ตอนที่ 69 ความโกรธ
หนานกงหลิง รู้สึกมีความสุข แต่ ม่อเสีย ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรนัก เผนให้เห็นใบหน้าที่ชั่วร้าย
"เด็กคนนี้โดดเด่นเกินไป ... มันควรจะถูกฆ่าตายตั้งแต่เกิด" ม่อเสีย คิดชั่วร้าย หลินเฟิง ได้ทำ
ให้เขาอัปยศ แม้ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะ แต่เขาก็ต้องถูกข้าสังหารและ ม่อเสีย ไม่สามารถทนรอ
ให้ หลินเฟิง เติบโตไปมากกว่านี้ได้อีกต่อไป ยิ่งโตยิ่งแข็งแกร่ง
ท่ามกลางฝูงชน หานหมาน รู้สึกสบายใจขึ้น เขามีรอยยิ้มที่มุมปาก : "เขากำลังแข็งแกร่งขึ้นอีก
แล้ว ถ้าเขาช่วยข้าได้ ข้าอาจจะแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้ "
เมื่อเห็นว่า หลินเฟิงแข็งแกร่งกว่าตนแล้ว เขามีความสุขอย่างมากกับน้องชายที่ร่วมสาบาน
จิ้งหยุน ยืนอยู่ข้างๆแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เธอดูคล้ายดอกบัวที่กำลังผลิบาน รอยยิ้มของเธอช่าง
บริสุทธิ์และไร้เดียงสามันอาจจะมีเสน่ห์ดึงดูดกับผู้ชายที่พบเจอได้
ปู้จุน ผู้ยืนอยู่ข้างๆพวกเขามีประกายแสงในดวงตาของเขาขณะที่มอง หลินเฟิง บนเวทีการต่อสู้
เขาคิดว่า: "ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเขาตอบสนองข้าด้อย่างรวดเร็วยิ่งนักและด้วยความน่า
สะพรึงกลัวเช่นนี้เอง ... เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งจริงๆ "
ภายในลานประลองแห่งชีวิต ใบหน้าของ อวี่ห้าว เปลี่ยนเป็นซีดเผือกเหมือนคนกำลังจะตาย
หน้าของเขาอ่อนเพลียและซีดลงจนดูเหมือนกับซากศพ
"แม้ว่าเจ้าจะไม่เข้าใจพื้นฐานในการใช้จิตวิญญาณดาบของเจ้าก็ตาม."
หลินเฟิง ได้ทำลายศักดิ์ศรีและเกียรติของ อวี่ห้าว เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับกับ
สถานการณ์ของเขาและเขาไม่ใช่คนเดียว ทุกคนในฝูงชนก็เห็นด้วย อวี่ห้าว ไม่เข้าใจหลัก
การพื้นฐานของการใช้ดาบ เมื่อเทียบกับ หลินเฟิง เขาดูเหมือนเด็กที่ถือดาบของเล่นเท่านั้น
ใครเป็นคนพูดแบบนั้น เฉพาะผู้ที่มีจิตวิญญาณดาบสามารถกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญดาบ
ที่น่าอัศจรรย์ได้งั้นรึ?
ทุกส่วนของดาบที่โผล่ออกมาจากร่างของ อวี่ห้าว ที่ปรากฏขึ้นได้หายไปอย่างรวดเร็ว มัน
กำลังแตกสลายและพังทลายลงทุกครั้งที่เขาพยายามปลดปล่อยมัน พยายามควบคุมพลังอำนาจ
เช่นเดียวกับหลินเฟิง หลินเฟิง ไม่ได้ใช้พลังงานมากนักและพละกำลังของอำนาจดาบกำลัง
เพิ่มมากขึ้น
"ข้ายอมแพ้. เจ้าสามารถกลายเป็นศิษย์ภายในได้ "
อวี่ห้าว ที่กำลังดิ้นรนด้วยความภาคภูมิใจของเขา แต่ในที่สุดก็ได้พูดคำเหล่านั้นออกมา เขามี
ความรู้สึกว่าได้รับความอัปยศอย่างแท้จริงและทั้งฝูงชนก็หัวเราะเขาเพราะคิดว่าตนมีพลังมาก
"ยอมแพ้?"
หลินเฟิง ยิ้มอย่างเย็นชา เขายอมแพ้อย่างง่ายดายจริงๆรึ?
เมื่อ อวี่ห้าว คิดว่าชัยชนะของเขาชนะแน่ๆและเขาสามารถเอาชนะ หลินเฟิง ได้อย่างง่ายดาย
เขาต้องการที่จะทำลายการบ่มเพาะพลังของ หลินเฟิง เขาต้องการหักแขนและปล่อยให้หลินเฟิง
ตายไปครึ่งตัว มันเป็นไปได้ว่าเขาจะโหดร้ายกว่านั้นอีก
ในขณะที่ อวี่ห้าว พบว่าเขาไม่สามารถเป็นคู่มือให้กับ หลินเฟิง เขาคิดว่าประโยคหนึ่งจะเพียง
พอที่จะทำให้ความเกลียดชังระหว่างพวกเขาหายไป คิดว่ามันจะได้ผลจริงๆรึ?
หลินเฟิง ไม่ยอมรับคำพูดของ อวี่ห้าม ที่บอกว่ายอมแพ้
"ข้าจำเป็นต้องยอมรับมัน?" หลินเฟิง กล่าวถึงการกระทำของ อวี่ห้าว หลินเฟิง ยังคงเคลื่อนตัว
ไปข้างหน้าและพลังอำนาจของดาบได้เพิ่มมากยิ่งขึ้น มันเป็นแรงกดดันที่ทับร่างกายของ อวี่ห้าว
อย่างมากจนทำให้เขาหายใจไม่ออก
"ข้าบอกว่าข้ายอมแพ้! เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไรกันแน่?"
หน้า อวี่ห้าว เปลี่ยนไป หลินเฟิง ไม่ได้หยุนเดิน ความหวาดกลัวเริ่มปกคลุม
"ข้าจะให้เจ้าทำอะไรงั้นรึ? นั่นง่ายมาก ข้าต้องการให้เจ้าทำเพื่อตัวเจ้าเอง สิ่งที่เจ้าได้บอกกับข้าว่า
เจ้าจะทำอะไรละ "หลินเฟิง กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้าของเขา อวี่ห้าว สั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า
หลินเฟิง ต้องการให้เขาทำลายการเพาะปลูกของตัวเองและทำลายแขนของตัวเอง นี่เป็นการพูด
ฆ่าตัวตายชัดๆ เขาต้องการให้ข้าฆ่าตัวตาย
"นี่คือการสอบศิษย์ภายในของนิกายหยุนไห่, เจ้ากล้าดียังไง?" อวี่ห้าว ตะโกน
"เจ้าไม่กล้าที่จะสังหารข้า แต่พวกเรามาดูกันว่าว่าข้า จะกล้าฆ่าเจ้าหรือไม่"
หลินเฟิง กำลังขยับเข้าใกล้ขณะที่ตอบ อวี่ห้าว ดาบของเขาสั่นเล็กน้อย พลังปราณดาบที่
แข็งแกร่งอย่างน่าสะพรึงกลัว เแหวกอากาศและพุ่งตรงไปยัง อวี่ห้าว
ดาบสังหารมีอยู่เพื่อรับชีวิตของผู้อื่นไป ในชั่วพริบตาเลือดของ อวี่ห้าว พ่นไปทั่วทุกแห่ง ร่าง
ของเขาทรุดลงไปบนเวที ดวงตาของเขายังคงเปิดกว้างราวกับว่าเขาตกใจกับความตายของ
ตัวเอง ดูเหมือนเขาจะไม่เชื่อว่าหลินเฟิง จริงๆแล้วกล้าที่จะฆ่าเขา
"เสียงถอนหายใจ ...... " ดูเหมือนบรรยากาศเริ่มตรึงเครียด กลุ่มคนทั้งสนามกำลังกลั้นลมหายใจ
ด้วยความตกใจ เวทีแห่งนี้เงียบงั้นจนเกือบจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นของกันและกัน
หลินเฟิง ได้สร้างประวัติใหม่ในประวัติศาสตร์ของนิกายหยุนไห่ : เขาได้ท้าทายและเอาชนะศิษย์
ภายในสองคนในเวลาเดียวกัน เขาได้ฆ่านึ่งคนในนั้นอย่างโหดร้ายต่อหน้าคนทั้งนิกาย
หลินเฟิง ได้ฝ่าฝืนกฎของนิกายหยุนไห่ ต่อหน้าศิษย์ทุกคน ผู้อาวุโสและแม้แต่ประมุขของนิกาย
หนานกงหลิง เขาได้ฆ่าฝ่ายตรงข้ามในระหว่างการสอบศิษย์ศิษย์ภายใน
“บ้าบิ่นจริงๆ!!”
เสียงตะโกนดังมากกระจายไปทั่วบริเวณ ดูเหมือนว่ามันมาจากเบื้องบน ฝูงชนทั้งหมดรู้สึก
ประหลาดใจและรู้สึกว่าพวกเขาถูกปลุกให้ตื่นจากความฝันเนื่องจากแทบจะไม่สามารถรับมือ
กับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้เลย
"ต่อหน้าศิษย์นิกายหยุนไห่ทุกคน เจ้าไม่มีความเคารพกฎและความเคารพต่อประมุขนิกาย
อย่างแท้จริง เจ้ามีความผิดในเรื่องการฆ่าที่แม้แต่ความตายไม่สามารถชดใช้ได้หมด "
มีเสียงตะโกนดังขึ้น มันฟังเหมือนคนคนนั้นจริงๆอยากจะฆ่า หลินเฟิง ที่อยู่ตรงนั้น
เหล่าศิษย์ในฝูงชนเงยหน้าขึ้นและได้เห็นมันเป็น ม่อเสีย บางคนไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เมื่อ
พวกเขาเห็น ม่อเสีย ก็เป็นเข้าใจได้ทันที ม่อเสีย และ หลินเฟิง เป็นศัตรูกันและ ม่อเสีย ต้อง
การใช้ประโยชน์จากข้อเท็จจริงที่ว่า หลินเฟิง ยังอ่อนแอ เขาไม่สามารถปล่อยให้ศิษย์คนนั้น
กลายเป็นคนที่มีความสำคัญและแข็งแกร่งกว่าตัวเอง ถ้าเขาทำอย่างนั้นเขาก็จะถูกฆ่าตาย
ในภายหลัง เพราะฉะนั้นเขาจึงกล่าวหา หลินเฟิง โดยตรงจากการฆ่าศิษย์ร่วมนิกายและบอก
ว่าเขาต้องตายเพราะได้ทำผิดร้ายแรง
หลินเฟิง เงยหน้าขึ้นและได้เห็น ม่อเสีย เขาเพียงแค่มองไปที่ ม่อเสียชั่ววินาที
แล้วก็ไม่สนใจ
เขาได้เข้าร่วมการสอบศิษย์ภายใน, ก้าวขึ้นไปบนเวทีการต่อสู้ที่สูงที่สุดและได้สร้างประหลาดใจ
กับทุกคน เขาได้ท้าทายศิษย์ภายในสองคนในเวลาเดียวกัน เขาใช้พลังอำนาจดาบและฆ่า
อวี่ห้าว ตรงนั้น
เขาทำทั้งหมดนี้ไปเพราะ ม่อเสีย
หลินเฟิง ได้ให้โอกาสกับ ม่อเสีย ที่จะหาข้อแก้ตัวในการฆ่าเขา เขาหวังว่า ม่อเสีย ะจะใช้ข้อหา
เหล่านี้เพื่อเผชิญหน้ากับตน เห็นได้ชัดว่า หลินเฟิง รู้ว่าถ้าเขาไม่ทำมันเอง ม่อเสีย จะยังคงทำ
ตามแผนตัวเอง หลินเฟิง ได้ส่งตัวเองไปให้ ม่อเสีย ด้วยริบบิ้นที่ดูเรียบร้อย นี่เป็นส่วนหนึ่ง
ของแผนการของเขาทั้งหมด (เหมือนหลอกให้ปลากินเหยื่อ)
เมื่อ ม่อเสีย เห็นว่าหลินเฟิง ไม่สนใจ เขาโกรธมากจนเขาตัวสั่นจากหัวจรดเท้า อย่างไรก็ตาม
ในใจเขายิ้มอย่างเย็นชา เขาตะโกนว่า "ทุกคนจับกุมคนทรยศคนนี้และถ้าเขาพยายามที่จะ
ต่อต้านให้ฆ่าเขาทันที"
เมื่อฝูงชนได้ยินคำพูดของ ม่อเสีย พวกเขารู้สึกผิดหวัง เขาเป็นคนที่ไร้ยางอายจริงๆ พฤติกรรม
ของผู้อาวุโสที่น่านับถือนั้นดูแย่และโหดร้าย เห็นได้ชัดว่าเขาใช้อำนาจของตนในนิกายตาม
อำเภอใจ
"ไอ้คนชั่ว!" หานหมานตะโกนสาปแช่ง ทุกคนได้ยินที่เขาพูด อวี่ห้าว ต้องการทำลายการ
บ่มเพาะพลังของ หลินเฟิง แล้วหักแขนของเขาและปล่อยให้ หลินเฟิง ตายไปครึ่งตัว
กล่าวหาแบบนั้นกับ หลินเฟิง มันยุติธรรมแล้วงั้นรึ?
ใบหน้าของ จิ้งหยุน ซีดลง เธอกังวนความปลอดภัยของ หลินเฟิง
"เห้อ...ผู้อาวุโสนั้นช่างไร้ยางอายเสียจริง ช่างน่ารังเกียจ!" หลิวเฟย สาปแช่ง
ม่อเสีย ใช้วิธีนี้อีกครั้ง
เงาจำนวนสองสามตนได้ผ่านบนท้องฟ้ามุ่งไปยังทีการต่อสู้พร้อมที่จะจับ หลินเฟิง
"ช้าก่อน! ช้าก่อน! "เสียงตะโกนทำให้เงาที่กำลังมุ่งหน้าไปยัง หลินเฟิง ยุดทันที คนที่หยุด
พวกเขาคือ หนานกงหลิง
ทุกคนหันกลับไปมองที่ หนานกงหลิง พวกเขามอง หนานกงหลิง ด้วยความแปลกใจ เขา
จัดการกับสถานการณ์นี้ยังไง เข้าจะลงโทษ หลินเฟิง แบบไหน?
“ท่านประมุข เด็กคนนั้นอวดีและหยิ่งยโสยิ่งนัก มันไม่เห็นท่านอยู่ในสายตา ต้องลงโทษเขา
มันจะเป็นคำเตือนสำหรับคนอื่นเช่นกันที่กล้าทำเช่นนี้ "
ม่อเสีย มาข้างๆ หนานกงหลิง และโค้งคำนับเล็กน้อยแสดงความนับถือ ด้วยเจตนาที่จะชัก
จูงเขา และยังเหลือบมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ หนานกงหลิง อย่างรวดเร็ว
ผู้อาวุโสม่อเสีย กล่าวถูกต้องแล้ว ศิษย์สามัญคนนั้นก้าวร้าวเกินไป เขาไม่ให้ความนับถือนิกาย
เขาจะฆ่าเพื่อนร่วมนิกายอย่างโหดเหี้ยม เราต้องฆ่าเขา "
"ท่านประมุข บทลงโทษนี้คือความตาย เราควรจะฆ่าเขา"
มีผู้อาวุโสบางคนคอยสนับสนุน ม่อเสีย ม่อชางหลาน ได้ทำหน้าที่ในนิกายเป็นเวลานานกว่า
หนานกงหลิง ในนิกายหยุนไห่ ผู้อาวุโสทั้งหมดต้องการให้เห็นแก่หน้าพวกเขา ดังนั้นพวก
เขาจึงจะสามารถมีโอกาสย้ายไปสนับสนุนลูกชายของเขา ม่อเสีย ได้
หนานกงหลิง เงยหน้าขึ้นเขามองไปที่ ม่อเสีย และบรรดาผู้อาวุโสที่เข้ามาเกี่ยวข้อง จากนั้นเขา
ก็พูดอย่างไม่ใยดี : "เจ้าพูดจบแล้วหรือยัง?"
พวกผู้อาวุโสทุกคนมึนงง พวกเขาไม่เข้าใจว่า หนานกงหลิง จะสื่ออะไร
"ม่อเสีย, เจ้าเป็นประมุขนิกายนี้รึไง? หรือว่าข้า หนานกงหลิง ผู้นี้ที่เป็นประมุขของนิกาย "
เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจกับคนอื่น แต่กับ ม่อเสีย
ม่อเสีย พูดไม่ออก เขารีบตอบว่า "ใช่แล้วขอรับ ท่านเป็นประมุขนิกาย ข้าน้อยมิกล้า ... "
เขาถูกขัดจังหวะอีกครั้ง
"พวกเจ้าทุกคน ข้าคือประมุขของนิกายแห่งนี้หรือว่า ม่อเสีย เป็นประมุข?"หนานกงหลิง
ถามผู้อาวุโสที่สนับสนุน ม่อเสีย
"ท่านแน่นอน" ผู้อาวุโสตอบอย่างหนาวสั่นเล็กน้อย ความกลัววิ่งลงทั้งทั่วร่างกาย หนานกงหลิง
เป็นคนกลางและไม่เคยเสียการควบคุมอารมณ์มาก่อน ประมุขไม่เคยพูดกับพวกเขาในเช่นนี้
แต่ตอนนี้ก็เห็นได้ชัดเลยว่าเขากำลังโกรธ
"โอ้ ... " หนานกงหลิง กล่าวขณะพยักหน้า : "แล้วข้าอยากถามเจ้า ใครเป็นผู้รับผิดชอบ
การสอบศิษย์ศิษย์ภายใน? "
"ท่านประมุขแน่นอนขอรับ!" ม่อเสีย และผู้อาวุโสคนอื่น ๆ พร้อมเพรียงกันตอบ หลังของพวกเขา
เต็มไปด้วยเหงื่อ พวกเขาตัดสินใจเลือกได้ผิดจังหวะ เพื่อจะสนับสนุน ม่อเสีย
"พวกเจ้าทุกคนรู้ ... เพราะพวกเจ้าทุกคนรู้ดี ข้าอยากจะถามอะไรเจ้าหน่อย ม่อเสีย เจ้าบอกว่าใน
สายตาเจ้าศิษย์รุ่นเยาว์ของนิกายคนนี้ไม่มีความสำคัญ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า? ในการปรากฏตัว
ของสมาชิกทุกคนในนิกายเจ้าตะโกนเสียงดังและพยายามที่จะทำตัวเหมือนประมุขนิกาย... และเจ้า
ต้องการจัดการกับสิ่งที่ข้าต้องรับผิดชอบ ช่างน่าประทับใจจริงๆ! ผู้อาวุโสม่อเสีย เจ้าบอกข้าหน่อย
ว่าเจ้ายังให้ความสำคัญกับข้าหรือนิกายกันแน่? "
เสียงของ หนานกงหลิงต่ำลง ดูเหมือนไอความเย็นได้พัดมาในฝูงชน ม่อเสียและผู้อาสุโสท่านอื่น
รู้สึกว่าพวกเขาตกอยู่ในที่นั่งลำบาก..
ผู้อาวุโสที่ได้สนับสนุน ม่อเสีย ก่อนหน้านี้ไม่ได้พูดอะไรซึ่งเป็นทางเลือกเดียวของพวกเขาตอนนี้
ม่อเสีย คิดว่าเพราะพ่อของเขาคือ ม่อชางหลาน ที่เขาสามารถแย่งชิงอำนาจทั้งหมดของนิกาย
เพื่อตัวเอง พฤติกรรมและคำพูดของ ม่อเสีย ทำให้ หนานกงหลิง โกรธอย่างมาก
“แคร๊กก!”
เสียงดังก็ทะลุบรรยากาศที่เงียบงัน ลานประลง เก้าอี้ที่ หนานกงหลิง นั่งอยู่ทรุด
ลงภายใต้ความกดดัน
"พูดมา! ข้าอยากจะถามพวกผู้อาวุโสทุกคน พวกเจ้ายังเห็นข้า หนานหลิงหลิง เป็น
ประมุขนิกายหยุนไห่และข้ามีความสำคัญในสายตาของพวกเจ้าอยู่หรือไม่? "
หนานกงหลิง ลุกขึ้นยืนและตะโกนใส่ผู้อาวุโสอย่างเย็นชา เขาโกรธอย่างสิ้นเชิง ผู้อาวุโส
รู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาตกลงไปและความกลัวแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของพวกเขา พวก
เขามีหน้าที่อะไรในนิกาย? พวกเขาสามารถเทียบกับประมุขนิกายได้หรือไม่?
ทุกคนกำลังมองไปที่ หนานกงหลิง ที่กำลังโกรธ ดวงตาของเขาที่ดูเใจเย็นซึ่งทำให้มัน
น่าหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น อันที่จริงเขาเป็นคนอารมณ์ดีมากและเขาก็ไม่ค่อยโกรธเท่าไหร่
อะไรที่ทำให้เขาต้องทำแบบนี้? เขาอารมณ์เสียไปอย่างกะทันหัน ... และที่สำคัญก็คือ
เรื่องนี้เกิดขี้นเพราะ ม่อเสีย...
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อนเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
คลิก >> http://cpmlink.net/KuQOAA
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น