ตอนที่ 109 ปรมจารย์ลั่วสื่อ
"มีพลังมหาศาลขนาดนี้ได้ยังไง! นี่มันความแข็งแกร่งของปราณระดับซุน ! "
ฝูงชนทั้งหมดมีความรู้สึกว่าพวกเขาถูกแช่แข็งอย่างแท้จริง โดยเฉพาะหญิงสาวหยิ่งที่ยืนอยู่
ใกล้กับ เมิ้งชิง ชั้นของน้ำแข็งได้ปรากฏขึ้นและร่างกายของเธอก็ค่อยๆหนาขึ้นเมื่อผ่านไป
ทุกๆวินาที พลังนี้อาจทำให้ทั้งทะเลสาบหรือแม่น้ำแข็งได้เลย ช่างเป็นพลังที่น่าหวาดกลัว
อะไรอย่างนี้!
ในแคว้นซู่วเย่ว ผู้บ่มเพาะพลังระดับซุน ถือว่าเป็นพรสวรรค์ที่โดดเด่นอย่างมากและเป็นผู้
บ่มเพาะพลังที่ทรงพลังมากเช่นกัน พวกเขาอาจจะกลายเป็นผู้อาวุโสในนิกายที่ใหญ่ที่สุด
ของแคว้นหรือในบางนิกาย ...อาจได้เป็นประมุข
ผ้าคลุมหน้าของ เมิ้งชิง ถูกปกคลุมด้วยไปด้วยปราณน้ำแข็ง โผล่ออกมาจากร่างของเธอ
ช่างบริสุทธิ์อย่างมาก เธออายุเท่าไหร่กัน? ไม่มีใครให้ความสนใจกับรายละเอียดนั้น ทันใด
นั้นดวงตาของเธอก็ดูสวยงามกว่าปกติ
ชิงซิน รู้สึกสั่นด้วยความกลัววิ่งลงกระดูกสันหลังของเธอ เธอพยายามที่จะทำให้ หลินเฟิง กลัว
แต่ก็ไม่ได้ผล อย่างไรก็ตามในขณะนั้นใบหน้าของเธอได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากจู่ ๆเธอก็ตก
ใจกลัวและใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ชิงซิน ได้สังเกตเห็นว่า เมิ้งชิง ดูพิเศษ
เป็นที่น่าอัศจรรย์ตั้งแต่แรกเห็น บางคนไม่จำเป็นต้องพูดเพื่อแสดงความสามารถของพวกเขา
พวกเขามีกลิ่นอายที่ช่วยให้คนรู้สึกถึงความแข็งแแร่งของพวกเขาโดยไม่รู้ตัวเมิ้งชิง เป็นหนึ่ง
ในคนที่มีพลังอย่างเหลือเชื่อเหล่านี้ เธอเป็นที่น่าสนใจ
แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือความแข็งแกร่งของเธอ ทุกคนรู้สึกถึงเหงื่อเย็นๆหยดลงบนหลังของ
พวกเขาด้วยการเคลื่อนไหวเดียวที่พวกเขาทั้งหมดสามารถตายได้ เธอขยับเพียงก้าวเดียว
ก็น่าสะพรึงกลัวและดูเหมือนว่าร้านอาหารทั้งหมดกำลังจะหยุดนิ่ง
หลินเฟิง กำลังยืนอยู่ข้างหลัง เมิ้งชิง แต่เขาไม่รู้สึกถึงความหนาวเย็นแม้แต่น้อย ที่เกิดจาก
ร่างกายของเธอ อย่างไรก็ตามเขาสามารถเข้าใจถึงพลังของ เมิ้งชิง จากปราณที่อยู่ใน
อากาศนั้นเป็นอย่างไร
หลินเฟิง ประหลาดใจ สาวสวยคนนี้ไม่เพียงแต่สวยมากแต่เธอก็ยังแข็งแกร่งมากเช่นกัน
ว่าแต่มันเป็นไปได้อย่างไร? นอกจากนี้เธอดูเหมือนจะไม่รู้ตัวว่าเธอแข็งแกร่งแค่ไหน
"ข้ารู้แล้ว เธออาศัยอยู่ในภูเขาวายุทมิฬมาตลอดชีวิตของเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอต้อง
แข็งแกร่งอย่างมาก "หลินเฟิง คิดแล้วยิ้ม ผู้หญิงที่สวยนี่ช่างน่ากลัวจริงๆและยังเป็นผู้หญิง
ที่แข็งแกร่งที่เดินทางมากับเขา ดูเหมือนว่าอนาคตจะสดใสขึ้นสำหรับเขาในตอนนี้
แต่ผู้หญิงได้มาเพื่อปกป้องเขา เขาจะรู้สึกสบายใจได้อย่างไรกัน?
"หยูเอ๋อ!" ชายหนุ่มวัยกลางคนตะโกนดังขึ้น เขาเดินขึ้นบันไดไปสองสามก้าวไปยังหญิง
สาวหที่หยิ่งยโสแล้วจับตัวเธอและเดินถอยห่างจาก เมิ้งชิง
ผู้หญิงคนนั้นช่างน่ากลัว
"เจ้ากำลังมาทำอะไรที่นี่?" เมิ้งชิง กล่าวอย่างเย็นชา ตาของชายวัยกลางคนหลี่ลงและ
การแสดงออกทางสีหน้าของเขาดูน่าเกลียดมากขึ้น
"ไปกันเถอะ" ชายวัยกลางคนกล่าวขณะที่ขยับมือเป็นสัญญาณว่าถึงเวลาแล้วที่จะจากไป
พวกเขาออกไปโดยใช้หน้าต่างและไม่ใช่ประตูที่ชั้นล่าง
"เจ้าทั้งสองคนด้วย ออกไปซะ" เมิ้งชิง มองไปที่ชายสองคนที่ด้านซ้ายและขวาของ ชิงซิน
เสียงของเธอเย็นชาตลอดเวลาอ เธอดูเหมือนจะไม่ได้อารมณ์เสียแม้แต่น้อย
"นี่คือร้านอาหารของข้า" ชิงซิน กล่าว
"พวกเราได้ถูกดูหมิ่นในร้านอาหารของเจ้าดังนั้นข้าไม่สนใจว่าร้านอาหารจะเป็นเช่นใด."
เมิ้งชิง ก้าวไปข้างหน้าและยกมืออันขาวเรียวขึ้นไปในอากาศ ในขณะนั้นปราณที่หนาว
เย็นและแข็งแกร่งได้บุกเข้ามาในบรรยากาศของร้านอาหารทั้งหมดอีกครั้ง มันก็ดูเหมือน
ร้านอาหารทั้งหมดกำลังพังพินาศภายใต้ความกดดันนั่น ทันใดนั้นผู้คนที่ยืนอยู่ข้างใน
ร้านอาหารอาจรู้สึกได้ถึงแสงแดดสาดส่อง
เมิ้งชิง แทบไม่ได้ขยับมือของเธอและร้านอาหารทั้งหมดถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ไม่มีแม้
แต่เสียงและร้านอาหารก็พังทะลายลงมา หลินเฟิง รู้สึกตกใจกับพลังของเธอ ปากของ
เขาเปิดกว้าง แต่เขาก็พูดมันไม่ออก
เด็กผู้หญิงคนนี้ช่างแข็งแกร่งมาก!
กลุ่มคนที่อยู่ข้างนอกเห็นได้ว่าร้านอาหารของ ชิงซิน ถูกทำลาย ไอแดดและพลังปราณที่
แข็งแกร่งได้บุกเข้ามาในบรรยากาศรอบ ๆ ร้านอาหาร หลายคนหยุดและกำลังมองไปที่
ร้านอาหาร
"เกิดอะไรขึ้น? ร้านอาหารของ ชิงซิน ถูกโจมตีงั้นรึ? "
"ช่างกล้ายิ่งนักและทันใดนั้นร้านอาหารของ ชิงซินก็ถูกทำลาย"
ทุกคนกำลังมองไปที่ร้านอาหารและประหลาดใจ ด้านหลังของ ชิงซิน ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
ผู้หญิงคนนั้นแข็งแกร่งมากเกินไป ถ้าจะแก้แค้นก็คงจะเป็นไปไม่ได้
แต่ก็ยังไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะยั่วยุให้คนที่อยู่บนชั้นสอง
ในขณะนั้นมีร่างกระโดดลงมาจากชั้นสองลงมาบนพื้น
คนนั้นสวมเสื้อผ้าสีดำและมีใบหน้าที่ดุร้าย เขามองไปที่ หลินเฟิง และคนอื่น ๆ อย่างเย็นชา
"ต้วนเฟิง กล่าว องค์ชายหนึ่งนั้นโหดเหี้ยมไร้ความปราณี ฯลฯ แต่องค์ชายสองนั้นเป็นคน
ที่อบอุ่น เป็นกันเองและฉลาด แต่ปราณที่โผล่ออกมาจากร่างกายของเขาไม่ตรงกับสองคน
นั้น แล้วคนผู้นี้เป็นใคร ? "หลินเฟิง กล่าว เขาเชื่อว่าคน ๆ นี้ไม่ใช่องค์ชายหนึ่งรือองค์ชาย
สอง แต่เขาอาจจะเป็นสมาชิกคนอื่นของตระกูลต้วน
"ปราณระดับซุน." ชายชุดดำกระซิบ จากนั้นเขาก็กล่าวอย่างหนักแน่นว่า "เจ้าแข็งแกร่ง
แต่การเป็นผู้บ่มเพาะพลังระดับซุน ไม่อนุญาตให้เจ้าทำได้ทุกอย่างที่คุณต้องการในเมือง
จักรพรรดิและเมืองใกล้เคียง ข้าจะไม่ทนต่อการกระทำดังกล่าว "
เมื่อ เมิ้งชิง ได้ยินเขาข่มขู่เธอ เธอทำหน้าแปลก ๆ และพูดว่า "เจ้ามาทำอะไรที่นี่?" เมื่อ
เธอพูดเสร็จ เมิ้งชิง ยกมือขึ้นอีกครั้ง
"ไปกันเถอะ" ชายสวมชุดสีดำกล่าวอย่างเร่งรีบแล้วคว้า ชิงซิน ออกไป
"เอาแต่พูดพล่ามอยู่นั้น " เมิ้งชิง กล่าวขณะวางมือลง ชายชุดดำได้ยินเธอจากข้างบน
และโกรธมาก
หลินเฟิง หัวเราะ ผู้หญิงคนนี้จริงๆเลยไม่ชอบพูดแต่เธอชอบใช้กำลัง บางคนหัวเราะคนที่
เพิ่งขู่แล้วจากไป แต่ในที่สุดก็ได้ถอยกลับไปเหมือนคนอื่น ๆ เขาอาจจะไม่ได้มีความแข็ง
แกร่งพอที่จะตอกกลับคำพูดเหล่านั้นกลับไปยัง เมิ้งชิง
เมิ้งชิง หันกลับไปมองคนอื่น ๆ ส่วนกลุ่มคนที่เหลือก็กำลังมองเธอที่เหมือนสัตว์ประหลาด
"พี่ เมิ้งชิง, ท่าน ... แข็งแกร่งจัง" ต้วนเฟิง กล่าวพร้อมกับยิ้ม เขาคิดอยู่แล้วว่า หลินเฟิง
เป็นคนมีฝีมือ แต่ เมิ้งชิง ก็ยิ่งแข็งแกร่งยิ่งกว่า มันแทบราวกับว่าเธอไม่ได้เป็นมนุษย์
เธอฝึกฝนการบ่มเพาะพลังมาแบบไหนกัน?
ดวงตาที่สวยงามของ จิ้งหยุน เปิดกว้างด้วยความตกใจ ทันทีหลังจากนั้น ความเศร้า
ก็ได้ปรากฏในสายตาของเธอ เธอรู้สึกอับอายที่เธอนั้นต่ำต้อย เมิ้งชิง
แข็งแกร่งและสวยงามกว่าเธอ
"เจ้าเป็นมนุษย์หรือปีศาจกันแน่?" หลินเฟิงกระซิบ ผู้หญิงคนนี้ช่างน่าอัศจรรย์มาก
"เนี่ยเสี่ยวเซียน" เมิ้งชิง กระซิบ หลังจากนั้นเธอเดินไปที่โต๊ะและนั่งลง
“............ ..”
หลินเฟิง พูดไม่ออก
ต้วนเฟิงถาม "พี่ใหญ่หลินเฟิง ใครคือ เนี้ยเสี่ยวเซียน?" ต้วนเฟิงจ้องมองไปที่ หลินเฟิง
"ความสามารถของพี่สาวนั้นหนือธรรมชาติ" หลินเฟิง กระซิบซึ่งทำให้ต้วนเฟิง
เริ่มตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
หลินเฟิง นั่งลงข้างๆ เมิ้งชิง และกระซิบว่า "ความแข็งแกร่งของเจ้าช่างน่าอัศจรรย์
ทำไมเจ้าไม่เคยบอกข้า?"
"ก็เจ้าไม่เคยถาม" เมิ้งชิง ตอบแล้วทำให้ หลินเฟิง กรอกตาไปมา... เขารู้สึกหดหู่
"เจ้ามีความแข็งแกร่งมากแค่ไหนกัน?" หลินเฟิง ถาม
เมิ้งชิง มองไปที่ หลินเฟิง มีแสงประกายระยิบระยับในดวงตาของเธอและเธอกล่าวว่า
"ฉันไม่บอกเจ้าหรอก"
“............... ..”
"แต่ข้าก็แข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเจ้าจากอันตรายได้แล้วกัน " เมิ้งชิง กล่าวซึ่งทำให้
หลเนเฟิง รู้สึกดีขึ้นอย่างมากในทันที ผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมและสวยงามกล่าวว่าเธอจะ
ปกป้องเขา นั่นก็เป็นความคิดที่ไม่เลว
"แต่หลังจากนี้เจ้าควรจะเล่าเรื่องราาวเกี่ยวกับบ้านของเจ้าอย่างน้อยห้าเรื่องต่อวัน"
เมิ้งชิง ซึ่งทำให้ หลินเฟิง ปวดหัว ห้าเรื่องต่อวัน.....
เมื่อ ต้วนเฟิง และ จิ้งหยุน ได้ฟังการสนทนาของ หลินเฟิง และ เมิ้งชิง จิตใจของพวก
เขาก็เต็มไปด้วยคำถาม เนี่ยเสี่ยวเซียน? พี่สาวนั้นเหนือธรรมชาติ? บ้านของหลินเฟิง?
จิ้งหยุน รู้สึกแย่มากที่ได้เห็นว่า หลินเฟิง และ เมิ้งชิง อยู่ใกล้ชิดกันและใกล้ชิดมากขึ้น
นอกจากนี้เธอไม่เข้าใจอะไรจากสิ่งที่พวกเขากำลังพูด จิ้งหยุน รู้สึกว่าหัวใจของเธอ
กำลังบอบช้ำ
"บางทีผู้หญิงเช่น เมิ้งชิง เท่านั้นที่สามารถทำให้ หลินเฟิง ตกหลุมรักเธอได้" จิ้งหยุน
คิด ทันใดนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ สำหรับ จิ้งหยุน หลินเฟิงเป็น
อัจฉริยะที่โดดเด่น
คนที่อยู่ในร้านอาหารได้ออกจากมา หลินเฟิง และคนอื่น ๆ ไม่พอใจพวกเขาต้อง
การกินและดื่มอย่างมากหลังจากออกมาร้านอาหารของ ชินซิน ก็พังทะลายลงมา
ในขณะนั้นคนมากมายกำลังเดินไปที่เมืองจักรพรรดิ ประตูเมืองจักรพรรดิ
กำลังจะเปิดออก
หลินเฟิงกำลังขับรถม้าไปที่เมืองจักรพรรดิ หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็มาถึง
ที่ด้านหน้าของประตูที่งดงามและยิ่งใหญ่
"ประตูนั้นและประตูของนิกายหยุนไห่ช่างต่างกันลิบลับ" หลินเฟิง กระซิบเบาๆ
บนสะพานหินนั้นทอดไปสู่ประตูเมืองจักรพรรดิ
"ดูนั้น! มีบางคนเข้ามาจากบนท้องฟ้า! ทำไมแข็งแกร่งเยี่ยงนี้! "ฝูงชนที่เข้าคิว
อยู่บนพื้นดินรู้สึกช่วยได้ ได้แต่จ้องมองพวกเขาด้วยดวงตาที่อิจฉา พวกเขา
เงยศีรษะขึ้นและเห็นคนเข้าเมืองจากบนท้องฟ้า
หลินเฟิง เงยหน้าขึ้นและเห็นปีกสีดำขนาดใหญ่บนท้องฟ้า พวกเขากำลังสร้าง
ลมแรงในอากาศขณะที่เดินผ่านอากาศ
"ดูเหมือนสัตว์อสูรในตำนาน? มันน่าจะเป็น ฉู๋จั่นเผิง ? "หลินเฟิง รู้สึกประหลาดใจ
คนบนนกมองไปที่ฝูงชนบนพื้นแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในเมืองจักรพรรดิด้วยความเร็วสูงสุด
"ฉู๋จั่นเผิง เป็งเป็นคนพิเศษจริงๆ มองลงมาที่ประตูเมืองจักรพรรดิเช่นนี้แล้วเข้าเมือ
จักรพรรดิโดยตรง "หลายคนคิดว่า เขานั้นแข็งแกร่งมาก ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนเขาก็
ได้รับความเคารพนับถือ แม้แต่สมาชิกตระกูลจักรพรรดิก็เคารพเขา เขาสามารถเข้าไป
ในเมืองจักรพรรดิได้เช่นนี้และไม่มีใครจะป้องกันเขาจากการทำเช่นนั้น
คนที่แข็งแกร่งมากพอสามารถจะทำตามที่พวกเขาต้องการได้ พวกเขาทั้งหมดสามารถ
เข้าสู่เมืองจักรพรรดิได้โดยไม่ต้องรอ
"ฉู๋จั่นเผิง, รอข้าด้วย!" มีเสียงดังเรียกเขาจากระยะไกลบนท้องฟ้า ในขณะนั้นเกล็ดหิมะ
เริ่มตกจากฟากฟ้า คนนั้นสวมเสื้อคลุมสีขาวหิมะ ทันใดนั้นก็ตามหลัง ฉู๋จั่นเผิงและเข้าสู่
เมืองจักรพรรดิ
"ปรมจารย์ลั่วสื่อ!" ฝูงชนต่างประหลาดใจ แคว้นซื่อวเย่วมีปรมจารย์แปดคน หกคนมา
จากเมืองจักรพรรดิและสองคนเป็นคนภายนอก มีหนึ่งคนจากนิกายเฮ่าเย่วและอีกหนึ่ง
คนจากหมู่บ้านภูเขาหิมะน้ำแข็ง ถ้าทั้งสองปรมจารย์ระดับสูงจากภายนอกเข้ามายัง
เมืองจักรพรรดินั่นหมายความว่าปรมจารย์ทั้งหมดกำลังจะมีการประชุม..
Cr.tuiimyk แปลเล่นๆครับ ไม่อยากรอนานๆ ถ้าตกหล่นแปลผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ
อ่าน Eng ได้ที่ http://totallyinsanetranlation.com/peerless-martial-god-index/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รบกวนกดโฆษณาเพื่อเป็นกำลังให้แก่ผู้แปลด้วยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น