ตอนที่ 138 ลานประลองนักโทษ
ทุกคนในสถาบันได้รู้อย่างรวดเร็วว่า หลินเฟิง ได้ท้าสู้กับ เฮ๋ยหม่า โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
นักเรียนทหารไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่ได้ยินข่าวนี้ แต่นักเรียนกลยุทธ์ทางการเมืองรวมทั้ง
นักเรียนมือสังหารต่างก็ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้
ผู้คนเริ่มสนใจในตัว หลินเฟิง เขาเป็นใครกัน? เขามาจากที่ไหนกันแน่ถึงได้รับการยอมรับ
ในสถาบันให้มีสิทธิ์ทุกอย่างโดยไม่มีข้อยกเว้น ทำไมรองอาจารย์ใหญ่ถึงได้เชิญเขาเข้ามา?
ในขณะที่ผู้คนพยายามทำความเข้าใจว่าใครคือ หลินเฟิง พวกเขามึนงงที่เห็นข้อมูลที่พวก
เขาค้นพบเกี่ยวกับตัว หลินเฟิง มันกลับตรงกันข้าม ดูเหมือนว่า หลินเฟิง มีสถานะที่สูงส่ง
ในสังคม แต่ก็ดูเหมือนเขาเป็นคนชั้นต่ำ ... และนั่นเป็นทั้งหมดของข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขา
มีข้อโต้แย้งมากมายราวกับว่าเขาได้ทำให้ทุกคนสับสน ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือใครกันแน่
ถ้ามันเป็นผลมาจากการกระทำของใครบางคนภายนอก นั่นเป็นเรื่องน่ากลัวอย่างแท้จริง
นั่นน่าจะเป็นการมอบหมายอำนาจให้กับ หลินเฟิง ทั้งหมด
แต่ หลินเฟิง ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ที่กำลังเกิดขึ้น
หยวนชาน และ เวิ่นห่าวซื่อ ไม่ได้อยู่ในสถาบัน
ในตอนนั้นเองมีกำแพงขนาดใหญ่อยู่เบื้องหน้า กำแพงใหญ่ล้อมรอบตัวเมืองเล็ก ๆ นั่นเป็น
เมืองเล็ก ๆ ภายในเมืองจักรพรรดิ
กำแพงด้านหน้าที่พวกเขาได้เห็นนั้นกว้างจนน่าประทับใจมันไม่มีที่สิ้นสุด
"เข้าไปข้างในกัน" เวิ่นห่าวซื่อ กล่าวกับคนอื่น ๆ พวกเขาเริ่มเดินไปทางประตูใหญ่ของเมืองเล็กๆ
"ได้โปรดให้เราผ่านทางไปด้วย" เวิ่นห่าวซื่อ กล่าวขณะมอบศิลาบริสุทธิ์ให้กับทหารเฝ้าทางเข้า
น่าประหลาดใจจริงๆ มันเป็นศิลาที่มีความบริสุทธิ์คุณภาพปานกลาง
นอกจากนี้ หลินเฟิง ยังสังเกตเห็นด้วยว่าไม่ใช่เพียงแต่ เวิ่นห่าวซื่อ เท่านั้นที่ต้องจ่ายค่าผ่านทาง
แต่ทุกคนที่ต้องการจะเข้ามาต้องจ่ายเช่นกัน
เร็วๆเข้า ทะเลได้ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของ หลินเฟิงและเพื่อนของเขา มีทะเลปรากฏขึ้นอย่าง
รวดเร็ว ตลาดดูมีชีวิตชีวามากมายและดูคึกคัก
"นี่คือที่ไหน?" ตาของ หลินเฟิง หลี่ลง ฉากที่ หลินเฟิง เห็นนี้คือตลาดโบราณ
"นี่เป็นส่วนที่คึกคักที่สุดของ เมืองจักรพรรดิ ไม่ว่าเจ้าจะต้องการหรืออยากทำอะไรเพียงแค่เจ้า
มาที่นี้และเจ้าจะพบว่า ทุกสิ่งอย่างเป็นไปได้สำหรับที่นี่ "เวิ่นห่าวซื่อ อธิบายให้ หลินเฟิง ฟัง
หลิวเฟย ที่ยืนอยู่ข้างๆ หลินเฟิง ดูเหมือนจะตื่นเต้นและกล่าวว่า "ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับสถานที่
แห่งนี้แล้ว แต่ข้าไม่เคยมาที่นี่มาก่อน ดูเหมือนว่าจะมีชีวิตชีวายิ่งกว่าที่ข้าเคยจินตนาการไว้เสีย
อีก ไม่แปลกใจเลยที่เมืองจักรพรรดิมีมั่งคั่งเช่นนี้ ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไม "
หลินเฟิง พยักหน้าและ เวิ่นห่าวซื่อ ยิ้ม
"หลินเฟิง เจ้าหาผู้หญิงสวยๆหลายคนที่นี่ได้นะ ถ้าเจ้าอยากเสพสุข" เวิ่นห่าวซื่อ กล่าวพร้อม
รอยยิ้มบนใบหน้า หลินเฟิง รู้สึกปวดหัวและ หลิวเฟย มองด้วยความโกรธ รูท่าทางของ หลิวเฟย
ทำให้ หลินเฟิง ตัวสั่น เขาพยายามจะยิ้ม แต่มันดูอึดอัดเหลือเกินทำไม เวิ่นห่าวซื่อ จึงพูดอย่าง
นั้นออกไปได้เล่า?
"นอกจากนี้เจ้าสามารถมาที่นี้ได้อย่างง่ายดายตราบเท่าที่เจ้ามีศิลาบริสุทธิ์เพียงพอ เจ้าซื้อ
อาวุธและแม้กระทั่งทาส นอกจากนี้เจ้ายังสามารถหาทักษะการต่อสู้ที่ล้ำค่าและทักษะการเคลื่อน
ไหวด้วยเช่นกัน "เวิ่นห่าวซื่อ กล่าว
หลินเฟิงมึนงง อาวุธ ผู้หญิง ทาส ทักษะการต่อสู้และทักษะการเคลื่อนไหว ... ไม่มีใครต้านทาน
การล่อลวงของการได้รับสิ่งเหล่านั้นได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมสถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยผู้คน
ดังนั้นตราบเท่าที่มีก้อนศิลาบริสุทธิ์เพียงพอ หนึ่งก้อนก็สามารถทำได้เกือบทุกอย่างที่พวกเขา
ต้องการที่นี่ ไม่มีอะไรที่ซื้อไม่ได้สำหรับที่แห่งนี้
"เราควรจะไปที่ตลาดได้แล้วนะ" หลินเฟิง กล่าว ในสิ่งที่ เวิ่นห่าวซื่อ ได้บอกไว้ หลินเฟิงได้สน
ใจในหลายๆอย่าง
ตัวอย่างเช่นทาส !!
"แน่นอนนักบ่มเพาะพลังที่แท้จริงจะไม่ไปสถานที่นั้นเป็นที่แรกที่ข้าพูดไป ถ้าเจ้าอยากไปมี
ความสุขกับผู้หญิง ... เฉพาะคนที่ร่ำรวย นอกจากนี้คนที่เสื่อมทรามและต่ำช้าก็ยังไปที่
สถานที่ดังกล่าวเช่นกัน ผู้บ่มเพาะพลังที่เป็นอัจฉริยะจะไปที่อื่น หนึ่งในนั้นเป็นตลาด
และอีกแห่งหนึ่งเป็นสถานที่ที่นักเรียนของสถาบันของเราไปตลอดเวลา "เวิ่นห่าวซื่อ
กล่าวและกั๊กเรื่องเหล่านี้กับ หลินเฟิง เพื่อดูปฏิกริยาของเขา
"ย่านไหนรึ?" หลินเฟิง ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น สถานที่ที่นักเรียนของสถาบัน
ไปคือที่ไหนกัน?
"สถานที่ที่เต็มไปด้วยผู้คนซึ่งมักเป็นสถานที่น่ากลัวที่จิตใจไม่สามารถอยู่ในความสงบได้
แต่สถานที่ดังกล่าวเป็นสถานที่ฝึกฝนและจะได้รับประสบการณ์: มันเป็นสนามต่อสู้"
"เจ้ากำลังพูดถึง ลานประลองนักโทษงั้นรึ !" หลิวเฟย กล่าวอย่างรวดเร็ว
"ใช่แล้วตอบได้ถูกต้องมันคือลานประลองนักโทษ มันเป็นสถานที่บ้าคลั่งที่แม้แต่นักเรียน
บางคนของสถาบันของเราไม่กล้าไปที่นั่น "เวิ่นห่าวซื่อ กล่าวเพิ่มเติม" หลินเฟิง สถานที่
แห่งนี้เหมาะสำหรับเจ้า ถ้าเจ้าต้องการแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่เจ้าควรไป. "
"ลานประลองนักโทษ ... "หลินเฟิง พูดกับตัวเองเบาๆจากนั้นเขาก็ถามว่า "สถานที่แห่งนี้คือ
ลานประลองนักโทษงั้นรึ?"
"ลานประลองนักโทษ? อ่า เจ้าต้องไปเห็นกับตาของเจ้าเอง "เวิ่นห่าวซื่อ กล่าวขณะหัวเราะ
พวกเขาเริ่มเดินไปโดยทันที หลินเฟิง นั้นอยากรู้ว่าเวทีการต่อสู้นี้นั้นเป็นเช่นไร
ตลาดก็เหมือนในเมือง มันกว้างใหญ่มากและไม่มีที่สิ้นสุดจากที่ตาเห็น พวกเขากำลังเดินไว
ขึ้น แม้หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้วพวกเขาก็ยังไปไม่ถึง ลานประลองนักโทษ
แต่ในขณะนั้น หลินเฟิง ได้ยินเสียงมากมาย ทันใดนั้นหน้าเขามีการชุมนุมของผู้คนจำนวน
มาก เขามองเห็นแต่ด้านหลังของคนเหล่านั้น แต่มองไม่เห็นสิ่งที่พวกเขากำลังดูอยู่
หลินเฟิง และเพื่อนของเขาเริ่มขยับเข้าไปดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ที่มาของเสียงกำลังดังเรื่อยๆ
สถานที่แห่งนี้เหมือนปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่และมีรูปร่างเหมือนวงแหวน มันใหญ่โตตระ
กรานตามาก ในช่วงกลางของสนามรูปวงแหวนขนาดใหญ่นั้นมีหลุมที่แตกต่างกันหลาย
แห่ง มีบรรไดขึ้นลงสำหรับคนที่จะเข้าไป
"หลินเฟิง ที่นี่คือ ลานประลองนักโทษที่เจ้าเห็นมีผู้คนนับแสนในนี้และเป็นเช่นนี้ทุกวัน"
เวิ่นห่าวซื่อ ชี้ไปที่ท่ามกลางผู้คนเหล่านั้น
"นับแสนคน!" หลินเฟิง ประหลาดใจ นั่นมันเป็นจำนวนมาก! นอกจากนี้ก็เป็นเช่นนี้ทุกวัน!
ความรู้สึกกดดันนี้ยากที่จะจินตนาการได้!
จากนั้นพวกเขาก็เดินลงบันไดและมองไปที่ฝูงชนในระยะไกล
หลุมนั้นลึกมากจนดูเหมือนหุบเขาและมีเวทีมากมาย
ช่วงกลางของหุบเขามีกรงสีเงินขนาดใหญ่เต็มไปด้วยเงา
"นักโทษ!" หลินเฟิง เข้าใจว่าทำไมสถานที่แห่งนี้จึงถูกเรียกว่า ลานประลองนักโทษ ... มัน
เตือนให้เขาระลึกถึงโลกก่อนหน้านี้ในกรุงโรมสมัยโบราณซึ่งบรรดาขุนนางเคยเฝ้าดูพวก
ทาสและสัตว์ป่าต่อสู้ในโคลีเซียม
แต่ฉากก่อนหน้านี้ที่สายตาของ หลินเฟิง เห็นนั้นน่าประทับใจกว่ามาก มันทำให้เขา
สั่นจากหัวจรดเท้าราวกับว่าวิญญาณของเขาสั่นด้วยความตื่นเต้น
"ในกรงนั้นมีการต่อสู้อยู่ทุกวันไม่ว่าจะเป็นนักบ่มเพาะพลังสู้กับสัตว์อสูร หรือผู้บ่มเพาะพลัง
ต่อสู้กับผู้บ่มเพาะพลังคนอื่น ๆ ... และวิธีเดียวที่จะเป็นอิสระได้นั้นคือการฆ่าฝ่ายตรงข้ามใน
ระหว่างการต่อสู้ " เวิ่นห่าวซื่อ บอกกับ หลินเฟิง . นั่นเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงกลัว ไม่แปลกใจ
ที่บางคนเลือกที่จะรักษาระยะห่างจากสถานที่แห่งนี้
การต่อสู้ทุกครั้งส่งผลให้เกิดการตายของผู้บ่มเพาะพลัง หรือสัตว์อสูร
"ทุกๆปีนักเรียนของสถาบันของเราบางคนตายที่นี่ จำนวนศพเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ "เวิ่นห่าวซื่อ
กล่าวขณะที่มองไปที่กรงขนาดมหึมา จากนั้นเขาก็พูดอย่างช้าๆว่า "มีเพียงผู้บ่มเพาะพลังที่
แข็งแกร่งและกล้าหาญที่สุดเท่านั้นที่กล้าไปที่นั่น ... พวกเขาเป็นนักสู้ที่แท้จริง ... เพราะใน
กรงนั้นเงื่อนไขเหมือนกับในสนามรบจริงๆ"
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น