ตอนที่ 136 ความกดดันที่ด้านหน้าทางเข้า
ทุกๆหกเดือน! เมิ่งชิง ชางน่าสงสารอะไรเยี่ยงนี้ ต้องผ่านความทรมานเหมือนตกนรกทั้งเป็นทุกๆ
หกเดือน ทำไมเธอถึงเกิดเรื่องแบบบนี้กับเธอแล้วเธอยังอดทนกับความน่ากลัวนี้อีก?
"ถ้ามันเกิดขึ้นอีกในอนาคตเจ้าต้องบอกข้านะ! ข้าจะช่วยเจ้าเอง. ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องทนทุกข์
ทรมานแบบนี้อีกแล้ว ตอนนี้ข้าอยู่ที่นี่กับเจ้าแล้ว "หลินเฟิง กล่าวกับ เมิ้งชิง จิตวิญญาณงูของ
เขาสามารถกลืนกินปราณน้ำแข็งได้ นอกจากนี้ยังทำให้จิตวิญญาณงูของเขาจะเติบโตขึ้น
อย่างมากหลังจากดูดกลืนปราณน้ำแข็งลงไป
จิตวิญญาณงูของเขานั้นลึกลับอย่างมาก ... สามารถกลืนกินพลังปราณของผู้อื่นได้นี่ไม่ใช่เรื่อง
ปกตกแล้ว
"เจ้ายังไม่ได้บอกข้าเลยว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น" เมิ้งชิง กล่าวขณะจ้องมองไที่ หลินเฟิง เธอได้รับ
ความทรมานจนอ่อนเพลียและหลับไปบนหน้าอกของ หลินเฟิง เป็นช่วงเวลาที่น่าอับอายที่เธอ
ลืมไปว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านั้น
"ดีเลย เจ้าบอกมาก่อนว่าปราณน้ำแข็งนั้นมาจากไหน?
"ข้าเกิดมาพร้อมกับมัน" เมิ้งชิง ตอบซึ่งทำให้ หลินเฟิง รู้สึกประหลาดใจ เธอเกิดมาพร้อมกับมัน?
หลินเฟิง เคยได้ยินมาบ้าง บางครั้งมีคนที่เกิดมาพร้อมกับโรคร้ายหรือความสามารถตามธรรมชาติ
แต่ เมิ้งชิง นั้นเกิดมาพร้อมกับความน่าสะพรึงกลัว
"ตอนนี้เจ้าบอกข้าได้แล้ว" เมิ้งชิง กล่าว
หลินเฟิง ยิ้ม จากนั้นเขาก็ปลดปล่อยจิตวิญญาณงูของเขาปรากฏตัวขึ้นข้างหลัง งูตัวน้อยได้กลาย
เป็นงูตัวใหญ่ขึ้นแล้ว มันขดตัวบนไหล่ของ หลินเฟิง ดวงตาของมันทำให้มันดูเหมือนกับงูจริงๆ
มากกว่าจิตวิญญาณ ดวงตาสองข้างของมันจ้องมองลึกลงไปที่ เมิ้งชิง
"หือ?" เมิ้งชิง รู้สึกมึนงงเมื่อเห็นงูตัวนั้น เธอมองด้วยความหวาดวิตก
"มันเป็นจิตวิญญาณของข้า ข้ายังไม่รู้ประเภทของงูตัวนี้เลย มันกลืนกินปราณน้ำแข็งที่เจ้าปล่อย
ออกมาครั้งล่าสุดและทำให้ข้ามีพลังปราณนั่นไปดด้วย "หลินเฟิง กล่าว
เมิ้งชิง มองอย่างตกตะลึงและเธอก็จ้องมองไปที่จิตวิญญาณงูของ หลินเฟิง
เพียงชั่วพริบตา เธอดูเย็นและดูไม่มีความรู้สึกเช่นเคย เมิ้งชิง พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า
"ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งอย่างมาก"
หลินเฟิง พยักหน้าเล็กน้อยขณะที่คิดอย่างลึกซึ้งและพูดว่า: "มันเป็นจิตวิญญาณงูนั้นแหละ
แต่ยังไม่ชัดเจนว่ามันเป็นงูชนิดไหน"
"เจ้าจะรู้ได้เอง" เมิ้งชิง กล่าว
"ข้าหวังอย่างนั้น" หลินเฟิง ตอบขณะพยักหน้าและกล่าวว่า "ข้าจะกลับแล้วนะถ้าเจ้าต้อง
การอะไรก็ให้มาหาข้าได้ทันที"
เมิ้งชิง พยักหน้า หลินเฟิง ลุกขึ้นยืนแล้วเอามือวางบนหัวของ เมิ้งชิง เขาลูบหัวเธอชั่วครู่
ซึ่งทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเล็กน้อย
หลินเฟิง หันกลับไปแล้วเดินออกไป เมิ้งชิง มองไปด้านหลังของ หลินเฟิง แล้วขมวดคิ้ว
"นั่นเป็นจิตวิญญาณงูงั้นรึ?" เมิ้งชิง พูดกับตัวเอง
เธอรู้สึกว่ามันเป็นจิตวิญญาณของสัตว์อสูร แต่ไม่จำว่ามันจะต้องเป็นจิตวิญญาณงู ...
เธอรู้ว่ามีบางอย่างที่พิเศษ แต่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นเช่นไร มีจิตวิญญาณที่แปลก
ประหลาดเหมือนจิตวิญญาณของ หลินเฟิง แต่มันมีเก้าหัว ... และไม่ใช่จิตวิญญาณ
ของสัตว์อสูร แต่เป็นจิตวิญญาณของมังกร!
............
มันเป็นช่วงเช้าตรู่และไม่ได้มีเมฆแม้แต่ก้อนเดียวมันดูเหมือนจะเป็นพื้นที่ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ในสถาบันสำนักสวรรค์ มีผู้คนจำนวนมากนินทาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นล่าสุด
ดูเหมือนคนส่วนใหญ่พูดถึงคำพูดเดียวกันบ่อยๆในบทสนทนาของพวกเขา
: หอคอยฝึกฝน และ เฮ๋อหม่า
ในขณะนั้นมีคนสองคนกำลังเดินอยู่บนถนนที่ใหญ่ที่สุดของสถาบันสำนักสวรรค์
และได้พูดคุยกัน
"ข้าได้ยินมาว่าชื่อของเขาคือ หลินเฟิง ในวันลงทะเบียนเขาได้ทำให้นักเรียนสองคนของ
สถาบันขายหน้า : ซู่วชิว และ ไป๋ซื่อ เป้าหมายของเขาคือการทำให้คนรวยและผู้ที่มีคน
นับถือเสียหน้า " หนึ่งในสองคนที่กำลังเดินอยู่กล่าว
ข่าวคราวเรื่องที่เกิดขึ้น ณ หอฝึกฝนได้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในสถาบันเนื่องจาก หลินเฟิง
ได้ทำลายกฏเกณฑ์และฆ่านักเรียนคนหนึ่ง
ข่าวได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว ไม่เพียงแต่ หลินเฟิง ได้ทำลายกฏเกณฑ์เท่านั้น แต่เพราะ
มันเกี่ยวข้องกับหนึ่งในนักเรียนที่ดีที่สุดของสถาบันนั้นคือ เฮ๋ยหม่า !
ข่าวลือเกี่ยวกับสิบนักเรียนที่ดีที่สุดของสถาบันได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่า เฮ๋ยหม่า
ไม่ได้อยู่ในอันดับสูงสุดของการจัดอันดับ แต่เขาก็ยังคงมีพลังมากเช่นกัน
"ใครบอกเจ้าเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันลงทะเบียน? เขาคงภูมิใจและอวดดีที่เขาทำให้นักเรียน
และขุนนางที่ร่ำรวยอับอาย... แต่คราวนี้เขาทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง ข้าหมายถึง ซุ่ยถิ๋ง
ได้เตือนเขาว่าเขาแล้วว่าเป็นน้องชายของ เฮ๋ยหม่า เขาดูประหลาดใจแต่ก็ยังกล้าที่จะฆ่า นั่น
เป็นความอัปยศต่อ เฮ๋ยหม่า หลินเฟิง จะต้องเสียใจอย่างแน่นอนกับสิ่งที่เขาทำลงไป เขาไม่
มีทางเอาชนะ เฮ๋ยหม่า ได้แน่นอน "
"เจ้าพูดถูก. หนึ่งในสิบนักเรียนที่ดีที่สุดในสถาบัน ... หลินเฟิง ทำให้ตัวเองถึงคาดแท้ๆ " อีกคน
หนึ่งกล่าวด้วยทำนองเดียวกัน พวกเขามีความภาคภูมิใจในการวิเคราะห์สถานการณ์ล่วงหน้า
ในเวลาเดียวกันในสถานที่อันห่างไกล มีร่างสองร่างได้ดึงดูดความสนใจจากผู้คน ทันใดนั้น
มีหลายคนได้มารวมตัวกันและเริ่มติดตามสองคนนั่น
คนเหล่านี้ห่างจากคนสองคนที่กำลังคุยกันประมาณหนึ่งร้อยเมตร เมื่อทั้งสองคนที่กำลังคุยกัน
เห็นเงาคนหนึ่งในฝูงชน ช่วยไม่ได้ที่พวกเจาจะตื่นตระหนก
"เฮ๋ยหม่า!" เฮ๋ยหม่า ทำให้ผู้คนประหลาดใจที่ปรากฏตัวขึ้น
"มีคนจำนวนมากต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นแน่" คนสองคนที่กำลังมองไปที่พวกเขากล่าว
เฮ๋ยหม่า ไม่ได้เดินเร็วนักไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็มาถึงพระราชวังซึ่งเป็นสถานที่สำหรับ
นักเรียนรุ่นแรกอาศัยอยู่
ในขณะนั้นมีงาได้ออกมาจากพระราชวังอย่างช้าๆ
"โอ้ไม่นะ ...หลินเฟิง ... นั่นคือคนที่มาจากหอคอยฝึกฝน" หยวนชาน กล่าวเมื่อเห็นฝูงชนเข้า
มาหาพวกเขา ซุ่ยถิ๋ง เดินไปข้างหน้ากับชายหนุ่มที่ดูชั่วร้าย เห็นได้ชัดว่า หยวนชาน จำเขา
ได้จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่หอคอย
หลินเฟิง ไม่ได้หยุดเดิน ทันทีหลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายประจันหน้ากัน หลินเฟิง มอง ซุ่ยถิ๋ง เป็น
คนแรกและค่อยๆหันไปยังชายหนุ่มที่ดูชั่วร้าย เขากล่าวว่า "ข้าเข้าใจแล้ว เฮ๋ยหม่า สินะ."
เฮ๋ยหม่ามอง หลินเฟิง อย่างเฉยเมยแล้วเหลียวไปมอง เวิ่นห่าวซื่อ โดยไม่สนใจ หลินเฟิง
"ข้ามาเอาชีวิตของเขา" เฮ๋ยหม่า กล่าวอย่างเฉยเมยโดยที่ยังมองอย่างใจเย็น แต่เขาไม่ได้พูด
คุยกับ หลินเฟิง เพราะชีวิตของ หลินเฟิง ได้รับการคุ้มครองโดย เวิ่นห่าวซื่อ
เวิ่นห่าวซื่อ เพียงแค่ยิ้มให้ ซึ่งทำให้เขาดูคล้ายกับสาวงาม จากนั้นเขาก็ส่ายหน้าเล็กน้อย
และกล่าวว่า "เขาเป็นเพื่อนของข้า"
"ตอนนี้เป็นปัญหาแล้ว ในหอคอยฝึกฝนเขาได้ฆ่าน้องชายคนเล็กของข้าหลังจากเขาได้ยิน
ชื่อของข้า เขาทำให้ข้าเสียหน้า เจ้าอย่ามาพัวพันเรื่องนี้ดีกว่านะ "เฮ๋ยหม่า กล่าวโดยไม่ได้
คุยเรื่องนี้กับ หลินเฟิง แต่พูดกับ เวิ่นห่าวซื่อ แทน
หลินเฟิง ที่มองอย่างแปลกใจขณะที่เขากำลังจ้องมองไปที่ เวิ่นห่าวซื่อ เวิ่นห่าวซื่อ ที่สวย
กว่าผู้หญิงบางคนอาจเป็นบุคคลที่มีพรสวรรค์อย่างมาก
"งั้นดี ข้าได้ยินมาว่าน้องชายคนเล็กของเจ้าก็ทำผิดกฎของสถาบันมาก่อนแล้วเพราะเขา
อ่อนแอเกินไปไและขอให้คนอื่นช่วยเขา ผลตามมาคือความตาย ถ้าจะโทษก็ต้องโทษที่ความ
อ่อนแอของตัวเองก็เท่านั้น "
"เขาต้องโทษในความอ่อนแอของตัวเอง แต่ หลินเฟิง นั้นเพิ่งเข้ามาอยู่ใหม่เขาเพิ่งเข้าเรียนที่
สถาบันเมื่อไม่นานนี้เอง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำให้หลายคนเสียหน้า นอกจากนี้เขายัง
ทำให้ข้าอับอาย เขาต้องตายเจ้าไม่เห็นด้วยงั้นรึ? "เฮ๋ยหม่า กล่าวซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจ
เฮ๋ยหม่า ต้องการที่จะฆ่า หลินเฟิง ไม่ใช่เพราะ หลินเฟิง ได้ฆ่าน้องชายคนเล็กของเขา แต่
เนื่องจาก หลินเฟิง ได้ทำให้เขาเสียหน้าเมื่อเขาฆ่าน้องชายของ เฮ๋ยหม่า หลังจากได้ยินชื่อของ
เฮ๋ยหม่า แม้ว่า หลินเฟิง จะได้ยินชื่อ เฮ๋ยหม่า และชื่อเสียงของเขาแล้วแต่เขาก็ยังกล้าที่จะฆ่า
น้องชายคนเล็กของเขา เฮ๋ยหม่า เพียงต้องการฆ่าเขาเพื่อรักษาหน้าของตัวเองไม่มีอะไรมาก
ไปกว่านั้น
สำหรับคนประเภทนี้หน้าตาเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของพวกเขา มันสำคัญยิ่งกว่าชีวิต
ของ หลินเฟิง
"เจ้ารู้ไหมว่าเขาเพิ่งเข้ามาใหม่... เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครห่ะ เฮ๋ยหม่า กล้ามารังควานนักเรียน
ใหม่งั้นรึ? เจ้าไม่ละอายแก่ใจบ้างรึไง? "
"เขาได้ก่ออาชญากรรมขึ้นมา เขาต้องถูกลงโทษ ... และราคาที่ต้องจ่ายก็คือชีวิตของเขา"
เฮ๋ยหม่า ที่ไม่สนใจคำพูดของ เวิ่นห่าวซื่อ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาและไม่สนใจ: "เจ้า
ปกป้องเขาได้แค่ตอนนี้เท่านั้น ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะอยู่กับพวกเขาตลอดเวลาหรอก ถ้าเจ้า
ไม่ได้อยู่กับเขาตอนไหนละก็ ข้าจะฆ่าเขาอย่างง่ายดาย ใครจะหยุดข้าได้? "เมื่อเขาพูดจบ
เขาก็หยุดมองไปที่ เวิ่นห่าวสื่อ และมองไปที่ หลินเฟิง
"เจ้าเป็นคนฉลาดมากและเจ้าดูมีความสุขกับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นงั้นสินะ ... เจ้าเป็นเด็กน้อย
ที่ชาญฉลาด แต่เจ้าเคยคิดหรือไม่ว่าการกระทำของเจ้าจะนำพ่เจ้าไปสู่ความตาย?"
เฮ๋ยหม่า กล่าวอย่างหนาวเย็นแล้วก็พูดอีกว่า : "หรือเจ้าคิดจริงๆว่าเจ้าสามารถซ่อนตัว
อยู่เบื้องหลังของ เวิ่นห่าวซื่อ ได้ตลอดชีวิตของเจ้า?"
"เจ้ากำลังพูดอะไร?" หลินเฟิง พูดกับ เฮ๋ยหม่า อย่างเย็นชาเมื่อเห็นว่าไม่ยอมหยุดพูดซักที
ใบหน้าของ หลินเฟิง ไร้ความรู้สึกราวกับว่าหนึ่งในสิบของนักเรียนที่ดีที่สุดของสถาบันไม่
สามารถทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวหรือวิตกกังวลได้
เมื่อ เฮ๋ยหม่า ได้ยินสิ่งที่ หลินเฟิง กล่าว เขายิ้มอย่างเย็นชา รอยยิ้มของเขาคมดุจใบมีด
จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "ฉันพูดจบแล้วตอนนี้ แล้วเอายังไงละ?"
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น