ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

Translate

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

Advice โปรแรงส่งท้ายปี ลดทั้งเว็บสูงสุด 20% 19-25 ธันวา 16

Peerless Martial God ตอนที่ 148


ตอนที่ 148 อาจารย์ที่โกรธเกรี้ยว












นักเรียนยังคงนิ่งอยู่ ในขณะนั้นเขารู้สึกอับอายอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนที่อยู่ข้างนอก
บริเวณที่พักของ หลินเฟิง ในขณะนั้นก็เห็นว่าถูกทำให้อับอาย
 

เขาคิดว่าจะทำตัวหยาบคายได้เพราะอาจารย์ได้ส่งเขามา แต่ในท้ายที่สุดเขาก็ถูกทำขายหน้า
และถูกบังคับให้ต้องรออยู่ข้างนอก

 
หลินเฟิง รู้ว่านักเรียนที่มานั้นได้มาเพราะปัญหาที่เกิดขึ้นในลานประลองนักโทษ
 

หลินเฟิง รู้ว่าไม่ช้าก็เร็วคนจากลานประลองนักโทษจะมาหาเขา

 
หลินเฟิง เดินกลับเข้าไปในห้องของเขาและใส่เสื้อแล้วก็เดินไปที่ประตู

 
หลินเฟิง ได้ยินเสียงประตูเปิดออก
 

"ช้าก่อน ช้าก่อน" เสียงเย็นชาและไม่แยแสกล่าว  มันเป็น เมิ้งชิง ที่เปิดประตู
 

"มีอะไรงั้นรึ?" หลินเฟิง กล่าวขณะหันไปมอง เมิ้งชิง ที่ใส่ผ้าคลุมหน้าของเธอไว้บนหน้า
 เธอเดินช้าๆไปหาเขา

 
"ข้าควรจะอยู่กับเจ้าทุกครั้งที่เจ้าออกไปข้างนอก" เมิ้งชิง กล่าวทำให้ หลินเฟิง ยิ้มแห้งๆ
แต่เขารู้สึกอุ่นใจ
 

"เอาล่ะ" หลินเฟิง กล่าวขณะพยักหน้า เธอกังวลเรื่องความปลอดภัยของเขา แต่เธอ
ไม่เคยพูด

 
ทั้งสองเดินออกจากห้อง และปิดประตู
 

นักเรียนมองไปที่ หลินเฟิง และ เมิ้งชิง และกล่าวว่า "แล้วทาสอีกสองคนล่ะ?"

 
"พาพวกเราไปข้างนอก" หลินเฟิง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นแน่นอนว่านักเรียน
ไม่กล้าพูดอะไร

 
ระหว่างทางทุกคนกำลังชี้ไปที่นักเรียนขณะที่หัวเราะ ทำให้เขารู้สึกอับอายมากขึ้น

 
ในขณะนั้นมีผู้คนจำนวนมากรวมตัวอยู่นอกบริเวณพระราชวัง ชายวัยกลางคนสวมชุดสีฟ้า
กำลังยืนอยู่ข้างหน้ากลุ่มคนในขณะที่ดูสง่างาม

 
"เขามาแล้ว! หลินเฟิง มาแล้ว! "

 
ในขณะนั้นฝูงชนได้เห็น หลินเฟิง เดินมาอย่างช้าๆออกมาจากภายในพระราชวัง

 
ข้าง หลินเฟิง เป็นหญิงสาวที่งามสง่า เธอช่างดูสง่างามอ่อนโยนและไร้เดียงสา พลังปราณ
แปลกๆได้ออกมาจากร่างที่สวยงามของเธอ

 
อย่างไรก็ตามมีสองคนหายไป พวกทาสทั้งสองไม่ได้อยู่ที่นั่น
 

อาจารย์ชุดสีดำมองไปที่นักเรียนที่เขาส่งไปหา หลินเฟิงและถามเขาว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

 
นักเรียนเกาห้วไม่กล้าตอบ

 
"ไอ้ขยะเอ้ย แค่นี้ก็ไม่สามารถทำได้เรื่องง่ายๆแท้ๆ "อาจารย์ชุดสีดำกล่าว จากนั้นเขาก็มองไป
ที่ หลินเฟิง และถามว่า "เจ้าไปสร้างปัญหาอะไรที่ลานประลองนักโทษ แล้วลักพาตัวทาสสอง
คนไป แล้วพาพวกเขาเข้ามาในสถาบันอีกงั้นรึ?"

 
"ข้าได้สร้างปัญหาที่ลานประลองนักโทษ แต่ข้าไม่ได้ลักพาตัวทาสสองคนมา ข้าเพียงแต่นำ
เพื่อนสองคนของข้ากลับมาด้วยเท่านั้น" หลินเฟิง กล่าวขณะกำลังมองไปที่อาจารย์ชุดสีดำ 
เพียงเพราะเขาพูดคำว่า "ทาส" หลินเฟิง ก็รู้สึกลำคานแล้ว

 
"ทาสมันเป็นทาส! และพวกเขาเป็นเพื่อนของเจ้าอีกงั้นรึ?! .. ข้าอนุญาตให้ทาสเข้าสถาบัน
ตั้งแต่เมื่อไหร่? "อาจารย์ชุดสีดำกล่าวอย่างเย็นชาโดยไม่เห็นแก่หน้าของ หลินเฟิง
 

"ดี ถ้างั้นอาจารย์ข้าอยากถามท่านเกี่ยวกับการถูกทำให้คนเป็นทาสหน่อย? 
ความหมายของการเป็นทาสคืออะไร? "

 
"ทาสคือคนที่ถูกทำเครื่องหมายว่าเป็นทรัพย์สินของใครบางคน เพราะพวกเขาถูกทำเครื่อง
หมายนั้นปแลว่าจะต้องเป็นทาสตลอดไป "อาจารย์ตอบ

 
"งั้นอาจารย์ ข้ามีคำถามอีกข้อสำหรับท่าน ตอนนี้ท่านมีทาสอยู่ตรงหน้าท่านแล้วทำไมท่าน
ถึงยอมปล่อยให้เขาเข้าสถาบันได้เล่า? "หลินเฟิง พูดอย่างเย็นชา

 
ฝูงชนประหลาดใจ หลินเฟิง กล้าพูดแบบนั้นกับอาจารย์
 

อาจารย์ชุดสีดำรู้สึกมึนงง และถาม หลินเฟิง : "เจ้าเห็นทาสอยู่ตรงไหน?!"

 
"หืม" หลินเฟิง ยิ้มและชี้ไปที่คนสวมหน้ากากสีทองที่ยืนอยู่ข้างหลังชายผู้นั้นที่สวมชุดสีฟ้า 
จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "ให้เขาถอดหน้ากากออกและท่านจะพบกับทาส"

 
ชายหนุ่มที่สวมหน้ากากสีทองคือ ไป๋ซื่อ หลินเฟิง จะไม่รู้จักเขาได้อย่างไร?

 
"ข้าเห็นว่านี่เป็นวิธีที่สถาบันสำนักสวรรค์ทำงาน คนไม่ได้รับความเคารพและนักเรียนไม่ได้
ถูกสอนเรื่องระเบียบวินัย" ชายชุดสีฟ้ากล่าว

 
อาจารย์ชุดสีดำก็แสดงสีหน้าเย็นชาออกมา หลินเฟิง ทำให้เขาเสียหน้าได้อย่างไร?

 
"ข้าบอกให้เจ้าเอาทาสทั้งสองคนมาด้วยเจ้าไม่ได้ยินที่ข้าพูดงั้นรึ?" อาจารย์ในชุดสีดำกล่าวใน
ขณะที่จ้องมองไปที่ หลินเฟิง ปราณที่แข็งแกร่งได้โผล่ออกมาจากร่างของเขา เขาดูจริงจังมากขึ้น
 

หลินเฟิง รู้สึกประหลาดใจและยิ้ม  "การที่มีอาจารย์แบบนี้เป็นความอัปยศของสถาบันสำนักสวรรค์
คนเหล่านี้มาและสร้างแต่ปัญหา แต่คนเดียวที่จะตำหนิได้เป็นนักเรียนของเจ้าเอง เจ้าทำให้สมาชิก
ในสถาบันเสียหน้า ถ้าเจ้ากล้าลงโทษข้าก็จะส่งผลต่อชื่อเสียงของสถาบันของเรา ... และนั่นหมาย
ความว่าเจ้าเป็นอะไรที่ไม่ต่างจากสุนัขตัวน้อยของตระกูลไป๋ "หลินเฟิง กล่าวอย่างเฉยเมย

 
"เสียงพลัง .... " พลังปราณได้โผล่ขึ้นมาจากอาจารย์ชุดสีดำ ทั้งบรรยากาศเต็มไปด้วยพลังปราณ
ที่อันตราย  หลินเฟิง กล้าทำให้เขาขายหน้าต่อหน้าคนจำนวนมากได้อย่างไร? คงอยากตายสินะ?

 
"เจ้าอยากตายงั้นรึ?!" อาจารย์ตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว
 

"ตาย? ข้าไม่อยากตายทั้งที่ยังหนุ่มนังแน่นหรอก "หลินเฟิง ตอบอย่างเย็นชา เขาหยิบบัตรออก
มาจากกระเป๋าของเขาทันที ทุกคนรู้สึกประหลาดใจ

 
"ข้าไม่ต้องเคารพกฎของสถาบันสำนักสวรรค์ เพราะในวันสมัคร ข้ามาที่นี่ข้าได้พบกับอาจารย์
เศษสวะคนหนึ่งจริงๆ แต่เมื่อข้าได้พบกับรองอาจารย์ใหญ่เขาเป็นคนดีพอที่จะเชื้อเชิญข้าให้
เพลิดเพลินไปกับผลประโยชน์ทั้งหมดของสถาบันโดยไม่มีข้อผูกมัดใด ๆ เขายังกล่าวอีกว่าข้า
สามารถพาใครไปที่สถาบันก็ได้ ในวันนี้ข้าไม่คิดว่าข้าจะพบกับอาจารย์เส็งเคร็งเร็วเยี่งนี้ 
มันหาได้ยากที่ใครบางคนทำตัวเหมือนหมาน้อยเพื่อคนภายนอกเป็นเรื่องยากจริงๆ ท่านเป็น
คนที่อัปยศที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลยในสถาบันสำนักสวรรค์และสมาชิกทุกคน "
หลินเฟิง กล่าวอย่างเฉยเมย

 
ฝูงชนแตกตื่นด้วยความมึนงง รองอาจารย์ใหญ่ของพวกเขาได้เชิญ หลินเฟิง เข้าร่วมสถาบัน
โดยไม่มีข้อผูกพันใด ๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงได้พาคนเข้ามาโดยไม่มีข้อผูกมัด
 

อาจารย์ในชุดสีดำประหลาดใจ บัตรนั้นเป็นบัตรพิเศษที่รองอาจารย์ใหญ่มอบให้เอง

 
"เขาทำให้ข้าต้องอับอายแล้วข้าจะกู้ชื่อเสียงหน้าตาของข้าได้อย่างไร? ไม่มีใครจะเคารพข้าอีก
แน่ๆ "อาจารย์ชุดสีดำคิด  การแสดงออกในสายตาของเขาเฉียบคมมากขึ้น

 
"นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินว่าใครบางคนสามารถได้รับบัตรพิเศษนั้นโดยไม่ต้องเป็นนักเรียนในสถาบัน
มาก่อน" อาจารย์กล่าว

 

จากนั้นเขาก็ตะโกนว่าเจ้ากล้าขโมยบัตรมาจากรองอาจารย์ใหญ่งั้นรึ! วันนี้เราจะมอบบทลงโทษให้
เจ้าแทนรองอาจารย์ใหญ่ "

 
"ขโมยงั้นรึ??" หลินเฟิง รู้สึกประหลาดใจ เขายังเห็นว่ากลุ่มคนได้พยักหน้าแสดงว่าพวกเขาเชื่อใน
ตัวอาจารย์ หลินเฟิง ถึงกับพูดไม่ออก

 
"เจ้าปัญญาอ่อนรึไง? เจ้ารู้หรือไม่ว่ารองศาสตราจารย์ใหญ่มีความแข็งแกร่งมากแค่ไหน ข้าจะขโมย
บัตรนั้นจากตัวเขาได้อย่างไร? "หลินเฟิง กล่าวเยาะเย้ยอาจารย์ชุดดำ อาจารย์ดูเหมือนจะรังแก
หลินเฟิง ในสิ่งที่เป็นไปได้

 
"เจ้าทำได้ดีในการจัดการกับบางคน แต่มันไม่ได้ผลกับข้า ถ้าเจ้าคิดว่าเจ้าใช้วิธีง่ายๆแบบนี้กับข้า
เจ้าฝันไปเถอะ "อาจารย์กล่าวอย่างจริงจัง
 

พลังอำนาจที่แข็งแกร่งและพลังปราณโผล่ออกมาจากร่างของเขาและเขารีบวิ่งตรงไปยัง หลินเฟิง 
เขาเคลื่อนไหวไปอย่างรวดเร็วเพราะเขาไม่สามารถปล่อยให้ หลินเฟิง พูดต่อไปได้ มันเกินจะทน
สำหรับทุกประโยคที่ หลินเฟิง พูดออกมา มันทำให้เขาสูญเสียใบหน้า

 
หลินเฟิง กำลังตกอยู่ในอันตราย  เขาทำให้อาจารย์โกรธอย่างมากจากการดูถูก

 
ในขณะนั้น หลินเฟิง มองอย่างไม่แยแส เบื้องหลังเขามีร่างเงาที่งามสง่าพุ่งไปข้างหน้าของเขา....






Cr.tuiimyk  แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ

ความคิดเห็น

Facebook