ตอนที่ 53 เสือที่ดุร้าย
"นั่นคือเขา. ไม่ต้องสงสัย ... ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงกล้าโจมตีข้า ข้าส่งกองกำลังออกไป
แต่เขาฆ่าพวกนั้นทั้งหมด ตอนนี้ข้าเป็นคนต่อไป "น่าหลานเฟิง รู้สึกประหลาดใจมาก เธอกำลัง
สั่นไหวจากความกลัวขณะที่เธอส่งคนจำนวนมากไปฆ่าหลินเฟิง แต่กลับเป็นหลินเฟิงที่ฆ่าพวกที่
ส่งไปหมดทุกคน ไม่มีใครรอดชีวิตกลับมาแม้แต่คนเดียว
เมื่อเธอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่ ภัตราคารวายุประจิน น่าหลานเฟิง รู้สึกขมขื่นใจ อะไรที่เธอพอมีสิทธิ์
ที่จะทำให้ หลินเฟิง ผ่านปัญหาเล็กๆน้อย ๆ เช่นนี้ไปได้บ้าง? เธอเสียใจทุกการกระทำของเธอ
ณ จุดๆนี้ เธอได้สร้างศัตรูที่น่าหวาดกลัวสำหรับตัวเองและตระกูลของเธอ
เมื่อฝูงชนเห็นการแสดงออกนั้นของสมาชิกตระกูลหลิน พวกเขาประหลาดใจ พวกเขาสับสนและ
สงสัยว่าใครเป็นคนลึกลับภายใต้หน้ากาก ใครเป็นคนที่ทำให้สมาชิกตระกูลหลินตกใจมากเช่นนี้?
"เป็นไปไม่ได้ นี่เจ้ากลายเป็นคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้เยี่ยงไรกัน?" หลินเซียน ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่
เธอได้เห็นถึงพลังทั้งหมดที่หลินเฟิงแสดงออกมา ชายหนุ่มที่แข็งแกร่งอย่างบ้าคลั่งและทรงพลัง
เขานั้นเป็นอัจฉริยะ เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะมีพลังพอที่จะต่อสู้กับเธอ เธอเคยคิดว่าเขาเป็นแค่ขยะ
เท่านั้น ความรู้สึกเธอขณะนี้ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ถ้าเขาเป็นขยะจริงๆ แล้วเธอละคืออะไรกัน?
"ไม่ต้องสงสัยหรอก สายตาของเจ้าไม่ได้เห็นภาพหลอน ถูกต้องข้าคือหลินเฟิง ซึ่งเป็นคนที่เจ้า
ดูถูกยังไงละ หรือที่เรียกข้ากันว่า "ขยะ" ประจำตระกูลหลิน
หลินเฟิง ตอบอย่างไม่แยแส คำตอบง่ายๆของเขาทำให้หัวใจของสมาชิกตระกูลหลินหนักใจ
เด็กหนุ่มคนนี้ควรได้รับเกียรติและความภาคภูมิใจจากตระกูลหลิน กับอนาคตวันข้างหน้า
จะได้รับชื่อเสียง พวกเขาควรจะเรียกเค้าว่าฮีโร่ แต่พวกเขากลับเยาะเย้ยหลินเฟิงและขับไล่
หลินเฟิงออกจากตระกูล พวกเขาช่างโง่เง่ายิ่งนัก
ฝูงชนกำลังตื่นตะลึงกันเป็นการใหญ่ไม่สามารถสงบใจได้ ตระกูลหลินได้ละทิ้งหลินเฟิง ข่าว
ลือดังกล่าวบอกว่าเขาเป็นขยะที่ปางตายที่ได้สู้กับหลินฮ่อง ทุกคนในตระกูลหลินรังเกียจเขา
เด็กหนุ่มที่น่าสะพรึงกลัวคนนี้น่าจะต้องการความช่วยเหลือจากพ่อของเขากับบางคนที่อ่อน
แอกว่าตัวเองรึ? ข่าวลือกำลังเริ่มฟังดูไม่เป็นจริงมากขึ้น
สิ่งที่เกิดขึ้นบนเวทีช่างน่าตกใจ ไม่มีใครคิดว่า ชู่วหยุนห่าว จะปรากฏตัว พวกเขาได้ค้นพบ
อัจฉริยะ แต่อัจฉริยะนั้นเป็นที่รู้จักว่าเป็นเศษขยะตามข่าวลือจากตระกูลหลิน
"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาสวมหน้ากากเงินนั้น!"
สมาชิกของกลุ่มผู้ชมเริ่มค่อยๆเข้าใจปมของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและทำไมเด็กหนุ่มที่ลึกลับ
คนนี้ไม่มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง
"หลินเซียน คนที่หยิ่งแบบเจ้านั้นหายากมากเสียจริง เจ้าคิดว่าเจ้ายืนอยู่ที่จุดสูงสุดของโลก
ใบนี้ แล้วมองลงไปที่คนอื่น แต่มันก็เป็นไปได้สำหรับเจ้าที่จะเป็นแบบนั้น ภายในตระกูลหลิน
นั่นคือทั้งหมด อย่าพูดว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะเพราะเจ้าเป็นเด็กน้อยที่โง่เขลาเท่านั้น หลินต้าเถา
ท่านเป็นคนที่อ่อนแอคนนึง เมื่อเทียบกับพ่อของข้าแล้วท่านไม่มีอะไรเลย แต่ท่านได้กระทำ
การสมรู้ร่วมคิดกับผู้อาวุโสผู้ทรงเกียรติที่น่าเชื่อถือใช้อำนาจและทำให้พ่อของข้าสละตำแหน่ง
หัวหน้าตระกูล ท่านต้องการขับไล่เขาออกจากตระกูล ท่านเชื่อในพลังของหลินเซียนมากกว่า
สิ่งอื่นใด คิดว่าสักวันหนึ่งนางจะเป็นความหวังของตระกูล "
"แต่ตอนนี้ทุกคนสามารถเห็นได้ว่า หลินเซียน ไม่สามารถสู้กับข้าได้หรอก นางเป็นแค่เด็กน้อย
ที่ไร้ค่าดีแต่ใช้ฝีปากเท่านั้น ท่านไม่รู้สึกโง่บ้างรึ? ท่านไม่คิดว่าท่านช่างน่าขันบ้างรึ? ท่านไม่ละ
อายใจตัวเองหรือ? ท่านไม่เสียใจในสิ่งที่ท่านทำ? แน่นอนว่าข้าเข้าใจดีว่าท่านจะไม่ยอมรับแม้ว่า
ท่านจะเสียใจในสิ่งที่ทำ อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น วันนี้ข้า หลินเฟิง ได้รับ
การพิสูจน์ว่าทำไมข้าช่างโง่เขลาและไร้ยางอายพวกเจ้าทุกคนน่าจะรู้ดี คำพูดของท่านใบหน้า
ของท่าน ...ช่างสกปรกทั้งสิ้น สักวันหนึ่งฉันจะกลับไปกับพ่อของข้าและเราจะได้รับความยุติธรรม "
ทันใดนั้นหลินเฟิงได้หยุดนิ่ง ทุกประโยคที่เขาเคยพูดไว้ ได้แทงเข้าสู่หัวใจของสมาชิกตระกูลหลิน
อย่างลึกซึ้ง จนทำให้พวกเขาตกใจ
ถูกของหลินเฟิง สมาชิกทุกคนของตระกูลหลินได้รังเกียจหลินไฮ่และอยากให้หลินต้าเถากลายเป็น
หัวหน้าตระกูลหลิน ไม่ใช่เพราะ หลินต้าเถา แข็งแกร่งแต่เพราะ หลินต้าเถา ไม่ถูกกับ หลินไฮ่
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะ หลินเซียน และพรสวรรค์ของเธอ พวกเขามองเธอราวกับว่าเธอเป็นเทพ
พวกเขาคิดว่า หลินเซียน มีพลังอำนาจไร้ขีดจำกัด พวกเขาคิดว่าเธอจะทำให้ตระกูลหลินดีขึ้น
และพวกเขาจะได้รับประโยชน์ด้วยในอนาคต
แต่พวกเขาจะไม่เคยคิดเลยว่า หลินเซียน อันเป็นที่รักที่พวกเขาเทิดทูนอาจถูกใครบางคนเหนือกว่า
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอัจฉริยะอีกคนที่ถูกไล่ออกจากตระกูล สิ่งที่ขมขื่นที่สุดก็คือเขานั้นเป็นลูกชาย
ของอดีตหัวหน้าตระกูล...
นั่นคือจุดเริ่มต้นไม่มีอะไรมากกว่านั้น หลินเฟิง จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น เขามีศักยภาพและความสามารถ
พิเศษมากมาย หลินเซียน มีความสามารถพอจะสัมผัสตัวเขาได้รึ?
ทำไมอัจฉริยะเช่นเขาถูกไล่ออกจากตระกูลหลินละ? ทำไมไม่มีใครยอมรับหลินเฟิงเมื่อเขาพ่ายแพ้
หลินฮ่อง? ทำไมไม่มีใครให้โอกาส หลินเฟิง พิสูจน์ว่ามันผิดละ? ทำไมพวกเขาคิดว่า หลินเซียน
เป็นความหวังเดียวของพวกเขาและยกย่องเธอขึ้นเหนือกว่าหลินเฟิง? จนกระทั่งตอนนี้ตระกูลหลิน
ได้เข้าใจความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่พวกเขาทำไว้ พวกเขาควรปฏิบัติกับวีรบุรุษเยี่ยงอัจฉริยะที่หาได้ยาก
แต่เปล่าเลยพวกเขากลับดูถูกเหยียดหยามแทน พวกเขาได้นำความเกลียดชังที่มีต่อหลินเฟิงและพ่อของ
หลินเฟิง บังคับให้สองพ่อลูกออกจากตระกูล เป็นสิ่งที่ทุกคนในตระกูลคิดจริงๆรึนี้?
เสียใจ? แน่นอนสมาชิกตระกูลหลิน เสียใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าพวกเขารู้แบบนี้ถ้าย้อนเวลากลับไปได้
ก่อนที่พวกเขาจะทำผิดพลาด พวกเขาได้ทำผิดพลาดใหญ่โดยทำร้ายอัจฉริยะของเมืองหยางโจว แม้แต่
ผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งที่มาจากเมืองจักรพรรดิก็ไม่สามารถเป็นคู่มือกับเขา โดนโจมตีเพียงครั้งเดียว
จากหลินเฟิงก็แพ้แล้ว
"เจ้าสัตว์เดรัจฉาน หุบปากเดี๋ยวนี้!" หลินต้าเถา ตะโกนด้วยความโกรธเพราะเขาไม่สามารถรับฟังคำพูด
ของ หลินเฟิง ได้อีกต่อไป
"หลินต้าเถา, ท่านเป็นสมาชิกตระกูลไร้ค่า จัดการพ่อของข้าโดยใช้ผู้อาวุโสผู้ทรงเกียร์ติเอาอำนาจของเขา
ไป เป้าหมายของท่านคือสร้างความวุ่นวายภายในตระกูลหลิน ท่านไม่เคยใส่ใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ใน
ครอบครัวของเรา เกี่ยวกับสายเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของพวกเรา จากใจท่านทุกสิ่งที่ท่านต้องการ
คือการฆ่าพ่อกับข้าสินะ หลินต้าเถา ท่านไม่ได้มีค่าพอที่จะถูกเรียกว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเสียด้วยซ้ำ ตัวท่าน
ไม่มีค่าอะไรเลยเช่นเดียวกับหนอน ข้ารู้สึกอับอายที่จะคิดว่าเรามีเลือดเดียวกัน แม้ว่าข้าจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่ง
ของตระกูลหลินอีกต่อไป แต่รู้ว่าเรามีสายเลือดเดียวกันนั้น เป็นความอัปยศ แม้ว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเรามีสายเลือด
เดียวกัน แค่คิดเรื่องนี้ทำให้ข้ารู้สึกคลื่นไส้"
ทุกๆคำที่หลินเฟิงได้กล่าวไว้ก็เหมือนกับมีดอันแหลมคมแทงหัวใจหลินต้าเถา
หลินเฟิงเป็นคนเงียบ ๆ เขาจะไม่ใช้เวลาพูดนานนัก เขาไม่ได้ถนัดในการแสดงอารมณ์และความรู้สึกของเขา...
แต่ใครจะเข้าใจเขาได้เล่า เขาเคยมีชีวิตอีกแบบหนึ่ง?
หัวใจของ หลินต้าเถา เต็มไปด้วยความโมโหอย่างต่อเนื่อง เขาไม่สามารถให้อภัยหลินเฟิงได้ เขาไม่รู้สึกเสียใจ
และรู้สึกเกลียดชังอยู่ภายในใจตัวเองเท่านั้น
"ผู้นำตระกูลน่าหลาน โปรดอย่าถือสาข้าสำหรับการแทรกแซงในการแข่งขันครั้งนี้ "หลินต้าเถาพูดขณะกำลัง
มองไปที่ น่าหลานเซียง
"นี่เป็นเรื่องภายในของตระกูลของเจ้า ข้าเห็นได้ชัดว่าไม่มีสิทธิที่จะเข้าไปแทรกแซง "น่าหลานเซียงตอบด้วย
ความรู้สึกเฉยเมย
เมื่อหลินเฟิงเห็นภาพเหล่านั้น หลินเฟิง ยิ้มเยาะให้อย่างเย็นชา เขาสร้างความอัปยศทำให้ น่าหลานเฟิง ได้รับ
บาดเจ็บ น่าหลานเซียง เกลียดเขาเข้ากระดูกดำ แต่หลินต้าเถา กลัวที่จะแพ้ น่าหลานเซียงเพราะเขาทำลาย
กฎของการแข่งขัน
"ในสายตาของข้าการแข่งขันประจำปีครั้งนี้เป็นงานที่ใหญ่ เจ้าต้องการให้สมาชิกของตระกูลน่าหลานชนะเท่านั้น
เจ้าไม่อาจสูญเสียคนอื่นได้ ข้าไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเหตุการณ์โง่ ๆ เหล่านี้อีก ชัดเจนว่าถ้าอัจฉริยะทำร้าย
สมาชิกในตระกูลของเจ้า เจ้าจะส่งคนมาลอบโจมตีพวกเขา ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลน่าหลานนี่ช่างน่าขันเสียจริง
แท้จริงแล้วเป็นการกระทำที่ไร้ยางอาย. "
ดวงตาสีดำของ หลินเฟิง ดูเย็นยะเยือก ผู้คนยังคงตกใจกับกลิ่นอายของ หลินเฟิง ไม่่มีใครกล้าสบสายตากับ
หลินเฟิง หลังจากที่เขาได้แสดงพลังออกมา
"หลินเเซียน เจ้าไม่ต้องการฆ่าข้าแล้วงั้นรึ? ตอนนี้ข้าจะเอาชีวิตของเจ้า "
หลินเฟิง กล่าวว่าในขณะที่หัวเราะอย่างชั่วร้าย เขาเริ่มเดินไปหาหลินเซียน หลินต้าเถาสั่นด้วยความโกรธ เขาอ
ยู่ตรงหน้า หลินเซียน ได้ยืนขวางทาง หลินเฟิง
"ตายซะ!" หลินเฟิง ตะโกน เขาได้คว้าดาบยาวออกจากหลังของเขาและเคลื่อนไหวตรงไปยังทิศทางของหลินเซียน
เสียงดังกึกก้องกระจายอยู่ทั่วบรรยากาศ
"เจ้าคิดว่าเจ้ามีโอกาสทำได้งั้นรึ " หลินต้าเถา ตะโกนใส่ในขณะที่มอง หลินเฟิง ที่คว้าดาบออกมา ปราณที่แข็งแกร่ง
เต็มไปทั่วทั้งบรรยากาศและเสียงดังสนั่นที่เต็มไปทั่วลานประลอง
"เคลื่อนที่ดั่งเงาจันทร์ "
ทันใดนั้น หลินเฟิงก็หายตัวไป แต่ไม่ได้เคลื่อนตัวไปที่หลินต้าเถา และหลินเซียน เขาเคลื่อนตัวไปออกไปไกลกว่านั้น
"ไม่นะ!."
น่าหลานเซียง หันหน้าเข้าหาด้วยความกลัว เขายืนขึ้น. เขายกเงยหน้าขึ้นและเห็นหลินเฟิงอยู่เหนือหัวของน่าหลานเฟิง
เหมือนกับว่าเขาตกลงมาจากฟากฟ้า เป้าหมายของ หลินเฟิง คือ น่าหลานเฟิง !!
น่าหลานเฟิงยังพบว่าเธอเป็นเป้าหมายของหลินเฟิงและเต็มไปด้วยความตกใจ เธอเห็นดวงตาของหลินเฟิงเต็มไปด้วย
ความมืดมนขยับเข้าใกล้... เธอโจมตีด้วย หมัดศักดิ์สิทธิ์ แต่หลินเฟิงสามารถใช้ดาบอ่อนของเขาด้วยความเร็วสูง
เงาหมัดของน่าหลานเฟิงหายไปและดาบที่เย็นเฉียบของหลินเฟิงกดลงไปที่คอหอยของน่าหลานเฟิง
"นี่เจ้ากล้าดียังไง!?" น่าหลานเซียง ตะโกนสั้น ๆ ก่อนที่จะเข้าถึงตัว หลินเฟิง
"เข้ามาอีกก้าวเดียวข้าฆ่านางแน่" หลินเฟิง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาดูไร้ความรู้สึก ไม่มีใครแปลกใจกับหลินเฟิง
ถ้า น่าหลานเซียง ก้าวไปอีกก้าวเดียว หลินเฟิง อาจจะฆ่า น่าหลานเฟิง
น่าหลานเฟิง กำลังมองตาดำมืดของ หลินเฟิง เธอไม่เคยอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ในสายตาดำมืดของหลินเฟิงเธอ
เป็นแค่เด็กน้อยที่ไร้ค่า เขาใช้เธอเป็นตัวประกันอย่างง่ายดายราวกับว่าเธอไม่มีกำลัง ในขณะนั้นน่าหลานเฟิงเข้าใจ
อย่างชัดเจนว่า หลินเฟิงได้ใช้เธอเป็นตัวประกัน
ฝูงชนมอง หลินเฟิง ขณะที่ยังคงพูด ชายหนุ่มที่โดดเด่นซึ่งดูเหมือนจะได้รับพรจากพระเจ้าก็เป็นคนที่บ้าบิ่นไม่ยั้งคิด
และช่างทะเยอทะยานเสียเหลือเกิน..
ทุกคนคิดว่าเขาเป็นคนบ้าและเขาทำให้ผู้คนประหลาดใจที่กล้าฉีกหน้าทุกๆตระกูลครั้งแล้วครั้งเล่า ฝูงชนทำได้เพียง
ยืนอยู่ในความเงียบเท่านั้น ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเหตุการณ์เหล่านี้อยู่
บางทีเมื่อพวกเขาได้เห็น หลินเฟิง ปรากฏเป็นตัวขึ้นครั้งแรก เขาเข้าร่วมการแข่งขันประจำปี พวกเขาก็มีความรู้สึก
ว่าสิ่งต่างๆจะไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ แม้แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ ชู่วหยุนห่าว ก็ไม่ได้คาดคิดว่า หลินเฟิง ถูก
ดูหมิ่นด้วยตระกูลที่มีพลังอำนาจตั้งแต่เขาปรากฏตัว เขาเคยโจมตีทุกคนเพราะปัญหาที่เกิดขึ้นก่อนการแข่งขัน
น่าหลานเฟิงได้ทำผิดพลาดมาก่อนครั้งนึง และดูเหมือน หลินเฟิง ได้วางแผนที่จะใช้เธอเพื่อหลบหนี
นี่เป็นชายหนุ่มที่ไร้ความปรานีและบ้าคลั่งเสียจริง มีเพียงบางคนที่แข็งแกร่งพอๆกับหลินเฟิงเท่านั้นที่อาจเสี่ยงต่อการ
กระทำของเขา มีเพียงคนที่บ้าเช่นหลินเฟิงเท่านั้นที่วางแผนเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มต้น
คำพูดของเขาช่างลึกลับและการกระทำของเขาก็ช่างบ้าบิ่น เขาดึงความสนใจจากทุกคนในฝูงชน
เมื่อ หลินต้าเถา ต้องการจะแก้แค้นหลินเฟิง หลินเฟิงกับทำให้เขาประหลาดใจกับคำพูดสนุกปากของหลินเฟิง
ทำให้ทุกคนประหลาดใจ รวมถึงน่าหลานเซียงด้วย
หลินต้าเถาและน่าหลานเซียง ไร้อำนาจโดยสิ้นเชิงเมื่ออยู่ตรงหน้าของหลินเฟิง ที่มีน่าหลานเฟิงเป็นตัวประกัน
พวกเขาดูคล้ายกับลิงที่กำลังเต้นตามทำนองเพลง
หลินเฟิงเหมือนเสือที่ดุร้าย เขาจับเหยื่อได้อย่างสมบูรณ์แบบ
แต่เขาฆ่าพวกนั้นทั้งหมด ตอนนี้ข้าเป็นคนต่อไป "น่าหลานเฟิง รู้สึกประหลาดใจมาก เธอกำลัง
สั่นไหวจากความกลัวขณะที่เธอส่งคนจำนวนมากไปฆ่าหลินเฟิง แต่กลับเป็นหลินเฟิงที่ฆ่าพวกที่
ส่งไปหมดทุกคน ไม่มีใครรอดชีวิตกลับมาแม้แต่คนเดียว
เมื่อเธอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่ ภัตราคารวายุประจิน น่าหลานเฟิง รู้สึกขมขื่นใจ อะไรที่เธอพอมีสิทธิ์
ที่จะทำให้ หลินเฟิง ผ่านปัญหาเล็กๆน้อย ๆ เช่นนี้ไปได้บ้าง? เธอเสียใจทุกการกระทำของเธอ
ณ จุดๆนี้ เธอได้สร้างศัตรูที่น่าหวาดกลัวสำหรับตัวเองและตระกูลของเธอ
เมื่อฝูงชนเห็นการแสดงออกนั้นของสมาชิกตระกูลหลิน พวกเขาประหลาดใจ พวกเขาสับสนและ
สงสัยว่าใครเป็นคนลึกลับภายใต้หน้ากาก ใครเป็นคนที่ทำให้สมาชิกตระกูลหลินตกใจมากเช่นนี้?
"เป็นไปไม่ได้ นี่เจ้ากลายเป็นคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้เยี่ยงไรกัน?" หลินเซียน ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่
เธอได้เห็นถึงพลังทั้งหมดที่หลินเฟิงแสดงออกมา ชายหนุ่มที่แข็งแกร่งอย่างบ้าคลั่งและทรงพลัง
เขานั้นเป็นอัจฉริยะ เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะมีพลังพอที่จะต่อสู้กับเธอ เธอเคยคิดว่าเขาเป็นแค่ขยะ
เท่านั้น ความรู้สึกเธอขณะนี้ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ถ้าเขาเป็นขยะจริงๆ แล้วเธอละคืออะไรกัน?
"ไม่ต้องสงสัยหรอก สายตาของเจ้าไม่ได้เห็นภาพหลอน ถูกต้องข้าคือหลินเฟิง ซึ่งเป็นคนที่เจ้า
ดูถูกยังไงละ หรือที่เรียกข้ากันว่า "ขยะ" ประจำตระกูลหลิน
หลินเฟิง ตอบอย่างไม่แยแส คำตอบง่ายๆของเขาทำให้หัวใจของสมาชิกตระกูลหลินหนักใจ
เด็กหนุ่มคนนี้ควรได้รับเกียรติและความภาคภูมิใจจากตระกูลหลิน กับอนาคตวันข้างหน้า
จะได้รับชื่อเสียง พวกเขาควรจะเรียกเค้าว่าฮีโร่ แต่พวกเขากลับเยาะเย้ยหลินเฟิงและขับไล่
หลินเฟิงออกจากตระกูล พวกเขาช่างโง่เง่ายิ่งนัก
ฝูงชนกำลังตื่นตะลึงกันเป็นการใหญ่ไม่สามารถสงบใจได้ ตระกูลหลินได้ละทิ้งหลินเฟิง ข่าว
ลือดังกล่าวบอกว่าเขาเป็นขยะที่ปางตายที่ได้สู้กับหลินฮ่อง ทุกคนในตระกูลหลินรังเกียจเขา
เด็กหนุ่มที่น่าสะพรึงกลัวคนนี้น่าจะต้องการความช่วยเหลือจากพ่อของเขากับบางคนที่อ่อน
แอกว่าตัวเองรึ? ข่าวลือกำลังเริ่มฟังดูไม่เป็นจริงมากขึ้น
สิ่งที่เกิดขึ้นบนเวทีช่างน่าตกใจ ไม่มีใครคิดว่า ชู่วหยุนห่าว จะปรากฏตัว พวกเขาได้ค้นพบ
อัจฉริยะ แต่อัจฉริยะนั้นเป็นที่รู้จักว่าเป็นเศษขยะตามข่าวลือจากตระกูลหลิน
"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาสวมหน้ากากเงินนั้น!"
สมาชิกของกลุ่มผู้ชมเริ่มค่อยๆเข้าใจปมของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและทำไมเด็กหนุ่มที่ลึกลับ
คนนี้ไม่มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง
"หลินเซียน คนที่หยิ่งแบบเจ้านั้นหายากมากเสียจริง เจ้าคิดว่าเจ้ายืนอยู่ที่จุดสูงสุดของโลก
ใบนี้ แล้วมองลงไปที่คนอื่น แต่มันก็เป็นไปได้สำหรับเจ้าที่จะเป็นแบบนั้น ภายในตระกูลหลิน
นั่นคือทั้งหมด อย่าพูดว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะเพราะเจ้าเป็นเด็กน้อยที่โง่เขลาเท่านั้น หลินต้าเถา
ท่านเป็นคนที่อ่อนแอคนนึง เมื่อเทียบกับพ่อของข้าแล้วท่านไม่มีอะไรเลย แต่ท่านได้กระทำ
การสมรู้ร่วมคิดกับผู้อาวุโสผู้ทรงเกียรติที่น่าเชื่อถือใช้อำนาจและทำให้พ่อของข้าสละตำแหน่ง
หัวหน้าตระกูล ท่านต้องการขับไล่เขาออกจากตระกูล ท่านเชื่อในพลังของหลินเซียนมากกว่า
สิ่งอื่นใด คิดว่าสักวันหนึ่งนางจะเป็นความหวังของตระกูล "
"แต่ตอนนี้ทุกคนสามารถเห็นได้ว่า หลินเซียน ไม่สามารถสู้กับข้าได้หรอก นางเป็นแค่เด็กน้อย
ที่ไร้ค่าดีแต่ใช้ฝีปากเท่านั้น ท่านไม่รู้สึกโง่บ้างรึ? ท่านไม่คิดว่าท่านช่างน่าขันบ้างรึ? ท่านไม่ละ
อายใจตัวเองหรือ? ท่านไม่เสียใจในสิ่งที่ท่านทำ? แน่นอนว่าข้าเข้าใจดีว่าท่านจะไม่ยอมรับแม้ว่า
ท่านจะเสียใจในสิ่งที่ทำ อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น วันนี้ข้า หลินเฟิง ได้รับ
การพิสูจน์ว่าทำไมข้าช่างโง่เขลาและไร้ยางอายพวกเจ้าทุกคนน่าจะรู้ดี คำพูดของท่านใบหน้า
ของท่าน ...ช่างสกปรกทั้งสิ้น สักวันหนึ่งฉันจะกลับไปกับพ่อของข้าและเราจะได้รับความยุติธรรม "
ทันใดนั้นหลินเฟิงได้หยุดนิ่ง ทุกประโยคที่เขาเคยพูดไว้ ได้แทงเข้าสู่หัวใจของสมาชิกตระกูลหลิน
อย่างลึกซึ้ง จนทำให้พวกเขาตกใจ
ถูกของหลินเฟิง สมาชิกทุกคนของตระกูลหลินได้รังเกียจหลินไฮ่และอยากให้หลินต้าเถากลายเป็น
หัวหน้าตระกูลหลิน ไม่ใช่เพราะ หลินต้าเถา แข็งแกร่งแต่เพราะ หลินต้าเถา ไม่ถูกกับ หลินไฮ่
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะ หลินเซียน และพรสวรรค์ของเธอ พวกเขามองเธอราวกับว่าเธอเป็นเทพ
พวกเขาคิดว่า หลินเซียน มีพลังอำนาจไร้ขีดจำกัด พวกเขาคิดว่าเธอจะทำให้ตระกูลหลินดีขึ้น
และพวกเขาจะได้รับประโยชน์ด้วยในอนาคต
แต่พวกเขาจะไม่เคยคิดเลยว่า หลินเซียน อันเป็นที่รักที่พวกเขาเทิดทูนอาจถูกใครบางคนเหนือกว่า
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอัจฉริยะอีกคนที่ถูกไล่ออกจากตระกูล สิ่งที่ขมขื่นที่สุดก็คือเขานั้นเป็นลูกชาย
ของอดีตหัวหน้าตระกูล...
นั่นคือจุดเริ่มต้นไม่มีอะไรมากกว่านั้น หลินเฟิง จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น เขามีศักยภาพและความสามารถ
พิเศษมากมาย หลินเซียน มีความสามารถพอจะสัมผัสตัวเขาได้รึ?
ทำไมอัจฉริยะเช่นเขาถูกไล่ออกจากตระกูลหลินละ? ทำไมไม่มีใครยอมรับหลินเฟิงเมื่อเขาพ่ายแพ้
หลินฮ่อง? ทำไมไม่มีใครให้โอกาส หลินเฟิง พิสูจน์ว่ามันผิดละ? ทำไมพวกเขาคิดว่า หลินเซียน
เป็นความหวังเดียวของพวกเขาและยกย่องเธอขึ้นเหนือกว่าหลินเฟิง? จนกระทั่งตอนนี้ตระกูลหลิน
ได้เข้าใจความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่พวกเขาทำไว้ พวกเขาควรปฏิบัติกับวีรบุรุษเยี่ยงอัจฉริยะที่หาได้ยาก
แต่เปล่าเลยพวกเขากลับดูถูกเหยียดหยามแทน พวกเขาได้นำความเกลียดชังที่มีต่อหลินเฟิงและพ่อของ
หลินเฟิง บังคับให้สองพ่อลูกออกจากตระกูล เป็นสิ่งที่ทุกคนในตระกูลคิดจริงๆรึนี้?
เสียใจ? แน่นอนสมาชิกตระกูลหลิน เสียใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าพวกเขารู้แบบนี้ถ้าย้อนเวลากลับไปได้
ก่อนที่พวกเขาจะทำผิดพลาด พวกเขาได้ทำผิดพลาดใหญ่โดยทำร้ายอัจฉริยะของเมืองหยางโจว แม้แต่
ผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งที่มาจากเมืองจักรพรรดิก็ไม่สามารถเป็นคู่มือกับเขา โดนโจมตีเพียงครั้งเดียว
จากหลินเฟิงก็แพ้แล้ว
"เจ้าสัตว์เดรัจฉาน หุบปากเดี๋ยวนี้!" หลินต้าเถา ตะโกนด้วยความโกรธเพราะเขาไม่สามารถรับฟังคำพูด
ของ หลินเฟิง ได้อีกต่อไป
"หลินต้าเถา, ท่านเป็นสมาชิกตระกูลไร้ค่า จัดการพ่อของข้าโดยใช้ผู้อาวุโสผู้ทรงเกียร์ติเอาอำนาจของเขา
ไป เป้าหมายของท่านคือสร้างความวุ่นวายภายในตระกูลหลิน ท่านไม่เคยใส่ใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ใน
ครอบครัวของเรา เกี่ยวกับสายเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของพวกเรา จากใจท่านทุกสิ่งที่ท่านต้องการ
คือการฆ่าพ่อกับข้าสินะ หลินต้าเถา ท่านไม่ได้มีค่าพอที่จะถูกเรียกว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเสียด้วยซ้ำ ตัวท่าน
ไม่มีค่าอะไรเลยเช่นเดียวกับหนอน ข้ารู้สึกอับอายที่จะคิดว่าเรามีเลือดเดียวกัน แม้ว่าข้าจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่ง
ของตระกูลหลินอีกต่อไป แต่รู้ว่าเรามีสายเลือดเดียวกันนั้น เป็นความอัปยศ แม้ว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเรามีสายเลือด
เดียวกัน แค่คิดเรื่องนี้ทำให้ข้ารู้สึกคลื่นไส้"
ทุกๆคำที่หลินเฟิงได้กล่าวไว้ก็เหมือนกับมีดอันแหลมคมแทงหัวใจหลินต้าเถา
หลินเฟิงเป็นคนเงียบ ๆ เขาจะไม่ใช้เวลาพูดนานนัก เขาไม่ได้ถนัดในการแสดงอารมณ์และความรู้สึกของเขา...
แต่ใครจะเข้าใจเขาได้เล่า เขาเคยมีชีวิตอีกแบบหนึ่ง?
หัวใจของ หลินต้าเถา เต็มไปด้วยความโมโหอย่างต่อเนื่อง เขาไม่สามารถให้อภัยหลินเฟิงได้ เขาไม่รู้สึกเสียใจ
และรู้สึกเกลียดชังอยู่ภายในใจตัวเองเท่านั้น
"ผู้นำตระกูลน่าหลาน โปรดอย่าถือสาข้าสำหรับการแทรกแซงในการแข่งขันครั้งนี้ "หลินต้าเถาพูดขณะกำลัง
มองไปที่ น่าหลานเซียง
"นี่เป็นเรื่องภายในของตระกูลของเจ้า ข้าเห็นได้ชัดว่าไม่มีสิทธิที่จะเข้าไปแทรกแซง "น่าหลานเซียงตอบด้วย
ความรู้สึกเฉยเมย
เมื่อหลินเฟิงเห็นภาพเหล่านั้น หลินเฟิง ยิ้มเยาะให้อย่างเย็นชา เขาสร้างความอัปยศทำให้ น่าหลานเฟิง ได้รับ
บาดเจ็บ น่าหลานเซียง เกลียดเขาเข้ากระดูกดำ แต่หลินต้าเถา กลัวที่จะแพ้ น่าหลานเซียงเพราะเขาทำลาย
กฎของการแข่งขัน
"ในสายตาของข้าการแข่งขันประจำปีครั้งนี้เป็นงานที่ใหญ่ เจ้าต้องการให้สมาชิกของตระกูลน่าหลานชนะเท่านั้น
เจ้าไม่อาจสูญเสียคนอื่นได้ ข้าไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเหตุการณ์โง่ ๆ เหล่านี้อีก ชัดเจนว่าถ้าอัจฉริยะทำร้าย
สมาชิกในตระกูลของเจ้า เจ้าจะส่งคนมาลอบโจมตีพวกเขา ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลน่าหลานนี่ช่างน่าขันเสียจริง
แท้จริงแล้วเป็นการกระทำที่ไร้ยางอาย. "
ดวงตาสีดำของ หลินเฟิง ดูเย็นยะเยือก ผู้คนยังคงตกใจกับกลิ่นอายของ หลินเฟิง ไม่่มีใครกล้าสบสายตากับ
หลินเฟิง หลังจากที่เขาได้แสดงพลังออกมา
"หลินเเซียน เจ้าไม่ต้องการฆ่าข้าแล้วงั้นรึ? ตอนนี้ข้าจะเอาชีวิตของเจ้า "
หลินเฟิง กล่าวว่าในขณะที่หัวเราะอย่างชั่วร้าย เขาเริ่มเดินไปหาหลินเซียน หลินต้าเถาสั่นด้วยความโกรธ เขาอ
ยู่ตรงหน้า หลินเซียน ได้ยืนขวางทาง หลินเฟิง
"ตายซะ!" หลินเฟิง ตะโกน เขาได้คว้าดาบยาวออกจากหลังของเขาและเคลื่อนไหวตรงไปยังทิศทางของหลินเซียน
เสียงดังกึกก้องกระจายอยู่ทั่วบรรยากาศ
"เจ้าคิดว่าเจ้ามีโอกาสทำได้งั้นรึ " หลินต้าเถา ตะโกนใส่ในขณะที่มอง หลินเฟิง ที่คว้าดาบออกมา ปราณที่แข็งแกร่ง
เต็มไปทั่วทั้งบรรยากาศและเสียงดังสนั่นที่เต็มไปทั่วลานประลอง
"เคลื่อนที่ดั่งเงาจันทร์ "
ทันใดนั้น หลินเฟิงก็หายตัวไป แต่ไม่ได้เคลื่อนตัวไปที่หลินต้าเถา และหลินเซียน เขาเคลื่อนตัวไปออกไปไกลกว่านั้น
"ไม่นะ!."
น่าหลานเซียง หันหน้าเข้าหาด้วยความกลัว เขายืนขึ้น. เขายกเงยหน้าขึ้นและเห็นหลินเฟิงอยู่เหนือหัวของน่าหลานเฟิง
เหมือนกับว่าเขาตกลงมาจากฟากฟ้า เป้าหมายของ หลินเฟิง คือ น่าหลานเฟิง !!
น่าหลานเฟิงยังพบว่าเธอเป็นเป้าหมายของหลินเฟิงและเต็มไปด้วยความตกใจ เธอเห็นดวงตาของหลินเฟิงเต็มไปด้วย
ความมืดมนขยับเข้าใกล้... เธอโจมตีด้วย หมัดศักดิ์สิทธิ์ แต่หลินเฟิงสามารถใช้ดาบอ่อนของเขาด้วยความเร็วสูง
เงาหมัดของน่าหลานเฟิงหายไปและดาบที่เย็นเฉียบของหลินเฟิงกดลงไปที่คอหอยของน่าหลานเฟิง
"นี่เจ้ากล้าดียังไง!?" น่าหลานเซียง ตะโกนสั้น ๆ ก่อนที่จะเข้าถึงตัว หลินเฟิง
"เข้ามาอีกก้าวเดียวข้าฆ่านางแน่" หลินเฟิง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาดูไร้ความรู้สึก ไม่มีใครแปลกใจกับหลินเฟิง
ถ้า น่าหลานเซียง ก้าวไปอีกก้าวเดียว หลินเฟิง อาจจะฆ่า น่าหลานเฟิง
น่าหลานเฟิง กำลังมองตาดำมืดของ หลินเฟิง เธอไม่เคยอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ในสายตาดำมืดของหลินเฟิงเธอ
เป็นแค่เด็กน้อยที่ไร้ค่า เขาใช้เธอเป็นตัวประกันอย่างง่ายดายราวกับว่าเธอไม่มีกำลัง ในขณะนั้นน่าหลานเฟิงเข้าใจ
อย่างชัดเจนว่า หลินเฟิงได้ใช้เธอเป็นตัวประกัน
ฝูงชนมอง หลินเฟิง ขณะที่ยังคงพูด ชายหนุ่มที่โดดเด่นซึ่งดูเหมือนจะได้รับพรจากพระเจ้าก็เป็นคนที่บ้าบิ่นไม่ยั้งคิด
และช่างทะเยอทะยานเสียเหลือเกิน..
ทุกคนคิดว่าเขาเป็นคนบ้าและเขาทำให้ผู้คนประหลาดใจที่กล้าฉีกหน้าทุกๆตระกูลครั้งแล้วครั้งเล่า ฝูงชนทำได้เพียง
ยืนอยู่ในความเงียบเท่านั้น ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเหตุการณ์เหล่านี้อยู่
บางทีเมื่อพวกเขาได้เห็น หลินเฟิง ปรากฏเป็นตัวขึ้นครั้งแรก เขาเข้าร่วมการแข่งขันประจำปี พวกเขาก็มีความรู้สึก
ว่าสิ่งต่างๆจะไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ แม้แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ ชู่วหยุนห่าว ก็ไม่ได้คาดคิดว่า หลินเฟิง ถูก
ดูหมิ่นด้วยตระกูลที่มีพลังอำนาจตั้งแต่เขาปรากฏตัว เขาเคยโจมตีทุกคนเพราะปัญหาที่เกิดขึ้นก่อนการแข่งขัน
น่าหลานเฟิงได้ทำผิดพลาดมาก่อนครั้งนึง และดูเหมือน หลินเฟิง ได้วางแผนที่จะใช้เธอเพื่อหลบหนี
นี่เป็นชายหนุ่มที่ไร้ความปรานีและบ้าคลั่งเสียจริง มีเพียงบางคนที่แข็งแกร่งพอๆกับหลินเฟิงเท่านั้นที่อาจเสี่ยงต่อการ
กระทำของเขา มีเพียงคนที่บ้าเช่นหลินเฟิงเท่านั้นที่วางแผนเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มต้น
คำพูดของเขาช่างลึกลับและการกระทำของเขาก็ช่างบ้าบิ่น เขาดึงความสนใจจากทุกคนในฝูงชน
เมื่อ หลินต้าเถา ต้องการจะแก้แค้นหลินเฟิง หลินเฟิงกับทำให้เขาประหลาดใจกับคำพูดสนุกปากของหลินเฟิง
ทำให้ทุกคนประหลาดใจ รวมถึงน่าหลานเซียงด้วย
หลินต้าเถาและน่าหลานเซียง ไร้อำนาจโดยสิ้นเชิงเมื่ออยู่ตรงหน้าของหลินเฟิง ที่มีน่าหลานเฟิงเป็นตัวประกัน
พวกเขาดูคล้ายกับลิงที่กำลังเต้นตามทำนองเพลง
หลินเฟิงเหมือนเสือที่ดุร้าย เขาจับเหยื่อได้อย่างสมบูรณ์แบบ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- อ่านจบแล้วรบกวนกดโฆษณาเพื่อนเป็นกำลังใจให้แอดด้วยนะครับ
ตามนี้ครับ >> http://cpmlink.net/_-IOAA
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น