ตอนที่ 186 กำหนดการแต่งงาน
“Princess.”
"องค์หญิง"
That beautiful woman was the current princess, Wu Duan Ya’s younger sister, Her Highness: Duan Xin Ye.
หญิงงามคนนี้คือเจ้าหญิงปัจจุบันน้องสาวของ ต้วนหวูหยา องค์หญิงต้วนซินเย่
She was not only beautiful, but also had a very high status. The most important thing was that she didn’t have a lover, which made all the noble young men very excited. If only they could engage in a relationship with her, they would become even more famous in their respective clans. It would also be a wonderful event for them.
เธอไม่เพียง แต่สวยเท่านั้นแต่ยังมีสถานะที่สูงอย่างมาก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เธอไม่ได้มีคนรักซึ่งทำให้หนุ่ม ๆ ทุกคนที่เป็นขุนนางต่างตื่นเต้นอย่างมาก ถ้าเพียง แต่พวกเขาสามารสานสัมพันธ์กับเธอได้แล้วนั้น พวกเขาก็จะยิ่งเป็นที่รู้จักมากขึ้นในตระกูลของตน มันก็จะเป็นเหตุการณ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับพวกเขา
After all, they all belonged to noble clans. They had many brothers who were all struggling for power. There were constant fights over power.
หลังจากนั้น พวกเขาทุกคนที่เป็นคนของตระกูลขุนนาง พวกเขามีพี่ชายหลายคนที่กำลังดิ้นรนเพื่อแย่งชิงอำนาจกันทุกคน มีการต่อสู้แย่งชิงอยู่ตลอดเวลา
Duan Xin Ye walked forward and arrived at her seat and sat down.
ต้วนซินเย่ เดินไปข้างหน้าและมาถึงที่นั่งของเธอและนั่งลง
Duan Wu Ya also sat down next to her, smiled and said: “Xin Ye, here are many people whom you probably have never met. I will introduce them to you.”
ต้วนหวูหยา ก็นั่งลงข้างๆเธอขณะยิ้มและพูดว่า: "ซินเย่, นี่คือคนจำนวนมากที่เจ้ายังไม่เคยพบ ข้าจะแนะนำพวกเขาให้เจ้ารู้จัก "
While talking, Duan Wu Ya pointed at Lin Feng and said: “That’s Lin Feng, a student of the Celestial Academy. His natural talent is incredibly monstrous. Young as he is, his strength surpasses that of Nie Yan.”
ในขณะที่กำลังพูด ต้วนหวูหยา ชี้ไปที่ หลินเฟิง และกล่าวว่า "นั่นคือ หลินเฟิง นักเรียนของ สถาบันสำนักสวรรค์ เขามีพรสวรรค์โดยธรรมชาติอย่างหน้าเหลือเชื่อ ด้วยวัยเท่านี้พลังของเขานั้นเหนือกว่า เนี่ยหยาน "
Duan Xin Ye raised her head and looked at Lin Feng in a cold and detached way, but when she saw his tattered clothes, she couldn’t help but be stupefied.
ต้วนซินเย่ เงยหน้าขึ้นและมอง หลินเฟิง อย่างเย็นชาโดยไม่กระพริบจา แต่เมื่อเธอเห็นเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งของเขาแล้วช่วยไม่ได้ที่เทอจะตกใจ
In the pavilion, everybody had a very high social status, everybody was extraordinarily dressed, good looking and honourable. Surprisingly, Lin Feng’s clothes were in tatters. It was hard not to draw people’s attention.
ในศาลาทุกคนมีสถานะทางสังคมที่สูงมากทุกคนนั้นแต่งกายให้ดูดีเป็นพิเศษและมีเกียรติ น่าเสียดายที่เสื้อผ้าของ หลินเฟิง ถูกฉีกขาด มันยากที่จะไม่ดึงดูดความสนใจของผู้คน
But immediately after, Duan Xin Ye turned around and stopped looking at Lin Feng.
แต่หลังจากนั้น ต้วนซินเย่ หันกลับไปและหยุดมอง หลินเฟิง
“Xin Ye, look, many handsome young men from the Imperial City are here. Have a glass of Lovesick alcohol and see if there is anyone that you like.” said Duan Wu Ya while smiling.
"ซินเย่ มองหนุ่มหล่อหลายคนจากเมืองจักรพรรดิที่อยู่ที่นี่ มีเหล้าช้ำรักอยู่ในแก้วแล้ว ดื่มและดูว่ามีใครที่เจ้าชอบหรือไม่ "ต้วนหวูหยา กล่าวขณะที่ยิ้ม
Duan Xin Ye raised her head, looked at him and said: “Brother, what are you talking about?”
ต้วนซินเย่ เงยหน้าจ้องมองเขาและพูดว่า: "ท่านพี่กำลังพูดถึงเรื่องอะไรเพค่ะ?"
“Haha, Xin Ye, I meticulously prepared this banquet for you.”
"ฮ่าๆๆ, ซินเย่, ข้าเตรียมการอย่างพิถีพิถันจัดงานเลี้ยงนี้เพื่อเจ้าเลยนะ."
Duan Wu Ya had a clear and distinct smile on his face. Duan Xin Ye looked down at the floor and remained silent. She hadn’t been able to find someone whom she liked in all this time.
ต้วนหวู่หยา เผยรอยยิ้มขึ้นมาและเห็นได้ชัดเจนบนหน้าของเขา ต้วนซินเย่ มองลงมาที่พื้นและยังคงเงียบอยู่ เธอยังไม่สามารถหาใครบางคนที่เธอชอบได้เลยตั้งแต่มาที่นี้
At that moment, Yue Tian Chen stood up, grabbed a glass of alcohol and gave it to her. He then said: “Xin Ye, long time no see. How are you?”
ในขณะนั้น เย่เทียนเฉิน ยืนขึ้นคว้าแก้วเหล้าและมอบมันให้กับเธอ จากนั้นเขาก็กล่าวว่า: "ซินเย่, ไม่ได้พบกันนาน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"
“Tian Chen, brother, thank you for worrying about me. I’m fine.” Duan Xin Ye and Yue Tian Chen were surprisingly close to each other, but the expression on her face remained cold and indifferent. She slightly raised her glass and took a sip.
"พี่,เทียนเฉิน, ขอบคุณที่กังวลเกี่ยวกับข้า ข้าสบายดี "ต้วนซินเย่ และ เย่เทียนเฉิน นั้นใกล้ชิดกันอย่างหน้าประหลาดใจ แต่การแสดงออกบนใบหน้าของเธอนั้นก็ยังคงเย็นชาและไม่สนใจ เธอยกแก้วขึ้นเล็กน้อยและจิบเหล้า
“If you’re alright, I can finally relax.” replied Yue Tian Chen in a soft and gentle tone while nodding. He then said: “A short while ago, my grandfather asked me about us. He hopes that we can get engaged and marry.”
"ถ้าเจ้าสบายดีข้าก็โล่งอก" เย่เทียนเฉิน ตอบอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยนขณะพยักหน้า จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "ไม่นานมานี้ท่านตาของข้าถามข้าเกี่ยวกับเรื่องของเรา เขาหวังว่าเราจะได้มั่นหมายกันและแต่งงานกันได้ "
When Yue Tian Chen finished talking, many people looked at him with envious expressions on their faces. Yue Tian Chen’s status was much higher than theirs.
เมื่อ เย่เทียนเฉิน พูดจบ คนจำนวนมากมองเขาด้วยความอิจฉาบนใบหน้าของพวกเขา สถานะของ เย่เทียนเฉิน นั้นสูงกว่าพวกเขามาก
Even though the Yue Clan was discreet, nobody dared look down on them. They all clearly understood that if the three biggest clans of the Imperial City had to be divided, the Duan Clan and the Yue Clan were on the same level. Their influence was about the same, much stronger than that of the Yu Clan.
ถึงแม้ว่าตระกูล เย่ จะสุขุมไม่มีใครกล้าที่จะดูถูกพวกเขา พวกเขาทั้งหมดเข้าใจอย่างชัดเจนว่าถ้าสามตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเมืองจักรพรรดิได้ถูกแบ่งออกเป็นตระกูลต้วน และ ตระกูลเย่ ที่อยู่ในระดับเดียวกัน อิทธิพลของพวกเขานั้นมากยิ่งกว่าตระกูลหยู
When Duan Wu Ya heard the word “marry” from Yue Tian Chen’s mouth, he intensely looked at him. A mysterious cold light flashed through his eyes.
เมื่อ ต้วนหวูหยา ได้ยินคำว่า "แต่งงาน" จากปากของ เย่เทียนเฉิน เขาก็มอง เทียนเฉินออย่างจริงจัง สายตาที่เย็นชาได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
“Brother Yue, you will not marry Xin Ye.” said Duan Wu Ya while smiling.
"พี่ เย่ เจ้าไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับ ซินเย่ หรอก" ต้วนหวูหยา ยิ้มขณะพูด
“Your Highness, please pardon me for offending you, but my grandfather has no son. His sister only has a daughter. As far as the secret things happening in my clan are concerned, Your Highness should be even more aware of them than other people. Even though my grandfather and I are not directly related, everybody in the Yue Clan clearly thinks that I, Yue Tian Chen, should be the one getting married to Xin Ye. That would make me the direct descendent and next in line.”
"ฝ่าบาท โปรดอภัยให้ข้าด้วยที่ล่วงเกินท่าน แต่ปู่ของข้านั้นไม่มีบุตร น้องสาวของเขามีลูกสาวเพียงคนเดียว เรื่องนี้เป็นความลับที่เกิดขึ้นในตระกูลของข้า ข้านั้นเป็นห่วง, ฝ่าบาท ท่านควรจะคิดให้มากขึ้นมากกว่าคนอื่น ๆ แม้ว่าปู่ของข้าและตัวข้าจะไม่เกี่ยวข้องกันโดยตรงทุกคนในตระกูลเย่ ต่างเห็นพ้องกันว่าข้า เย่เทียนเฉิน เป็นคนหนึ่งที่คู่ควรได้แต่งงานกับ ซินเย่ นั่นจะทำให้ข้าเป็นผู้สืบทอดโดยตรงและเป็นผู้นำตระกูลต่อไป. "
Yue Tian Chen was looking at Duan Wu Ya, but the surprising thing is that he looked nervous while talking. He didn’t like talking about his clan matters in front of everybody else.
เย่เทียนเฉิน กำลังมองไปที่ ต้วนหวูหยา แต่สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือการที่เขามองด้วยความกังวลขณะพูด เขาไม่ชอบพูดถึงเรื่องครอบครัวของตนต่อหน้าคนอื่น
“Maybe there is another opportunity for a direct descendent, elsewhere.” said Duan Wu Ya sounding mysterious while looking at Yue Tian Chen.
"บางทีอาจจะมีหนทางสำหรับการสืบเชื้อสายโดยตรงทางอื่น " ต้วนหวูหยา กล่าวด้วยเสียงที่ลึกลับขณะมองไปที่ เย่เทียนเฉิน
“Impossible. Such circumstances, such a thing cannot happen. Your Highness should understand the situation better than me.”
“เป็นไปไม่ได้ สถานการณ์เช่นสิ่งที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้เป็นแน่ ท่านน่าจะเข้าใจสถานการณ์นี้ดีกว่าข้านะฝ่าบาท "
Hearing how determined Yue Tian Chen sounded, Duan Wu Ya silently smiled and then said: “Anyway, Xin Ye’s marriage will happen only happen after she has found somebody that she likes. She is free to choose whom she marries.”
อย่างที่ เย่เทียนเฉินได้ยินมันจะเป็นไปได้อย่างไร, ต้วนหวูหยา ยิ้มอย่างเงียบ ๆ และกล่าวว่า "อย่างไรก็ตามการแต่งงานของ ซินเย่ จะเกิดขึ้นหลังจากที่เธอได้พบใครบางคนที่เธอชอบ เธอมีอิสระที่จะเลือกคนที่เธอต้องแต่งงานด้วย "
“Come, brother Yue, drink more.”
"มาดื่มกันดีกว่า พี่เย่"
Duan Wu Ya changed the topic of the conversation, raised his glass and smiled.
ต้วนหวูหยา เปลี่ยนหัวข้อของการสนทนา แล้วยกแก้วขึ้นและยิ้ม
Yue Tian Chen was aware that he had no other alternative. He couldn’t be too impatient when it came to such things. He thus continued to drink with Duan Wu Ya.
เย่เทียนเฉิน รู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาไม่สามารถใจร้อนเกินไปได้เพื่อได้บางสิ่งมาครอบครอง เขาจึงยังคงดื่มกับ ต้วนหวูหยา ต่อไป
Duan Xin Ye possesses an incredible inherited strength from her blood spirit. If a man married her and had children, their children would also inherit from that blood spirit.
ต้วนซินเย่ ครอบครองพลังที่สืบทอดอย่างไม่น่าเชื่อจากจิตวิญญาณเลือดของเธอ ถ้าชายคนหนึ่งแต่งงานแล้วมีบุตรด้วยกันก็จะได้รับมรดกจากจิตวิญญาณแห่งเลือดไปด้วย
If a man was married to her, he would also gain many other benefits. However, that kind of woman wouldn’t let the young men run after her like a flock of duck, all eager to marry her.
ถ้ามีผู้ชายแต่งงานกับเธอเขาก็จะได้รับผลประโยชน์อื่น ๆ อีกมากมาย อย่างไรก็ตามผู้หญิงแบบเธอจะไม่คิดที่จะแต่งกันกับผู้ชายทุกคนที่วิ่งเข้ามาหาเธอเหมือนฝูงเป็ดที่กระเสือกกระสน
Unfortunately, the others were always willing while she always remained indifferent. She had always reacted coldly and indifferently to such things. She didn’t feel like finding love. She had also never been interested in anyone.
แต่น่าเสียดายที่คนอื่น ๆ เต็มใจในขณะที่เธอยังคงไม่สนใจเช่นเคย เธอแสดงท่าทีที่เย็นชาตลอดเวลาและไม่สนใจกับสิ่งอื่นใดเช่นเดิม เธอไม่รู้สึกอยากมีความรัก เธอไม่เคยสนใจผู้ใด
Duan Xin Ye was the princess. She had seen many outstanding disciples, maybe too many. Her two brothers were Duan Wu Dao and Duan Wu Ya. The crown prince, Duan Wu Dao, was unique, amazing and extremely strong. The second prince was equally gifted, had high natural talent, he also understood people’s expectations and was incredibly friendly. People as gifted as them were rare. An ordinary person would never be able to make her heart skip a beat.
องค์หญิงต้วนซินเย่ เธอได้เห็นศิษย์ที่โดดเด่นมากมายหลายคนอาจจะมากเกินไปด้วยซ้ำ พี่ชายสองคนของเธอคือ ต้วนหวู่เถา และ ต้วนหวู่หยา องค์ชายต้วนหวู่เถานั้น เป็นคนที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นน่าอัศจรรย์และแข็งแกร่งอย่างมาก องค์ชายสองก็มีพรสวรรค์เท่าเทียมกันโดยมีพรสวรรค์โดยธรรมชาติสูงมาก เขายังเข้าใจความคาดหวังของผู้คนและเป็นมิตรอย่างไม่น่าเชื่อ คนที่มีพรสวรรค์เหมือนพวกเขานั้นหาได้ยาก คนธรรมดานั้นไม่สามารถทำให้หัวใจเธอเต้นได้เลย
Lin Feng was still sat there sipping his drink and minding his own business. He still didn’t understand why Duan Wu Ya had invited him to that banquet, but during the feast, Duan Wu Ya had given Lin Feng a few meaningful and profound looks. Lin Feng didn’t understand what he wanted.
หลินเฟิง ยังคงนั่งดื่มเหล้าและสนใจแค่เรื่องของตัวเอง เขายังไม่เข้าใจว่าทำไม ต้วนหวูหยา ได้เชิญเขามาร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ แต่ในระหว่างงานเลี้ยง ต้วนหวู่หยา ได้สื่อคำพูดที่มีความหมายลึกซึ้งให้แก่ หลินเฟิง แต่ หลินเฟิง ก็ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการ
“This is a beautiful place and there is a beautiful girl as well, but it seems like something is still missing.” Suddenly said the person sitting next to Meng Chong.
"นี่เป็นสถานที่ที่สวยงามและมีสาวงามก็เช่นกัน แต่ดูเหมือนว่าบางสิ่งบางอย่างยังขาดอยู่" ทันใดนั้นคนนั่งข้างๆ เมิ้งฉง กล่าว
“Brother Feng, what are you implying?” asked Meng Chong while smiling.
" น้องเฟิง เจ้าหมายถึงอะไร?" เมิ้งฉง ถามขณะยิ้ม
“We are all young, handsome men, but on the path of cultivation, we are not all equal. We should add a little to the fun and to enlighten Her Highness, the princess.”
"เราทุกคนต่างเป็นชายหนุ่มรูปงาม แต่การอยู่บนเส้นทางของการบ่มเพาะพลังของพวกเรานั้นไม่เท่ากัน เราควรจะเพิ่มความสนุกเล็กน้อยและชี้แนะองค์หญิง "
When he finished talking, many people suddenly looked interested. Cultivation was always a good motivation. Showing one’s strength to the princess wasn’t a bad idea at all.
เมื่อพูดจบ หลายคนก็มองอย่างสนใจ การบ่มเพาะพลังนั้นเป็นแรงจูงใจที่ดีเสมอ การแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองต่อองค์หญิงไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดี
“What do you mean by adding to the fun?” asked someone else. Then, the young man, whose family name was Feng, continued and replied: “Of course I mean battles! We could choose our opponents and exchange pointers.”
"เจ้าหมายความว่าไงเพิ่มความสนุกงั้นรึ?" มีคนถาม จากนั้นชายหนุ่มคนนี้ชื่อ เฟิง แล้วตอบไปอีกว่า "แน่นอนข้าหมายถึงการต่อสู้! เราสามารถเลือกคู่ต่อสู้ได้"
“What a good idea. Brother Feng is really extraordinary. I feel ashamed, but I am way too inferior. Who could brother Feng select as an opponent?” said Meng Chong while smiling. Immediately after, Lin Feng lowered his head and continued drinking his glass of alcohol. He could feel that someone was looking at him and that person was the young man whose family name was Feng.
"เป็นความคิดที่ดี น้องเฟิง เป็นคนพิเศษจริงๆ ข้ารู้สึกละอายใจ แต่ข้าเป็นคนที่ด้อยกว่า ใครจะเป็นคนที่น้องเฟิง เลือกเป็นฝ่ายตรงข้ามกัน? "เมิ้งฉง กล่าวขณะยิ้ม หลังจากนั้น หลินเฟิงก้มหน้าลงและดื่มเหล้าต่อไป เขารู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังมองเขาอยู่และคนนั้นเป็นชายหนุ่มที่มีชื่อตระกูลว่า เฟิง
At that moment, many people started looking at Lin Feng as if the main event was about to start.
ในขณะนั้นหลาย ๆ คนเริ่มมองไปที่ หลินเฟิง ว่าเหตุการณ์สำคัญกำลังจะเริ่มต้นขึ้น
“I heard the prince, His Highness, say that Lin Feng could defeat Hei Mo. I, Feng Xiao, would like to exchange pointers with him. Would Brother Lin accept?”
"ข้าได้ยินจากองค์ชายว่า หลินเฟิง สามารถเอาชนะ เฮยหม่า ได้ ข้าเฟิงเสี้ยว ต้องการแลกเปลี่ยนคำชี้แนะจากเขา น้องชายจะยอมรับหรือไม่? "
When Lin Feng heard Feng Xiao, he raised his hand and looked at him. He then saw that Meng Chong was smiling. Lin Feng was coldly smiling in his heart.
เมื่อ หลินเฟิง ได้ยิน เฟิงเสี้ยว เขายกมือขึ้นและมองไปที่เขา จากนั้นเขาก็เห็นว่า เมิ้งฉง กำลังยิ้มอยู่ หลินเฟิง ยิ้มอย่างเย็นฉาในใจ
“I admit defeat.” said Lin Feng indifferently and then lowered his head again and continued drinking. Then he just ignored Feng Xiao. He had no interest in displaying his strength to attract a woman.
"ข้ายอมแพ้" หลินเฟิง กล่าวอย่างเฉยเมยและก้มหัวลงอีกครั้งและดื่มต่อ จากนั้นเขาก็ไม่สนใจ เฟิงเสี้ยว เขาไม่สนใจที่จะแสดงพลังของเขาในการดึงดูดผู้หญิง
The crowd was stupefied. They wouldn’t have thought that Lin Feng would admit defeat so easily. It seemed like his reputation was undeserved and that the second prince was overestimating him. Otherwise, he would have the courage to accept Feng Xiao’s challenge. Besides, he had admitted defeat and humiliated himself.
ฝูงชนตกใจ พวกเขาจะไม่คิดว่า หลินเฟิง จะยอมแพ้ได้อย่างง่ายดาย ดูเหมือนว่าชื่อเสียงของเขานั้นไม่สมคำร่ำลือและองค์ชายนั้นประเมินเขามากเกินไป มิฉะนั้นเขาคงกล้าที่จะยอมรับการท้าทายของ เฟิงเสี้ยว นอกจากนี้เขายอมแพ้และทำให้ตัวเองขายหน้า
Duan Xin Ye looked at Lin Feng. She looked very surprised. Face was extremely important for cultivators, giving up was not something someone would do so easily.
ต้วนซินเย่ มองไปที่ หลินเฟิง เธอดูแปลกใจอย่างมาก หน้าตาเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้บ่มเพาะพลัง เพราะการยอมแพ้นั้น ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายๆ
“Hehe, Lin Feng, today, the prince and the princess are here. Refusing Brother Feng’s challenge is not such a good thing to do.” said Meng Chong while smiling and glaring at Lin Feng.
"ฮ่าๆๆ, หลินเฟิง วันนี้องค์ชายและองค์หญิงอยู่ที่นี่ การปฏิเสธการท้าสู้ของพี่เฟิง ไม่ใช่เรื่องดีที่ควรทำนะ "เมิ้งฉง กล่าวขณะยิ้มและจ้องมองที่ หลินเฟิง
“What you mean is that no matter who challenges you, you must accept. Is this correct?” asked Lin Feng while looking at Meng Chong.
"สิ่งที่เจ้าหมายถึงคือไม่ว่าใครจะท้าทายเจ้า เจ้าต้องยอมรับคำท้างั้นสินะ? "หลินเฟิง ถามขณะที่กำลังมองไปที่ เมิ้งฉง
“If it is to entertain the princess, it is an honour for us to do so, indeed.” replied Meng Chong.
"ถ้ามันทำให้องค์หญิงพอใจก็ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ทำเช่นนั้น จริงไหม" เมิ้งฉง กล่าว
“I see.” Lin Feng slightly nodded, looked at Meng Chong and said: “I challenge you Meng Chong to help me entertain the princess, how does that sound?”
"ข้าเห็นด้วย" หลินเฟิง พยักหน้าเล็กน้อยขณะมองไปที่ เมิ้งฉง และกล่าวว่า "ข้าขอท้าเจ้า เมิ้งฉง ช่วยข้าทำให้องค์หญิงพอใจ ได้หรือไม่?"
“You…” Meng Chong was stupefied. A cold expression filled his face. Even though Lin Feng’s cultivation level wasn’t higher than Hei Mo, he was still much stronger than Meng Chong. Meng Chong was blankly staring at Lin Feng. He was scared that if he accepted, things would not go well for him.
"เจ้า ... " เมิงฉง ประหลาดใจ การแสดงออกที่เย็นชาเต็มปรากฏขึ้นบนหน้าของเขา แม้ว่าระดับการบ่มเพาะพลังของ หลินเฟิง จะไม่ได้สูงกว่า เฮยหม่า แต่เขาก็ยังแข็งแกร่งกว่า เมิ้งฉง และ เมิ้งฉง ได้จ้องมองไปที่ หลินเฟิง เขากลัวว่าถ้าเขายอมรับคำท้า สิ่งที่ไม่ดีจะเกิดขึ้นกับเขา
“What’s wrong? Didn’t you say, a moment ago, that entertaining the princess was an honour for us? Why are you not saying anything now?” asked Lin Feng when he saw that Meng Chong was just blankly staring at him, which made the latter feel gloomy.
"มีอะไรผิดพลาดงั้นรึ? เมื่อสักครู่นี้ เจ้าไม่ได้พูดว่าการให้องค์หญิงประทับใจเป็นเกียรติแก่เราอยู่เลยนี่? ตอนนี้เจ้าจะไม่พูดอะไรหน่อยหรือ? "หลินเฟิง ถาม เมื่อเขาเห็นว่า เมิ้งฉง เพิ่งจะจ้องมองเขาอย่างโง่เขลา ซึ่งทำให้ เมิ้งฉง รู้สึกเศร้าหมอง
Lin Feng didn’t take notice of Meng Chong’s facial expression. His expression turned cold and he said in an ice-cold tone: “If you can’t, then just stop opening your filthy mouth!”
หลินเฟิง ไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของ เมิ้งฉง เสียงของเขาเปลี่ยนไปเป็นเย็นชาและเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า : "ถ้าเจ้าไม่สามารถทำได้ เจ้าหุบปากเน่าๆของเจ้าซะ!"
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น