟิง มาพิจารณาเลย เขาสนใจแต่เรื่องชายหนุ่มเท่านั้น นอกจากนี้เขา
ยังคิดว่าสถานะของชายหนุ่มนั้นสูงกว่า หลินเฟิง มาก ดังนั้น หลินเฟิง จึงควรแสดง
ความขอบคุณในการก้าวเข้ามาช่วย
ผู้จัดการมองอย่างไม่ค่อยพอใจนักและพูดกับหญิงสาวว่า "ใครอนุญาติให้เจ้านั่ง?
เจ้าไม่ได้ยินที่ข้าพูดรึไง? ไปหานายน้อยเมิ้งซะ "
ชายหนุ่มโกรธเพราะ หลินเฟิง แต่เนื่องจากผู้จัดการพูด เขารู้สึกมีความสุข
หลินเฟิง และสถานะของเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน
"เขาช่างไร้ยางอายจริงๆ ... " ชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์พูดด้วยเสียงต่ำ เขามีรอยยิ้มที่
อบอุ่นบนใบหน้า ผู้จัดการตลาดประมูลยังคิดด้วยว่า หลินเฟิง ช่างเป็นคนไร้ยางอาย
หลินเฟิง ถึงกับมึน เขามองไปที่ผู้จัดการและพูดว่า : "อะไรกันท่านแค่จะพูดแค่นี้รึ?"
"อืม" ผู้จัดการพยักหน้า เขาชี้ไปที่หญิงสาวและพูดอย่างเย็นชาว่า : "ปล่อยให้เธอ
ไปหานายน้อยเมิ้ง"
“ตู้มมม!”
เสียงของหินได้แตกกระจายอยู่ในอากาศ.....................
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น