Peerless Martial God ตอนที่ 59

ตอนที่ 59 หลินเฟิงไอคนสารเลว

"ข้าได้มอบความพ่ายแพ้ให้แก่เจ้าถึงสามครั้งแล้ว ขอโทษแล้วข้าอาจจะแสดงความเมตตาและปล่อย
เจ้าไป "หลิวเฟย กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา


"แพ้สามครั้ง? แสดงความเมตตา? "หลินเฟิง หัวเราะแล้วส่ายหน้าและกล่าวว่า" ไปให้พ้นก่อนที่มัน
จะทำให้เจ้าขายหน้ามากกว่านี้ "

หลิวเฟย และ หลินเฟิง เคยพบกันมาหลายครั้ง หลินเฟิงรู้ว่าผู้หญิงคนนี้อวดดีและหยิ่งยโสดังนั้นเธอจึง
ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากผู้อื่น และใช้เพียงพลังของตน ดังนั้นเมื่อ หยูห่าว, และศิษย์ภายใน ต้อง
การช่วยเธอฆ่า หลินเฟิง เธอปฏิเสธแม้ว่าเธอจะพยักหน้าครั้งหนึ่งและหยูห่าว จะฆ่า หลินเฟิง
เธอไม่ต้องการให้ทำ

จากนั้นที่ตีนเขากับกองทหารม้าฉีซูวที่สวมชุดเกาะ หลิวเฟย ได้กล่าวด้วยเสียงอันเย็นชาบอกพวกเขา
ว่าเป็นเพื่อนที่อยู่นิกายเดียวกัน เธอไม่ได้พยายามแก้แค้นด้วยจำนวนคน

ดังนั้นแม้ว่า หลินเฟิง คิดว่าผู้หญิงนั้นน่ารังเกียจเขาไม่คิดว่าเธอเป็นคนที่ชั่วร้ายหรือเจตนาร้ายอะไร
บางทีในตอนแรกที่ หลินเฟิง มาถึงอาณาเขตของเธอ เธอเชื่อจริงๆว่าเขาเป็นคนนิสัยไม่ดีและมันไม่ใช่
อุบัติเหตุทุกครั้งไป

"ขายหน้า?" หลิวเฟย กำลังมองไปที่ หลินเฟิง ที่ดูท่าทางมั่นอกมั่นใจตัวเอง ตอนนี้เธอได้ตัดผ่านไปยัง
ระดับจิตวิญญาณแล้ว

"เจ้าควรจะกลับบ้านไปซะ พ่อของข้าให้ธนูเงินระดับซุน ถ้าเจ้าไม่รีบออกไปข้าจะให้เจ้าได้ลิ้มรสลูก
ธนูของมัน "

หลิวเฟย คว้าธนูเงินที่เธอแบกไว้บนหลัง มันแพร่กระจายแสงแพรวพราวและดวงอาทิตย์ได้สะท้อนให้
เห็นจากทุกๆส่วนของธนู

หลิวเฟย วางลูกธนูลงในธนูเพียงเล็กน้อย และก้มลง ... การเคลื่อนไหวของเธอดูเรียบเนียนและคล่อง
แคล่ว ร่างกายที่สวยงามเสื้อผ้าและการเคลื่อนไหวของเธออยู่ในจุดที่สมบูรณ์แบบ ความงดงามของ
เธอชวนหลงไหล... แต่ความงามนั้นซ่อนตัวอยู่ในพลังที่อันตรายของเธอ

"ฟื้บ.."

เสียงของการสั่นสะเทือนของสายธนู อาจได้ยินเป็นลูกศรที่ยิงผ่านอากาศด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ
แสงระยิบระยับของมันทำให้ดูราวกับไฟ มันกำลังมุ่งหน้าไปยัง หลินเฟิง โดยตรง หลินเฟิง เกิดอาการ
สับสน ลูกธนูกำลังเข้ามาอย่างรวดเร็วจนเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบพ้น

หลินเฟิง รีบเคลื่อนตัวจากเส้นทางลูกธนูและตะบันดาบของเขาไปยังต่อลูกธนูพุ่งเข้ามา ลูกธนูบิน
ผ่าน หลินเฟิง ไป และชนเข้าด้านข้างของถ้ำที่อยู่ข้างหลังหลินเฟิง

“ตู้มม!.”

เบื้องหลังของ หลินเฟิง หินหล่นจากถ้ำและครึ่งหนึ่งของหน้าถ้ำถูกทำลาย มันถูกบดขยี้โดยลูกธนู
ของ หลิวเฟย การโจมตีครั้งนั้นรุนแรงอย่างมากและมีพลังอำนาจมหาศาล

"หืมม? " หลินเฟิง รู้สึกประหลาดใจ เขารู้สึกถึงพลังระดับจิตวิญญาณของเธอ... ดังนั้น หลิวเฟย ได้
ตัดผ่านชั้นจิตวิญญาณ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเธอต้องการจะสู้กับเขาอีกครั้ง

หลิวเฟย อายุยังน้อยและตอนนี้เธอได้ตัดผ่านเข้าไปในชั้นจิตวิญญาณเธอเป็นคนที่มีพรสวรรค์ยอด
เยี่ยมจริงๆ ความแข็งแกร่งของเธอเหมือน หลินเซียน และน่าหลานเฟิง(แล้วน่าหลานเฟิงมันหายไปไหน)
ด้วยพรสวรรค์ของเธอนั้นเอง เธอจึงได้หยิ่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เธอไม่ได้เป็นคนชั่วช้าและไม่ใจแคบ
ดั่งเช่น หลินเซียน และไม่ได้ต่ำช้าเหมือน น่าหลานเฟิง นอกจากนี้สถานะของเธอยังสูงกว่าของ
หลินเซียน หรือน่าหลานเฟิง อีกด้วย จะสังเกตเห็นได้จากช่วงหนึงที่เธอได้เห็นกองทหารม้าที่มีกอง
กำลังมากกว่ากองกำลังที่เขาสังหารในช่วงคืนก่อนการแข่งขันประจำปี

"ตามที่คาดไว้ทักษะดาบมีพลังมากยิ่งนัก" ลูกธนูของเธอเร็วกว่าแต่ก่อน เธอยังแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย
ลูกธนูของเธออาจมีความเร็วเหนือเสียงแหวกอากาศ เสียงของลูกธนูจะได้ยินเฉพาะหลังจากที่ลูกธนู
ถึงเป้าหมายหรืออาจได้ยินเสียงหลังจากที่ลูกธนูได้เจาะผ่านฝ่ายตรงข้ามเรียบร้อยแล้ว การฆ่าคนด้วย
ลูกธนูเหล่านี้ง่ายมากสำหรับเธอ

เทคนิคการใช้ธนูและลูกธนูเป็นสิ่งที่น่ากลัวและผู้บ่มเพาะพลังที่ใช้มันได้ในระดับนี้นั้นน่านับถือเป็นอย่าง
มาก การโจมตีเหล่านั้นเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและแม่นยำในขณะเดียวกันก็มีพลังทำลายล้างสูงมาก

แต่โชคร้ายสำหรับเธอความแข็งแกร่งของ หลิวเฟย ยังไม่พัฒนามากนัก มันยังเทียบไม่ได้กับผู้ที่บ่มเพาะ
พลังขั้นสูงที่ใช้ธนูและลูกธนู

"เจ้าโชคดีจริงๆ" หลิวเฟย กล่าวกับ หลินเฟิง ขณะกำลังมองไปที่เขา เธอวางลูกธนูอีกหนึ่งดอกและบอก
ว่า "ข้าจะให้โอกาสเจ้าเปลี่ยนใจอีกครั้ง"

"ไม่จำเป็น. ข้าไม่มีความผิดอะไรเลย ข้าไม่จำเป็นต้องขอโทษหรืออ้อนวอนเจ้า " หลินเฟิง กล่าวขณะที่สั่น
หัว เขาเริ่มเดินไปทาง หลิวเฟย

"เจ้ารนหาที่ตายเองนะ" หลิวเฟย กล่าวด้วยความโกรธ และลูกธนูถูกยิงแหวกเข้าไปในอากาศ

“แปดฝ่ามือทะลายสวรรค์”

หลินเฟิง ยกมือขึ้นและโจมตีสามครั้งซึ่งปะทะกับลูกธนูและการโจมตีแต่ละครั้งก็ค่อยๆลดความแรงของมัน
จนมันหล่นลงบนพื้น

"ทักษะแปดฝ่ามือทลายสวรรค์ เป็นทักษะระดับซุน ชั้นจิตวิญญาณ ... " หลิวเฟย คิดในขณะที่ตัวสั่นด้วย
ความกลัว เมื่อเธอเห็นว่าหลินเฟิง รู้เกี่ยวกับทักษะแปดฝ่ามือทลายสวรรค์เธอเข้าใจได้ทันทีหลินเฟิงได้ตัดผ่านไปยังชั้นจิตวิญญาณ ไม่น่าแปลกใจที่เขายังคงอวดดีอยู่เช่นนี้

เธอได้ตระหนักถึงความผิดพลาดของตัวเอง โดยหันไปรอบๆ และเริ่มวิ่งด้วยความเร็วที่น่าทึ่งถอยห่างไป

หลินเฟิง ถึงกับตกตะลึง และไม่รู้ว่าอีบ้านี่กำลังทำอะไรอยู่ จากนั้นเขาก็เห็น หลิวเฟย ก้มลง ร่างของเธอ
มีรูปร่างโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบ ความงดงามที่ยังคงซ่อนความเจตนาฆ่าของเธอไว้ และเธอจะไม่ปล่อยให้
การแก้แค้นของเธอล้มเหลวอย่างง่ายดาย

ลูกธนูยิงแหวกผ่านอากาศด้วยเสียงคล้ายกับเสียงผิวปาก แต่คราวนี้มันเร็วและแรงกว่าเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา

หลินเฟิงไม่ได้กลัวแต่อย่างฝด เขามีความมั่นใจเหมือนก่อนหน้านี้ เขาเริ่มใช้ทักษะแปดฝ่ามือทะลายสวรรค์โจมตีอีกครั้ง คราวนี้เขาใช้โจมตีสี่ครั้ง

"เวรกรรม ไอผู้ชายคนนี้มันสามารถใช้แปดฝ่ามือทะลายสวรรค์ได้กี่ครั้งกันแน่เนี้ย?" หลิวเฟย บ่นขณะที่
เธอสาปแช่งหลินเฟิงในใจ เธอก็ปล่อยจิตวิญญาณของเธอ จิตวิญญาณลูกศรสีทองที่สวยงามและรุ่งโรจน์
ได้ปรากฏขึ้น มันดูแตกต่างจากครั้งล่าสุด คราวนี้มีลูกธนูสามดอกอยู่หลังเธอ จิตวิญญาณของเธอเปล่ง
เสียงดังปราณที่แข็งแกร่งทำให้ หลินเฟิง สั่นไหว

นอกจากจิตวิญญาณของ หลิวเฟย ได้รับการปลุกให้ตื่นขึ้นตามที่คาดไว้แล้ว

ลูกธนูจิตวิญญาณของ หลิวเฟย ได้บินขึ้นไปในอากาศและติดตาม หลิวเฟย ที่กระโดดขึ้นไปในอากาศ

ลูกธนูลอยสูงขึ้น พุ่งไปด้วยความแม่นยำมุ่งเป้าไปที่ หลินเฟิง ในเวลาเดียวกัน หลิวเฟย กำลังถือธนูเงิน
ของเธอและได้บรรจุลูกธนูอย่างละสามดอกไว้ด้วยกัน สามลูกธนูบ้าคลั่งและสามลูกธนูแห่งความตาย

"เมเทโอฟอล"    (แปลเป็นภาษาไทยมันแปลกๆ ฝนอุกกาบาต)

หลิวเฟย ดูสงบและนิ่ง ร่างของเธอลอยขึ้นไปในอากาศเมื่อลูกธนูหกลูกถูกยิงออกไปและแหวกผ่านอากาศ

จิตวิญญาณของลูกธนูแน่นอนมีข้อได้เปรียบอย่างมากไม่เพียงแต่มันสามารถที่จะมุ่งไปที่ใครบางคนโดย
อัตโนมัติ แต่ก็ยังสามารถมุ่งไปที่ส่วนหนึ่งของร่างกายที่เฉพาะเจาะจงได้

ในขณะนั้น หลินเฟิง รู้สึกว่าจิตวิญญาณของลูกธนูกำลังเล็งเป้าไปที่จิตวิญญาณของเขาซึ่งทำให้เขารู้สึก
ว่าตัวเองถูกกักขังโดยลูกธนู

"ลูกธนูเหล่านี้มีพลังมากมายมหาศาล"

หลินเฟิง รู้สึกหมดหวังและทันใดนั้นเขาเริ่มใช้แปดฝ่ามือทะลายสวรรค์โจมตีโดยใช้มือทั้งสองข้าง การโจมตีกว่าสิบสี่ครั้งได้ลบล้างลูกธนูบนฟ้า และเคลื่อนที่ตรงไปยังทางที่ลูกธนูพุ่งมา

ตู้ม ตู้ม ตู้ม !!

การระเบิดเกิดขึ้นในอากาศและสายลมอันรุงแรงพัดเข้าหาเสื้อคลุมนิกายของ หลินเฟิง

หลังจากการโจมตีเหล่านี้หายไป หลิวเฟย ก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในหมอก เธอกำลังหมอบลงและหายใจ
อย่างเหน็ดเหนื่อย

"ความแข็งแกร่งของเขามีมากขนาดไหนกัน?" หลิวเฟย กำลังมองไปที่ หลินเฟิง และสงสัยว่าเธอจะแก้แค้นได้
อย่างไร มันดูไม่เป็นไปไม่ได้เลย เธอประหลาดใจอย่างมาก หลังจากที่เธอตัดผ่านเข้าสู่ระดับชั้นจิตวิญญาณ
พ่อของเธอเองก็ช่วยเธอในการฝึกฝน เธอฝึกฝนทุกวันโดยไม่หยุดพัก เธอได้เพิ่มความสามารถในการหายใจ
และทักษะในการสู้รบของเธออย่างหนักหน่วง เธอเพิ่มพลังมากขึ้นและการโจมตีของเธอก็มีพลังโจมตีภายใน
ลูกธนูแต่ละลูกจำนวนมาก ด้วยจิตวิญญาณของเธอตอนนี้เธอสามารถยิงลูกธนูหกดอกพร้อมกันได้

เธอมีพรสวรรค์อย่างมากเป็นถึงศิษย์ชั้นจิตวิญญาณคนแรกและไม่มีใครสามารถเอาชนะได้ แต่ หลินเฟิง ก็
สามารถป้องกันการโจมตีทั้งหมดของเธอได้ เธอหายไปอีกครั้งและไม่มีความสามารถพอจะป้องกัน

เขาเป็นอัจฉริยะ เขาสามารถใช้ทักษะ แปดฝ่ามือทลายสวรรค์ ได้ถึงเจ็ดครั้งจากแปดและใช้ทักษะได้ถึงสิบสี่ครั้งสองมือ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้วยมือทั้งสองข้างไปในระดับนั้นเป็นแทบไปไม่ได้เลย เขาอยู่แค่ชั้นจิตวิญญาณขั้นแรกจริงๆรึ? การโจมตีของเขาน่าสะพรึงกลัวมากแค่ไหน?

เมื่อ หลิวเฟย เห็นว่า หลินเฟิง เคลื่อนไหวใกล้ๆและใกล้เข้ามาด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ บนใบหน้าของเธอ เธอรู้สึก
สั่นสะท้านลงกระดูกสันหลังและในขณะนั้นที่ยังคงระมัดระวังตัวเองถามเขาว่า "เจ้าคิดจะทำอะไรหนะ?"

"ฮืม ... " หลินเฟิง ไม่ได้กล่าวอะไรเพียงแค่ฮัมเพลงเท่านั้น ผู้ชายเช่นเขาจะคิดจะทำอะไรได้เล่า เธอเป็นผู้
หญิงแบบไหน? เธอมักใช้สำนวนที่ละเอียดอ่อนมีเสน่ห์และอ่อนโยนเพื่อหลอกให้คนอื่นมองเธอว่า น่ารักมาก แต่
เขาก็รู้ว่าลึกๆลงไปเธอเป็นคนชอบความรุนแรง ถ้าหลินเฟิงไม่ได้มีจิตใจและความมุ่งมั่นที่เข้มแข็งพอเขาอาจ
จะตกหลุมรักเธอได้เช่นกัน

หลินเฟิง มองไปที่การแสดงออกของ หลิวเฟย ด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเขาและถามว่า "แล้วเจ้าคิด
ว่าข้าจะทำอะไรละ... ?"

"เจ้า ...... " หลิวเฟยมีเลือดไหลออกมาจากใบหน้าและหน้าซีด เธอเอาลูกธนูออกจากหลังเธอ ... และเริ่มกดลง
จ่อที่ลำคอของเธอเอง เธอตั้งใจอย่างแน่วแน่แล้ว

หลินเฟิง ตั้งใจอำเล่นๆและในขณะนั้นรู้สึกประหลาดใจ เขาจะไม่คิดว่าเรื่องตลกของเขาจะส่งผลกระทบเช่นนี้
ช่วยไม่ได้ที่เขาจะตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก

"ถึงข้าไม่ต้องการจะทำอะไรกับเจ้าก็ตาม เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าไปเป็นครั้งสุดท้ายสุดท้ายรึ?"

หลินเฟิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการพูด ฟังดูแล้วเขาเหมือนกับเขาเป็นคนเลวทรามจริงๆ?

คำพูดของ หลินเฟิง เหมือนส่งเคราะห์หลิวเฟย เธอยังจ่อลูกธนูที่คอ

"ถ้าเจ้าต้องการที่นี้จริงๆแล้วข้าจะปล่อยให้เจ้าก็ได้ แล้วหลังจากนี้นี้เราไม่ต้องเจอกันอีกต่อไปมันทำ
ให้เจ้าลำคาน เจ้ายังคงทำให้ข้าตกใจอยู่ "หลินเฟิง อธิบายขณะกำลังเดินไปหาหลิวเฟย เมื่อเขามา
ถึงข้างเธอเขาก็หยุดลง

หลินเฟิง ก้มลงและมองไปที่ หลิวเฟย เขารีบถอนหายใจด้วยความประหลาดใจจากผิวที่ขาวเนียน
ของผู้หญิงในโลกนี้

หลินเฟิง ผู้ซึ่งอยู่เหนือ หลิวเฟย มองอย่างใกล้ชิดและอย่างละเอียดที่ใบหน้าอันละเอียดอ่อนของเธอ
เขามองด้วยความตกใจ จากนั้นเขาก็ยิ้มและกระซิบว่า "ตอนนี้ข้ารู้สึกว่าเจ้าก็น่ารักดีนะ"

เมื่อพูดจบ หลินเฟิง ก็ได้ออกไป

หลินเฟย รู้สึกประหลาดใจไปพักหนึ่ง แต่ก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว

"ไอ... ไอคนเลววว"

หลินเฟิง รู้สึกว่าก้อนหินของภูเขาที่ล้อมรอบตัวกำลังสั่นสะเทือนและเสียงตะโกนของ หลิวเฟย สะท้อน
ผ่านบรรยากาศเข้าไปในหูของเขา ไม่จำเป็นต้องโต้ตอบกลับไป การยึดติดกับความแค้นกับคนพันนี้
ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีเลย มันน่ากลัวระดับหนึ่งเลย

"ข้าคิดว่านี้เป็นการยุติปัญหาระหว่างเราทั้งสอง"

หลินเฟิงยิ้มอย่างสดใส เขาดูคล้ายกับชายหนุ่มที่มีความสุขุมและรอบคอบ มักจะเสียสละบางสิ่งบางอย่าง
เกินตัวหรือเป็นกังวลเกินไปโดยไม่มีจุดหมาย บางครั้งก็รู้สึกดีที่จะผ่อนคลายและไม่ต้องเป็นสนใจอะไร...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

รบกวนกดโฆษณาเพื่อนเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ

คลิก >>  http://cpmlink.net/KuQOAA

Cr.tuiimyk  แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/